Üçüncü basamak bir hastanede tespit edilen cerrahi alan enfeksiyonlarının değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 75 Sayı: 3, 265 - 276, 01.09.2018

Halide Aslaner Esragül Akıncı Ayşe But Dilek Kanyılmaz Aliye Baştuğ Adalet Aypak Meltem Arzu Yetkin Pınar Öngürü Hürrem Bodur

Öz

Amaç: Cerrahi müdahalenin en önemli komplikasyonlarından biri Cerrahi Alan Enfeksiyonlarıdır CAE . Bu çalışmada 2009-2014 yılları arasında beş cerrahi ünitede karşılaşılan cerrahi alan enfeksiyonlarının türlerinin ve izole edilen etkenlerin antibiyotik direnç oranlarının belirlenmesi amaçlandı. Yöntem: Bu çalışmada altı yıllık süre içinde Ocak 2009 - Aralık 2014 aktif sürveyans metodu ile CDC kriterlerine göre tanımlanan cerrahi alan enfeksiyonları değerlendirildi. Bulgular: Altı yıllık sürede beş cerrahi ünitede 800 cerrahi alan enfeksiyonu tesbit edildi. Cerrahi alan enfeksiyonu nozokomiyal enfeksiyonlar içinde bazı yıllarda ikinci, bazı yıllarda üçüncü en sık görülen enfeksiyon idi. Hastaların ortalama yaşı 58,18±16,86 olup %53,07’si erkekti. Çalışmaya dahil edilen hastaların 87 %10,87 ’si yüzeyel CAE, 299 %37,37 ’u derin CAE ve 414 %51,75 ’ü organ boşluk CAE idi. En fazla organ boşluk CAE Genel Cerrahi Kliniği’nde tesbit edildi. İzole edilen mikroorganizmalar Escherichia coli % 26,16 , Acinetobacter spp. %22,53 , Staphylococcus spp. %14,63 , Enterococcus spp. %11,78 , Klebsiella spp. %8,16 , Pseudomonas spp. %7,64 , Enterobacter spp. %3,36 , Candida spp. %1,68 , Proteus spp. %1,42 ve diğer mikroorganizmalar %2,59 idi. Acinetobacter spp. yüksek oranda %82,60-%100 meropeneme ve çok ilaca dirençli yapıya sahiptir. Genişlemiş spektrumlu beta laktamaz GSBL üreten E. coli oranı 2009-2014 yıllarında %46,93-%16,66 arasında idi. Tüm Enterobacter spp. karbapenem duyarlı idi. S. aureus’un %73,33’ü ve koagülaz negatif stafilokokların %78,26’sı metisilin dirençli idi. Enterokoklarda 2011 yılında 2, 2014 yılında 1 vankomisin dirençli bakteriye rastlanılmıştır. Sonuç: Her ünite uygun antimikrobiyal profilaksi ve ampirik tedavi için, kendi epidemiyolojik verilerini, CAE sıklığını ve etiyolojisini tanımlamalıdır. Böylece akılcı ampirik antibiyotik kullanımını yaygınlaştırmanın yanı sıra, CAE ilişkili sağlık harcamaları ile morbidite ve mortalitenin azalmasına da yardımcı olunabilir.

