YÖNETiM YAKLAŞIMLARINDAN STRATEJİK YÖNETİM MODELİNİN İŞLETMELERİN GELECEĞINE ETKİLERI ÜZERİNE KAVRAMSAL BİR İNCELEME

Yıl 2023, , 119 - 137, 06.06.2023

Mehmet Zengin

https://doi.org/10.55830/tje.1208569

Öz

Ortak bir hedefi gerçekleştirmek üzere kurulan işletmelerin devamlılığının sağlanması şüphesiz ki yalnızca işletme paydaşları açısından değil, gerçekleştirilen faaliyetlerin ülke ekonomisine olan katkıları nedeniyle de büyük bir öneme sahiptir. Mikro ve makro düzeyde değerlendirilmesi gereken ekonomik faaliyetlerin işletme özelinde incelenerek, yönetsel fonksiyonların başarıyla uygulanıp uygulanmadığının tespiti ve işletmenin yol haritası olarak uzun bir dönemi kapsayan stratejik yaklaşımın öngörülerinin belirli periyotlarla değerlendirilmesi; tepe yönetiminin sürdürülebilir politikalara olan bakışını göstermesi açısından da özel bir ehemmiyet taşımaktadır. Hemen her alanda sınırların ortadan kalktığı günümüz küresel dünyasında işletmelerin yeniliklere ayak uydurması, iç ve dış çevre ile olan etkileşimini başarıyla yönetmesi, verimlilik artışını sağlayarak koruması, kendini sürekli yenilemesi, tehditleri görmesi, fırsatları değerlendirmesi ve ortak paydada geleceğini şekillendirmesi; elbette işletmenin benimsediği yönetim yaklaşımıyla yakından ilgilidir. Bu çalışmada çağdaş yönetim yaklaşımlarından stratejik yönetimin, işletmelerin geleceğinde oynadığı role dair kavramsal bir bakış ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler

İşletme, Çağdaş Yönetim Yaklaşımları, Yönetim, Strateji, Stratejik Yönetim.

A CONCEPTUAL STUDY ON THE EFFECTS OF THE STRATEGIC MANAGEMENT MODEL, ONE OF THE MANAGEMENT APPROACHES, ON THE FUTURE OF BUSINESSES

Öz

Ensuring the continuity of the enterprises established to realize a common purpose is of great importance not only for the business stakeholders but also because of the contribution of the activities to the country's economy. Determining whether the managerial functions are successfully implemented by examining the economic activities that should be evaluated at micro and macro level, and checking the strategic approach predictions covering a long period as a roadmap of the enterprise at certain periods; It is important in achieving goals and objectives in a healthy way. In today's global world, where borders have disappeared in almost every field, businesses; It keeps up with innovations, successfully manages its interaction with the internal and external environment, protects by increasing productivity, constantly renews itself, sees threats, evaluates opportunities and aims to shape its future on a common ground. This, of course, is closely related to the management approach adopted by the business. In this study, whether strategic management, which is one of the contemporary management approaches, plays a role in the future of the enterprises, is presented from a conceptual point of view by considering the historical process. The strategic management studies in the national and international literature have been examined with the screening method and it has been determined that the strategic approach is important in the sustainability of the enterprises.

Anahtar Kelimeler

Business, Contemporary Management Approaches, Management, Strategy, Strategic Management

