In the understanding of
Muslims, the Sunnah is life itself. In spite of all our problems and shortcomings, if we have some beauty that we
have not lost, it is because of the traces of the Prophet’s (pbuh) blessed
inheritance. There have been leaders who helped us accept these beauties. In
addition to the companions of the Prophet (pbuh), these leaders have taken on
different roles like a statesman, a professor, a sheikh of a lodge, a preacher,
an imam and sometimes a literary man. These people apply the Prophet's (s.a.v)
words and practices in their life and also transfer them through their books to
us as advice and set them in our minds and hearts. Certainly, some of the works
of our predecessors that contain these accumulations of knowledge have not
reached our day because of different reasons, but many of them made it to our
time.
One of these works is Muḥammed b. Ġâzî el-Malatyavî’s Ravżatu’l-ʿuḳūl. He is
an important scholar and statesmen who lived in Malatya during the period of
Anatolian Seljuk State. The work contributed to the spread of goodness and
beauty in the community by carrying out stories and poems of wisdom as well as
verses from the Holy Quran and Hadiths of the Prophet (pbuh).
In this study, the aim is to
analyze the style in which the Hadiths are used in the mentioned work and to
analyze the Hadith in terms of Hadith methodology.
Müslümanların anlayışında,
sünnet hayatın kendisidir. Bütün olumsuzluklara rağmen kaybetmediğimiz birtakım
güzelliklerimiz varsa bu Hz. Peygamber’in (s.a.v) yaptıklarında bize kalan
kutlu mirasın izleridir. Bu güzelliklerin içimize sinmesini sağlayan yol
önderleri olmuştur. Bunlar sahabenin yanı sıra bazen bir devlet adamı, bir
müderris, bir dergâhın postnişini, bir vaiz, bir imam bazen de bir edip olarak
karşımıza çıkmaktadır. İnsanlara yol gösteren bu önderler Hz. Peygamber’in
(s.a.v) sözlerini, öğütlerini hayatlarında tatbik ettikleri gibi yazdıkları
eserler aracılığı ile de nasihat olarak bizlere aktarmışlar, akıl ve gönül
hafızamıza yerleştirmişlerdir. Hiç kuşkusuz bizlere önderlik eden ecdadımızın
bu birikimlerini ihtiva eden eserlerin bir kısmı doğal olmayan nedenler ile günümüze
intikal etmemişse de pek çoğu bize kadar ulaşmıştır.
Bu eserlerden biri, Anadolu
Selçuklu Devleti döneminde Malatya’da yaşamış olan önemli âlim ve devlet
adamlarımızdan Muḥammed b. Ġâzî el-Malatyavî’nin yazmış olduğu
nasihatname niteliğindeki Ravżatu’l-ʿuḳūl’dur. Eser, içinde hikayeler, meseller, hikmet içerikli
şiirlerin yanında çok sayıda ayet ve hadislerden de nakiller yapılarak toplumda
iyiliğin ve güzelliğin yayılmasına katkı sunmuştur.
Bu çalışmamızda adı geçen
eserde zikredilen hadislerin kullanım üslubunu ele alınması ve hadis ilmi
açısından tahlili amaçlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 18 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
Türkiye İlahiyat Araştrımaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.