Anahtar Kelimeler

cerrahi alan enfeksiyonu, antimikrobiyal direnç, enfeksiyon etkenleri

Evaluation of surgical site infections detected in a tertiary care hospital

Öz

Objective: One of the most important complications of surgery is postoperative surgical site infections SSI . In this study, it is aimed to investigate the species and antimicrobial resistance rates of the isolates in SSI in five surgical units between 2009-2014. Methods: In this study, the SSI’s which were detected by active surveillance method and defined according to Centers for Disease Control and Prevention criteria CDC were evaluated in the five surgery units during the six-years period January 2009-December 2014 . Results: During six-years period, 800 SSI were detected in five surgery units. SSI was the second most common type in some years and the third most common type in other years of hospital-acquired infections. The mean age was 58,18±16,86 years, and 53,07% were males. Of the patients included in the study 87 10,87% were incisional SSI, 299 37,37% were deep SSI, and 414 51,75% were organ space SSI. The most prevalent organ space SSI was detected in General Surgical Clinic. The isolated microorganisms were Escherichia coli 26,16% , Acinetobacter spp. 22,53% , Staphylococcus spp. 14,63% , Enterococcus spp. 11,78% , Klebsiella spp. 8,16% , Pseudomonas spp. 7,64% , Enterobacter spp. 3,36% , Candida spp. 1,68% , Proteus spp. 1,42% and other microorganisms 2,59% . Acinetobacter spp. are higly resistant to meropenem 82,60%-100% and has multidrug resistant patern. The ratio of E. coli which produces extended spectrum beta lactamase changed between 46,93%-16,66% in 2009-2014. Enterobacter spp. was susceptible to carbapenem. Methicillin resistance was found in 73,33% of S. aureus and 78,26% of CNS strains. It was observed that of the enterecocus, in 2011 two, and in 2014 one were resistant to vancomisin. Conclusion: Every unit should define her own epidemiologic data, frequency and etiology of SSI in order to approach their antimicrobial prophylaxis and empric treatment rationally. It may help to organize proper antibiotic use, minimize morbidity, mortality and healthcare costs associated with SSI.

Anahtar Kelimeler

surgical site infections, antimicrobial resistance, infection agents

Kaynakça

• 1. Anderson DJ, Podgorny K, Berríos-Torres SI, Bratzler DW, Dellinger EP, Greene L, Strategies to Prevent Surgical Site Infections in Acute Care Hospitals: 2014 Update. Infection Control and Hospital Epidemiology, 2014; 35(6):305-37
• 2. Lewis SS, Moehring RW, Chen LH, et al. It is time to change our focus: surgical site infections account for the greatest proportion of hospital-aquired infections. Infect Control Hosp Epidemiol 2013; In press
• 3. Uzunköy A. Cerrahi alan enfeksiyonlarında ameliyathanenin rolü. Harran Üniv. Tıp Fak Derg, 2004; 1:38-48.
• 4. Horan TC, Andrus M, Dudeck MA. CDC/NHSN surveillance definition of healthcare-associated infection and criteria for specific type infections in the acute care setting. AmJ Infect Control, 2008; 36: 309-32.
• 5. CLSI. Performance Standards For Antimicrobial Susceptibility Testing; Twenty-First Informational Supplement. CLSI Document M100-S20. Clinical And Laboratory Standards Institute. Wayne, PA. 2010.
• 6. Varela JE, Wilson SE, Nguyen NT. Laparoscopic surgery significantly reduces surgical-site infections compared with open surgery, Surg Endosc. 2010 Feb;24(2):270-6. doi: 10.1007/ s00464-009-0569-1. Epub 2009 Jun 17.
• 7. Watanabe M, Suzuki H, Nomura S, Maejima K, Chihara N, Komine O, et al. Risk factors for surgical site infection in emergency colorectal surgery: a retrospective analysis. Surg Infect (Larchmt). 2014 Jun;15(3):256-61. doi: 10.1089/ sur.2012. 154. Epub 2014 May8.
• 8. Willke A, Baksan S, Palabıyıkoğlu İ, Erdem B, Kökse T. Ankara Üniversitesi Tıp fakültesi İbn-i Sina Hastanesi’nde 1992–1998 yıllarında gözlenen hastane infeksiyonları. Hastane İnfeksiyonları Derg, 2001;5:31–7.
• 9. Yıldız O, Alp E, Duygulu F, Aygen B, Sümerkan B, Doğanay M. Erciyes Üniversitesi Hastanesinde Ortopedik Cerrahi Girişimlerden Sonra Gelişen Cerrahi Alan Enfeksiyonlarının prevalansı. Erciyes Tıp Derg, 2006;28(2):57–64.
• 10. Demirtürk N, Demirdal T. Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesinde tespit edilen cerrahi alan infeksiyonlarının değerlendirilmesi: İki yıllık veriler. SDÜ Tıp Fak Derg 2011;18(1):12–75.
• 11. Korol E,Johnston K, Waser N, Sifakis F, Jafri HS, Lo M, et al. A systematic review of risk factors associated with surgical site ınfections among surgical patients. 2013 Dec 18;8(12):e83743. doi: 10.1371/journal.pone.0083743. eCollection 2013.
• 12. Saçar S, Toprak SK, Asan A, Cevahir N, Serin S, Tırgut H. Pamukkale Üniversitesi Hastane’sinde Hastane Enfeksiyonları Sürveyansı: Üç Yıllık Analiz. İnfeksiyon Derg, 2008;22(1):15-21.
• 13. Şardan YÇ, Aşçıoğlu S, Büke Ç, Şaban Esen, Dilara İnan, Serhat Ünal. Yoğun Bakım Ünitelerinde Hastane Enfeksiyonlarının prevalansı: Çok merkezli bir nokta prevalans çalışması Hastane İnfeksiyonları Derg, 2006;10:33.
• 14. Turner PJ. MYSTIC Europa 2007:activity of meropenem and other broad-spectrum agent nosocomial isolates. Diagn Microbiol Infect Dis. 2009 Feb;63(2):217-22.doi:10.1016/ j.diagmicrobio.2008.11.004. Epub 2008 Dec 12.
• 15. Kaye KS, Schmit K, Pieper C, Sloane R, Caughlan KF, Sexton DJ, et al. The effect of increasing age on the risk of surgical site infection. J Infect Dis 2005 Apr 1;191(7):1056-62. Epub 2005 Feb 24..
• 16. Leblebicioglu H, Erben N, Rosenthal VD, Sener A, Uzun C, Senol G, et al. Surgical site infection rates in 16 cities in Turkey: findings of the International Nosocomial Infection ControlConsortium (INICC). Am J Infect Control. 2015 Jan;43(1):48-52. doi: 10.1016/j.ajic.2014.09.017.
• 17. Doğan SŞ, Paköz NE, Aral M. Laboratuvarımıza Gönderilen Yara Yeri Örneklerinden İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotiklere Direnç Durumları. Türk Mikrobiyol Cem Derg.,2010;40(4):243–9.
• 18. Bayram Y, Parlak M, Aypak C, Bayram İ. Three-year Review of Bacteriological Profile and Antibiogram of Burn Wound Isolates in Van, Turkey. Int J Med Sci 2013;10(1):19–23.
• 19. http://ecdc.europa.eu/en/healthtopics/ antimicrobial_resistance/pages/index.aspx (Antimicrobial resistance surveillance in Europe 2014, The European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC), 30 Aralık 2015).
• 20. http://uhes.saglik.gov.tr/Login/Login. aspx?ReturnUrl=%2f (29 Aralık 2015).
• 21. Korkmaz P, Çağlan FÇ, Aykın N, Alpay Y, Güldüren HM, Bilgili H, et al. Hastane Enfeksiyonu Etkeni Acinetobacter Baumannii Suşlarında antibiyotik Direnci. J Clin Anal Med, Doi:10.4328/JCAM.3156.
• 22. Kirişçi Ö, Özkaya E, Çalışkan A, Özden S, Alkış Koçtürk S. Klinik örneklerden izole edilen Acinetobacter türlerinde direnç profilinin incelenmesi.ANKEM Derg, 2013;27(3):140-6.
• 23. Gözütok F, Mutlu Sarıgüzel F, Çelik İ, Berk E, Aydın B, Güzel D. Hastane infeksiyonu etkeni Acinetobacter baumannii suşlarının antimikrobiyal direnç oranlarının araştırılması. ANKEM Derg, 2013;27(1):7-12.