Kaynakça

• Akgemci, T. ve Güleş, H. K. (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim (1.Baskı). İstanbul: Gazi Kitabevi.
• Aksoy, E. (2021). Örgütlerde Stratejik Yönetim Olgunluğu: Türk Savunma Sanayii Üzerine Bir Çalışma. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Altuntaş, G. (2010). Girişimcilik ve Stratejik Yönetim İlişkisi: Bir Stratejik Girişimcilik Modeli ve İMKB Ulusal-100 Endeksinde İşlem Gören İşletmeler Üzerinde Testi. Yayınlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydemir, S. (2011). Aile İşletmelerinde Yöneticilerin Stratejik Yönetim ve Planlamaya İlişkin Algılarının İncelenmesi: Zonguldak-Bartın-Karabük Örneği. Yayınlanmamış doktora tezi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi İşletme Ana Bilim Dalı.
• Aydın, M. (1991). Eğitim Yönetimi (1. Baskı). Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
• Bakoğlu, R. ve Özcan, E. D. (2010). İşletme düzeyinde strateji paradokslarının Mintzberg’in on stratejik yönetim okulu açısından değerlendirilmesi-Evaluation of business level strategy paradoxes in terms of Mintzberg’s ten strategic management schools. Öneri Dergisi, 9(34), 57-69.
• Barca, M. (2009). Stratejik Yönetim Düşüncesinin Gelişimi (1.Baskı). Ankara: Ankara Sanayi Odası Yayını.
• Barry, M. A. (2021). Yönetim teorileri ve endüstri 4.0’ın insan kaynakları yönetimine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Karabük Üniversitesi İşletme Ana Bilim Dalı.
• Başpınar, N. (2016). Stratejik Yönetimde Performans Ölçümü ve Dengeli Sonuç Kartının Uygulanabilirliği: İstanbul Büyükşehir ve İlçe Belediyeleri. Yayınlanmamış doktora tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Baykal, T. (2018). Örgütlerde etkinlik ve etkililik için stratejik yönetim ve stratejik planlama. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 7(2), 151-160.
• Bracker, J. (1980). The historical development of the strategic management concept. Academy of Management Review, 5(2), 219-224.
• Bryson, J. M. (1988). A strategic planning process for public and non-profit organizations. Long Range Planning, 21(1), 73-81.
• Burak, G. (2020). Yönetim teorileri ve günümüz yönetim düşünce ve uygulamalarına katkıları. Mezuniyet projesi. Maltepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Chandler, A. (1963). Strategy and Structure: Chapters in the History of the Industrial Enterprise. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
• Cormican, K., and O’Sullivan, D. (2004). Auditing best practice for effective product innovation management. Technovation, 24(10), 819-829.
• Çelikten, M. ve Özbaş, M. (2014). Eğitim Yönetimi (1. Baskı). İstanbul: Lisans Yayıncılık.
• Çiftçi, D. (2018). Yöneticilerin stratejik yönetim anlayışlarının referansta bulunduğu strateji okulları: Nitel bir inceleme. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü.
• Çil, Ş. (2016). Çağdaş yönetim yaklaşımları: Kurumsal yönetimin işletmelerdeki rolleri üzerinde bir araştirma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• David, F. R. (2003). Strategic Management: Concepts and Cases (10th Edition). New Jersey: International Edition, Prentice Hall.
• Dinçerden, E. (2017). İş Zekası ve Stratejik Yönetim (1. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
• Doğan, B. (2007). Yönetim ve örgüt kuramlarının tasnifinde modern ve postmodern ayrımı. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(2), 185-201.
• Drucker, P. (2015). Yönetim (1. Baskı). (İ. Gülfidan, Çev.). İstanbul: Optimist Yayım Dağıtım.
• Egan, G., and Bass, J. (1993). Adding value: A systematic guide to business driven management and leadership. Long Range Planing, 27(1), 3-178.
• Eren, E. (2013). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası (9. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
• Eren, E. ve Özdemirci, A. (2018). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası (10. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
• Erdem, B. (2006). İşletmelerde yeni bir yönetim yaklaşımı: Kıyaslama (benchmarking) (yazınsal bir inceleme). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(15), 65-94.
• Erkılıç, T. A. (2007). Toplam kalite yönetimi ilkelerinin yönetim yaklaşımları bağlamında tartışılması. GAU Journal of Social and Applied Sciences, 2(4), 50-62.
• Fayol, H. (2013). Genel ve Endüstriyel Yönetim (4. Baskı). (M. A. Çolakoğlu, Çev.). Ankara: Adres Yayınları.
• Fişek K. (2013). Yönetim (5. Baskı). Ankara: Kilit Yayınları.
