Amacı biyolojik, fiziksel ve kimyasal maddeleri uzaklaştırmak olan el yıkama alışkanlığı; birçok hastalığıngörülme sıklığını azaltabilecek kolay ve ekonomik bir uygulamadır.Bu çalışma 1-15 Nisan 1999 tarihleri arasında, sosyoekonomik özelliği farklı olduğu düşünülen Ankara’nın ikiilçesindeki Çankaya ve Altındağ ilçeleri iki okulda, öğrencilerin el yıkama alışkanlıkları ve ailelerinin sosyoekonomikdüzeyleri SED arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışma kapsamına Çankaya’daki okuldan 164, Altındağ’dakindenise 182, toplam 346 öğrenci alınmıştır.Çalışma sonucunda kız öğrencilerin günde ortalama 6.2±0.3 kez, erkeklerin ise 7.1±0,.5 kez ellerini yıkadıklarıbulunmuştur. Buna karşın el yıkama alışkanlıklarının olduğu durumlar açısından incelendiğinde kız öğrencilerinerkek öğrencilere, Çankaya’daki okulda okuyan öğrencilerin Altındağ’dakilere, SED’i çok iyi olanların düşük olanlaragöre yüksek olduğu bulunmuştur. 7. ve 8. sınıflar arasında ise bir fark saptanmamıştır. Öğrencilerin büyükçoğunluğu ellerini yıkarlarken sabun kullandıkları saptanmıştır.Uygulaması kolay ve ekonomik olan el yıkama alışkanlığının çocukluk yaş gruplarından başlayarak toplumakazandırılması, birçok hastalığı önlemesi açısından önemli olduğu düşünülmüştür
Habitual practising of handwashing aiming to remove biological, physical and chemical materials away is suchan economic and easy behaviour that can decrease the incidences of numerous diseases.In this study handwashing habit of students and relationship between socioeconomical status of their familieswere investigated between 1-15 April, 1999 in two primary schools present in two counties where are known ashaving different social and financial background in Ankara. 164 students from the school in Çankaya and fromAltındağ were accepted into the study.As a result of the study, it was found that the number of girls having handwashing habit was more than that ofboys, and students from Çankaya were found more obeyable to the mentioned habit than those from Altındağ.It was also found students from families’ with high socioeconomical level washed their hands more often. Nostatistically difference was seen amongst students educating at 7th and 8th classes. It was also noticed that mostof the students used soaps during washing. Consequently it was considered that handwashing habit which is an easily-applicable and economicalbehaviour had to be disseminated through our society by routing amongst childhood ages since it was essentialin the prevention of many diseases
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2000 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2000 Cilt: 57 Sayı: 2 |