Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KADIN UÇUŞ PERSONELİ İÇİN 3 BOYUTLU SANAL GİYDİRME SİSTEMİ KULLANILARAK ERGONOMİK GİYSİ TASARIMI

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 121 - 136, 30.06.2022
https://doi.org/10.54976/tjfdm.1132189

Öz

Kadın uçuş personelinin giysileri Dünya genelinde tüm firmalarda benzerlik göstermektedir. Bazı ülkelerde geleneksel tarzda değişiklikler gösterse de genelinde üniforma niteliğinde bir tasarım kullanılmaktadır. Ülkemiz de dahil tüm ülkelerdeki havacılık sektöründe belirli standartlar içeren kıyafet yönetmelikleri söz konusudur. Fakat bu yönetmelikler kıyafetlerin estetik görünümünü veya hareket kabiliyetini detaylı içeremeyeceği için belirli yüzeysel kurallar şeklinde uygulanmaktadır.
Bu çalışmada kadın uçuş personelinin kurumsal kimliğini öne çıkaracak kabin içi giysilerin ergonomik ve estetik açıdan nasıl daha kullanılabilir olacağına dair araştırma yapılmış, piyasada mevcut kadın uçuş personel giysileri incelenmiştir. Bu değerlendirmeler sonucunda, 3 boyutlu sanal giydirme sistemi kullanılarak kadın uçuş personeline yönelik, ergonomik ve estetik olarak uygun kabin içi giysi tasarımı yapılmıştır.

Kaynakça

  • Alay Aksoy S., Genç E., 2015. “Functionalization of cotton fabrics by esterification cross-linking with 1, 2, 3, 4-butanetetracarboxylic acid (BTCA)”, Cellulose Chemistry and Technology, 49, 5-6, ss.405-413.
  • Arık R., 2000. Selçuklu Saray Çinileri, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. s.34,35,141.
  • Aygül İ., 2011. Sivil Havacılık Uçuş Personeli Üniforma Tasarımında Eğilimler ve Bir Öneri, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Endüstri Ürünleri Tasarımı Ana Sanat Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. s.16.
  • Dağlı H., 2015. Mimar Sinan’ın İstanbul’daki Camilerinin Mimari Bezemeleri, Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Geleneksel Türk Sanatları Ana Sanat Dalı, (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, s.221.
  • Dhiman G., Chakraborty J.N., 2017. “Assessment of durable performance of cotton finished with modified DMDHEU and citric acid”, Fashion and Textiles, 4, 1, ss.1-18.
  • Erdoğan Ç., İlleez A., 2004. “Giysilerde Esneme Konforu”, Tekstil ve Konfeksiyon Dergisi, 14, 4, ss.251-256.
  • Erdoğan M. Ç., Güner M., Boz S., İlleez A. A., İşler M., 2015. Çok Katlı Dokuma Kumaşlardan Üretilen Giysilerin Konfeksiyon Üretim Süreçleri ve Özellikleri Açısından İncelenmesi, Ege Üniversitesi Bilimsel Araştırma Proje Raporu, Mühendislik Fakültesi Tekstil Mühendisliği Bölümü, Proje No: 2011- MÜH-086, İzmir, s.11.
  • Gün Demiröz A., Bodur A, 2014. Kumaşların Su Buharı Geçirgenliği, Tekstil Teknolojileri Elektronik Dergisi, 8,3, ss. 20- 34.
  • Gürşahbaz N., 2001. Hazır Giyim Sektöründe Üretilen Kadın Etek ve Ceketinin Vücut Hareketleri ile Uyumunun Ergonomik Açıdan İncelenmesi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giyim Endüstrisi ve Giyim Sanatları Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi, Ankara, ss. 23-24.
  • Haise CH., Rucker M., 2003. ‘The Flight Attendant Uniform: Effects Of Selected Variables On Flight Attendant Image, Uniform Preference and Employee Satisfaction.’ Social Behavior and Personality Dergisi, s.566.
  • Jeyaraj M. Y., Arumugam M, Kulandaiappan V, 2016. “A Study on Silk and It’s Mixed Fabric for Functional Properties, Engineering and Phsical Sciences”, 13,11, pp.913-922.
  • Kaplan S., 2009. Kumaşların Mekanik Özelliklerinden ve Geçirgenlik Özelliklerinden Yararlanılarak Giysi Konforunun Tahminlenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekstil Mühendisliği Bölümü, Tekstil Mühendisliği Ana Bilim Dalı, (Doktora Tezi), İzmir, s. 180.
  • Kılıç A., Öndoğan Z., 2016. "Vucut Altı Giysi Kalıbı Hazırlığında Kullanılan Ölçülerin Antropometrik Ölçüm Tekniğine Göre Tanımlanması”, Tekstil ve Konfeksiyon, vol.26, İzmir. ss. 109-116.
  • Kim J. U., Kim J. H., Kim Y. S., 2015. Aesthetic Characteristics of Glocalism in Flight Attendants’ Uniform Design, Fashion & Textile Research Journal, 17,1, ss.42-52.
  • Köksüz A., 2019. Her Alanda Ergonomi, Sürdürülebilir Mühendislik Uygulamaları ve Teknolojik Gelişmeler Dergisi, 2, 1, Erzurum. ss. 3-24. Kurumer G., 2007. Konfeksiyon Üretimi ve Teknolojisi, