Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Rhinolalia Aperta’da konuşma bozukluğu: olgu raporu

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 22 - 24, 29.08.2020

Öz

Rezonans bozuklukları, yapısal ve nörolojik işlev bozukluklarından kaynaklanan konuşma sinyalinde çok fazla veya çok az nazal/oral ses enerjisine işaret eder. Rhinolalia Aperta, konuşma sırasında burun boşluğundan aşırı hava akışı ile karakterize bir rezonans bozukluğu türüdür. Velofarengeal yetmezlik, Rhinolalia Aperta’nın en yaygın nedenidir. Bu çalışmada, velofaringeal yetmezliğe bağlı hipernasalitesi olan 35 yaşında kadın hastanın sonuçları paylaşılmıştır. Farklı konuşma, ses ve dil parametrelerini değerlendirmek için detaylı değerlendirmeler yapılmıştır. Bu çalışmanın amacı, Rhinolalia Aperta’lı bireylerde konuşma, ses ve dilin doğasını ve özelliklerini belirlemek ve daha iyi prognoz sağlamak için konuşma ve dil müdahalesinin önemini göstermektir. Rinolalila aperta veya hipernazal konuşma özellikle sibilant oral konsonantların artikülasyonunun zorluğu ile sonuçlanır, bu durum konuşmanın anlaşılırlığının azaltır ve uyku ve yutma problemlerine neden olur. bu vaka, hipernazal konuşmaya tipik bir örnektir ve konuşma ve dil patologlarının hipernazaliteyi azaltmalarındaki rolünü ortaya koymaktadır.

Kaynakça

  • 1. Wermker, K., Jung, S., Joos, U., & Kleinheinz, J. (2012). Objective assessment of hypernasality in patients with cleft lip and palate with the nasalview system: a clinical validation study. International journal of otolaryngology, 2012.
  • 2. Mishima, K., Nakano, H., Matsumura, T., Moritani, N., Iida, S., & Ueyama, Y. (2011). Nonlinear dynamic analysis of vowels in cleft palate children with or without hypernasality. International Journal of Otolaryngology, 2012.
  • 3. Lewis, K. E., Watterson, T. L., & Houghton, S. M. (2003). The influence of listener experience and academic training on ratings of nasality. Journal of Communication Disorders, 36(1), 49-58.
  • 4. Fletcher, S. G. (1970). Theory and Instrumentation for Quantitative Measurement for Nasality. The Cleft palate journal, 7(2), 601-609.
  • 5. Van Demark, D. R., & Swickard, S. L. (1980). A pre-school articulation test to assess velopharyngeal competency: normative data. The Cleft palate journal, 17(2), 175-179.
  • 6. Lewis, K. E., & Watterson, T. (2003). Comparison of nasalance scores obtained from the Nasometer and the NasalView. The Cleft palate-craniofacial journal, 40(1), 40-45.
  • 7. Zhang, Y., & Jiang, J. J. (2008). Acoustic analyses of sustained and running voices from patients with laryngeal pathologies. Journal of Voice, 22(1), 1-9.
  • 8. Vogel, A. P., Ibrahim, H. M., Reilly, S., & Kilpatrick, N. (2009). A comparative study of two acoustic measures of hypernasality. Journal of Speech, Language, and Hearing Research.

Speech disorder in Rhinolalia Aperta: a case study

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 22 - 24, 29.08.2020

Öz

Resonance disorder refers to too much or too little nasal/oral sound energy in the speech signal resulting from structural and neurological dysfunctions. Rhinolalia Aperta is one form of resonance disorder characterized by excessive airflow through nasal cavity during communication. Velopharyngeal dysfunction is the most common cause of Rhinolalia Aperta. The present case study illustrates a 35 years old female with hypernasality due to velopharyngeal insufficiency. Detailed evaluations were carried out to assess different parameters of speech, voice and language. The study aims to document nature and characteristics of speech, voice and language in those individual with Rhinolalia Aperta and illustrate importance of speech and language intervention in bringing better prognosis.
Conclusions: Rhinolalia Aperta or hypernasal speech posses’ difficulty in articulating oral consonants especially sibilants thereby resulting in reduced speech intelligibility and various other sleeping and swallowing disorders. The aforementioned case illustrates a typical example of hypernsal speech and the role of speech and language pathologists in reduction of hypernasality.

Kaynakça

  • 1. Wermker, K., Jung, S., Joos, U., & Kleinheinz, J. (2012). Objective assessment of hypernasality in patients with cleft lip and palate with the nasalview system: a clinical validation study. International journal of otolaryngology, 2012.
  • 2. Mishima, K., Nakano, H., Matsumura, T., Moritani, N., Iida, S., & Ueyama, Y. (2011). Nonlinear dynamic analysis of vowels in cleft palate children with or without hypernasality. International Journal of Otolaryngology, 2012.
  • 3. Lewis, K. E., Watterson, T. L., & Houghton, S. M. (2003). The influence of listener experience and academic training on ratings of nasality. Journal of Communication Disorders, 36(1), 49-58.
  • 4. Fletcher, S. G. (1970). Theory and Instrumentation for Quantitative Measurement for Nasality. The Cleft palate journal, 7(2), 601-609.
  • 5. Van Demark, D. R., & Swickard, S. L. (1980). A pre-school articulation test to assess velopharyngeal competency: normative data. The Cleft palate journal, 17(2), 175-179.
  • 6. Lewis, K. E., & Watterson, T. (2003). Comparison of nasalance scores obtained from the Nasometer and the NasalView. The Cleft palate-craniofacial journal, 40(1), 40-45.
  • 7. Zhang, Y., & Jiang, J. J. (2008). Acoustic analyses of sustained and running voices from patients with laryngeal pathologies. Journal of Voice, 22(1), 1-9.
  • 8. Vogel, A. P., Ibrahim, H. M., Reilly, S., & Kilpatrick, N. (2009). A comparative study of two acoustic measures of hypernasality. Journal of Speech, Language, and Hearing Research.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Odyoloji
Bölüm Olgu Sunumları
Yazarlar

Shantanu Arya Bu kişi benim

Lakshmi Narayan Garg Bu kişi benim

Nima Zangmo Bu kişi benim

Sachin Praveen Kumar Bu kişi benim

Tashi Wangmo Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 29 Ağustos 2020
Gönderilme Tarihi 30 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Arya, S., Garg, L. N., Zangmo, N., Kumar, S. P., vd. (2020). Rhinolalia Aperta’da konuşma bozukluğu: olgu raporu. Türk Odyoloji Ve İşitme Araştırmaları Dergisi, 3(2), 22-24.