Purpose:To investigate whether
musculoskeletal pain related with alexithymia and psychosocial factors in young
academicians.
Methods:Ninety-three participants (73 female; mean age,
29.50±5.33 years) were included. Musculoskelatel pain and pain intensity were
evaluated by the Nordic Musculoskeletal Questionnaire (NMQ) and Numeric Pain
Rating Scale (NRS). The Toronto Alexithymia Scale-20 items (TAS-20) was used to
assess alexithymia. The psychosocial factors were assessed by the Perceived Job
Stress Scale (PJSS), Minnesota Satisfaction Questionnaire (MNQ) and
Satisfaction With Life Scale (SWLS).
Results:There was no significant difference
in NMQ, NRS, PJSS, MNQ, and SWLS between TAS-20 subgroups (p>0.05). The NMQ
analysis indicated that prevalance of pain were higher in neck (73.1%), low
back (63.4%) and shoulders (55.9%). NMQ was not related with TAS-20, PJSS, MNQ,
and SWLS. There was a negative relationship between
pain intensity at rest and SWLS (r= -0.32, p=0.01). Also, pain intensity during
activity was associated with PJSS and SWLS (respectively, r= 0.26, p=0.03; r=
-0.31, p=0.01).
Conclusion:Musculoskeletal pain did not relate with alexithymia,
perceived job stress, work and life satisfication. However, increased pain intensity related to decreased life satisfaction and increased perceived job stress
level. High prevalence of pain in the neck, low back and shoulder in
young academicians should not be ignored.
Muskuloskeletal Pain Alexithymia Satisfaction Pain Intensity Psychosocial Factor
Amaç:Genç akademisyenlerde aleksitimi ve psikososyal
faktörlerle ilişkili kas-iskelet ağrısının olup olmadığını araştırmaktı.
Yöntem:Doksan üç katılımcı (73 kadın; ortalama yaş, 29.50 ±
5.33 yıl) dahil edildi. Muskuloskeletal ağrı ve ağrı şiddeti İskandinav
Kas İskelet Sistemi Anketi (NMQ) ve Numerik Ağrı
Derecelendirme Skalası (NRS) ile değerlendirildi. Aleksitimi değerlendirmesinde
Toronto Aleksitimi Ölçeği-20 madde (TAS-20) kullanıldı. Psikososyal faktörler; Algılanan
İş Stresi Ölçeği (PJSS), Minnesota Memnuniyet Anketi (MNQ) ve Yaşam Doyumu
Ölçeği (SWLS) ile değerlendirildi.
Sonuçlar:TAS-20 alt grupları arasında NMQ, NRS, PJSS, MNQ ve
SWLS açısından anlamlı fark yoktu (p> 0.05). NMQ analizi, ağrı prevalansının
boyun (% 73.1), bel ağrısı (% 63.4) ve omuzlarda (% 55.9) daha yüksek olduğunu
gösterdi. NMQ sonuçları, TAS-20, PJSS, MNQ ve SWLS ile ilişkili değildi.
İstirahatteki ağrı şiddeti ile yaşam doyumu ölçeği sonuçları arasında negatif
bir ilişki vardı (r = -0.32, p = 0.01). Ayrıca, aktivite sırasındaki ağrı
şiddeti PJSS ve SWLS ile ilişkiliydi (sırasıyla r = 0.26, p = 0.03; r = -0.31,
p = 0.01).
Tartışma: Muskuloskeletal ağrı; aleksitimi, algılanan iş stresi,
iş ve yaşam doyumu ile ilişkili değildi. Ancak, artan ağrı şiddeti, azalmış
yaşam doyumu ve artmış iş stresi düzeyi ile ilişkiliydi. Bununla birlikte, genç
akademisyenlerde boyunda, belde ve omuzda saptanan yüksek ağrı prevelansı göz
ardı edilmemelidir.
Muskuloskeletal Ağrı Aleksitimi Memnuniyet Ağrı Şiddeti Psikososyal Faktör
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 30 Sayı: 2 |