The Relationship Between Perceived Organizational Support and The Sensitive Base Theory in Women's Career

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 2, 305 - 328, 04.07.2020

Duygu Uysal

Öz

The aim of this study; to determine the relationship between perceived support of female employees from organization and career choices within the context of sensitive base theory.The perceived organizational support, which is the subject of the study, expresses the value that the organization attaches to the contributions of the employees.Sensitive base theory is defined as the women's approach to management tasks more distant because they want to devote more time to their home and family responsibilities because of their intense feelings towards their family and because of their maternal motivation.In this context data were collected by applying a face-to-face questionnaire to 253 women working in public and private sectors in Çankırı. Factor analysis, t test and correlation analysis were performed in the study by statistical analysis package program. According to the results of the research, it was found that there was a positive relationship between perceived support from the organization and willingness to become a manager (within the context of sensitive base theory).In addition, it was found that the marital status of women and having a child did not make a significant difference in the willingness to become a manager, but it made a positive difference in the willingness to become a manager within the sensitive base theory of the sector where women worked.The findings of this study are expected to contribute to women's career tendency.

Anahtar Kelimeler

: Sensitive Base Theory, Women Career, Perceived Organizational Support

Algılanan Örgütsel Destek ile Kadın Kariyerinde Hassas Taban Teorisinin İlişkisi

Öz

Bu çalışmanın amacı; kadın çalışanların örgütten algıladıkları destek ile hassas taban teorisi kapsamında kariyer seçimlerinin ilişkisini belirlemektir. Çalışmaya konu olan algılanan örgütsel destek, örgütün çalışanların katkılarına verdiği değeri ifade etmektedir. Hassas taban teorisi ise kadınların doğası gereği sahip oldukları annelik güdüsüne bağlı olarak ailesine karşı olan yoğun duygularından dolayı evine ve ailesine hissettiği sorumluluklarına daha çok zaman ayırmak istediği için yönetim görevlerine daha mesafeli yaklaşması şeklinde tanımlanmaktadır.
Araştırma kapsamında Çankırı’da kamu ve özel sektörde çalışan 253 kadına yüz yüze anket uygulanarak veriler toplanmıştır. Çalışmada istatistiksel analiz paket programı kullanılarak faktör analizi, t testi ve korelasyon analizleri yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre kadınların örgütten algıladıkları destek ile yönetici olmaya isteklilikleri (hassas taban teorisi kapsamında) arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra kadınların medeni hali ve çocuk sahibi olma durumunun yönetici olmaya isteklilikte anlamlı bir fark yaratmadığı, fakat çalışılan sektörün hassas taban teorisi kapsamında yönetici olmaya isteklilikte pozitif yönde anlamlı bir fark yarattığı bulgulanmıştır. Bu çalışma bulgularının kadınların kariyer yönelimine katkı sağlaması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Hassas Taban Teorisi, Kadın Kariyeri, Algılanan Örgütsel Destek

Kaynakça

• Küçük, O. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Küçük, Orhan (2017). İşletme Bilgisi ve Yönetimi, 4. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Küçük, Orhan (2020) İşletmecilik, Lojistik ve Toplam Kalite Yönetimi Alanında Teoriler ve Bilimsel Araştırma Ölçekleri, (O. Küçük, İçinde: 1. Kısım 3. Bölüm, Kadın Kariyerinde Hassas Taban Teorisi ve Kadın Kariyerinde Hassas Taban Teorisi Ölçeği, ss. 30-35.), Sonçağ Yayıncılık, Ankara.
• Küçük O., vd. (2018) “Kadınların Kariyer Yönetiminde Hassas Taban Teorisi: Bir Araştırma”, International Conference On Contemporary Women’s Studies, 8-9 March 2018, Istanbul University, Turkey, p. 7
• Küçük, Orhan, vd. (2019) “Kadın Kariyerinde Yeni Bir Teori: Hassas Taban Teorisi”, Uluslararası Erciyes Bilimsel Araştırmalar Kongresi, 26-28 Nisan 2019, Kayseri, ss. 695-702