Amaç: Metisiline dirençli Staphylococcus aureus MRSA , ilk kez 1961 yılında tanımlandıktan sonra, özellikle antibiyotik direnci yönünden tüm dünyada önemli bir problem haline gelmiştir. MRSA suşları sıklıkla penisilinaza dirençli penisilinler, sefalosporinler dahil tüm beta-laktam grubu antibiyotiklere ve betalaktam grubu dışı bazı antibiyotiklere de dirençli olup sadece vankomisin ile teikoplanine duyarlıdır. Bu çalışmanın amacı, Mardin Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda izole edilen stafilokok suşlarında metisilin direnci ile birlikte çeşitli antibiyotiklere direnç durumunun araştırılmasıdır. Metisilin direncinin doğru olarak belirlenmesi uygun antimikrobik ilacın kullanımını sağlamak için gereklidir.Yöntem: Bu çalışmada çeşitli klinik örneklerden izole edilen 73 stafilokok suşu kullanılmıştır. Antimikrobiyal duyarlılık testi olarak Clinical and Laboratory Standards Institute CLSI önerileri doğrultusunda Kirby-Bauer disk difüzyon testi kullanılmıştır. Suşların metisilin dirençlerinin araştırılması amacıyla, %4 NaCl içeren Mueller-Hinton Agar RTA, TR ve 1 μg’lık oksasilin diski Bioanalyse, TR kullanılmıştır. Bulgular: Suşların 22 %30,1 ’si MRSA, dokuzu %12,3 MRCNS Metisiline Dirençli Koagülaz Negatif S. aureus ve 42 %57,5 ’si MSSA Metisiline Duyarlı S. aureus olarak belirlenmiştir. MRSA suşlarının beşi %22,7 ve MRCNS suşlarının da üçü %33,3 hastane kaynaklı olarak tespit edilmiştir. MRSA suşları eritromisine %81,8, sefoksitine %66,6, gentamisine %60; amoksisilin/klavulanik asit, penisilin ve norfloksasine %100 dirençli bulunmuştur. MRSA ve MRCNS suşlarında penisiline %100 oranında direnç saptanmıştır.Sonuç: Çalışmaya alınan hiçbir suşta vankomisin ve teikoplanine direnç bulunmaması sevindirici bir gelişmedir
Objective: After the report of first case of methicillin-resistant Staphylococcus aureus MRSA had been described in 1961, MRSA became a major problem worldwide especially because of antibiotic resistance. MRSA strains are often resistant to beta-lactam antibiotics such as penicilinase resitant penicillins, cephalosporins and to some non-beta-lactam antibiotics, but they are only susceptible to vancomycin and teicoplanin. The aim of our study was to evaluate the resistance of Staphylococcus strains isolated at Mardin State Hospital against methicillin and various other antimicrobials. Accurate assessment of methicillin resistance is necessary to ensure proper use of antimicrobial drugs. Method: In this study, 73 Staphylococcus strains isolated from various clinical specimens were evaluated. As antimicrobial susceptibility testing was performed using the Kirby-Bauer disc diffusion method according to the Clinical and Laboratory Standards Institute CLSI criteria. Mueller-Hinton Agar RTA,TR containing 4% NaCl and 1 μg oxacillin disc Bioanalyse, TR were used for determining methicillin resistance. Results: Of the strains tested, 22 30.1% were found to be MRSA , nine 12.3% were methicillin-resistant coagulase-negative staphylococci MRCNS and 42 57.5% were methicillin-susceptible S. aureus MSSA . Five 22.7% of the MRSA strains, and three 33% of the MRCNS strains were identified as nosocomial. 81.8% of the MRSA strains were found to be resistant to erythromycin; 66.6% to cefoxitin; 60% to gentamicin; and 100% to amoxicillin/ clavulanic acid, norfloxacin and penicillin. The resistance rates to penicillin among the MRSA and MRCNS strains were determined to be 100%. Conclusion: It is a welcome development to find that there was no resistance to vancomycin and teicoplanin strains tested in this study
Antibiotic susceptibility resistance methicillin staphylococci
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 72 Sayı: 3 |