• Güçlü, N. (2003). Stratejik yönetim. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 62-70.
• Gülay, D. (2022). Stratejik Yönetimde İletişimin Örgütsel Sinizme Etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Maltepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Gül, N. (2017). Stratejik Yönetim ve Kamu Çalışanları Açısından Stratejik Yönetim. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kamaşak, R. (2004). Stratejik Yönetimde İleriyi Tahmin Etme ve Senaryo Planlaması: Türkiye Bilgi İletişim Teknolojileri ve Yayıncılık Pazarının Geleceğinin Farklı Senaryolar Altında İncelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kaymakcı, T. (2022). Stratejik Yönetim Uygulamalarının Örgüt Performansı Üzerindeki Etkisinde Çalışan Memnuniyetinin Moderatör Rolü: İstanbul’da Lise ve Ortaokul Eğitimi Veren Özel Kurumlar Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmış doktora tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Keçecioğlu, T. (2010). Stratejik yönetim kavramı içerisinde insan kaynaklarına sürdürülebilir rekabetçi avantajın bir kaynağı olarak bakmak (Kaynak Bazlı Teori Açısından). Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi, 1(1), 59-70.
• Mintzberg, H. (1987). The strategy concept I: Five ps for strategy. California Management Review, 30(1), 11-14.
• Mintzberg, H., Quinn J., and Ghoshal, S. (1998). The Strategy Process. London, UK: Prentice-Hall.
• Mütercimler, E. (2011). Stratejik Düşünme (2. Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Okumuş, F., Koyuncu, M. ve Günlü, E. (2014). İşletmelerde Stratejik Yönetim (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Özer, M. A. (2015). İşletmelerde stratejinin önemi üzerine değerlendirmeler. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 7(14), 69-84.
• Öztaş, N. (2017). Yönetim-Örgüt ve Yönetim Kuramları (5. Baskı). İstanbul: Otorite Yayınları.
• Pamuk, G., Erkut, H. ve Ülegin, F. (1997). Stratejik Yönetim ve Senaryo Tekniği (1. Baskı). İstanbul: İrfan Yayıncılık.
• Poister, T. H. (2010). The future of strategic planning in the public sector: Linking strategic management and performance. Public Administration Review, 70(1), 246-254.
• Porter, M. (2015). Rekabet Stratejisi (3. Baskı). (G. Ulubilgen, Çev.). İstanbul: Aura Kitaplığı.
• Satı, Z. E. ve Işık, Ö. (2011). İnovasyon ve stratejik yönetim sinerjisi: Stratejik inovasyon. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 538-559.
• Stockport, G. J. (2000). Developing skills in strategic transformation. European Journal of Innovation Management, 3(1), 45-52.
• Şahin, F., Çiçek, S. ve Altunoğlu, A. E. (2018). Uluslararası İşletmecilik Kuram ve Uygulama (1. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tanrıverdi, B. (2001). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Yöneticilerin Yönetim Uygulamalarının Çağdaş Yönetim Yaklaşımları Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tapera, J. (2014).The Importance of strategic management to business organizations. The International Journal’s RJSSM, 3(11), 122-131.
• Taylor, F. W. (2016). Bilimsel Yönetimin İlkeleri (8. Baskı). (H.B. Akın, Çev.). Ankara: Adres Yayınları.
• Tengilimoğlu, D., Atilla A. ve Bektaş M. (2018). İşletme Yönetimi (7. Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Timuroğlu, M. K. (2015). Stratejik Yönetim (1. Baskı). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını. Tutar, H. (2007). İşletme Yönetimi (3. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Ülgen, H. ve Mirze, S. K. (2018). İşletmelerde Stratejik Yönetim (9. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
• Üzün, C. (2000). Stratejik Yönetim ve Halkla İlişkiler (1. Baskı). İzmir: Eylül Yayınları.
• Van den Bosch, F. A., and De Man, A. P. (1994). Government's impact on the business environment and strategic management. Journal of General Management, 19(3), 50-59.
• Yaman, B. (2017). Stratejik yönetim sürecinde SWOT analizi ve bir işletmede uygulaması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yenisu, E., Şahin, F. ve Öztekkeli, H. (2019). Yönetim düşüncesinin evriminde sistem kuramının etkileri: Kavramsal bir çözümleme. Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(18), 514-527.
• Yıldırım, S. (2014). Yönetim Teorileri (1. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Yılmaz, T. (2018). Stratejik Yönetim Açısından Personel İlişkileri Yönetimi: Turizm İşletmelerinde İlişki Yönetiminin Personel Memnuniyetine Etkisinde İş Özerkliğinin Aracı Rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.