Amaç: Çalışmanın amacı kafa travması sonrası görülen Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV)’nun tutulan kanal özelliklerini, tedavi yaklaşımını ve etkinliğini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 80 BPPV hastası arasından trafik kazası, düşme, başa sert cisimle darbe alma vb. nedenlerle kafa travması geçirmiş 15 birey (%18,75) alınmıştır. Çalışmada Dix-Hallpike ve Roll testleri sonrası BPPV tanısı alan 6 kadın (39,6618,04 yıl), 9 erkek (4510,5 yıl) dahil edilmiştir. Katılımcılara BPPV’de etkilenen taraf ve kanal kanal/lar belirlendikten sonra bunlara uygun kanalit repozisyon manevraları uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışma sonucunda sağ kulak etkilenimi %47,6, sol kulak etkilenimi %52,4 olarak elde edilmiştir. Katılımcıların %53,3’ünde posterior semisirküler kanal, %20’sinde horizontal semisirküler kanal, %6,7’sinde anterior semisirküler kanal etkilenimi görülürken, %20’sinde Horizontal ve posterior kanal etkilenimi birlikte görülmüştür. BPPV sonrası uygulanan manevra sayısı ile yaş arasında (r=0,605, p=0,017) ve manevra sayısı ile tutulan kanal sayısı arasında pozitif yönde orta derece korelasyon bulunmuştur (r=0,580, p=0,023).
Sonuç: Kafa travması sonrası görülen Benign paroksismal pozisyonel vertigo kanalların etkilenme oranı, tedavi yaklaşımları ve tedavi etkinliği ile idiopatik BPPV’den farklılıklar göstermektedir. Özellikle çoklu kanal tutulumuna bağlı tedavi süresi uzayabilmektedir.
benign paroksismal pozisyonel vertigo kafa travması epley gufoni kaza
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Odyoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 2 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 3 |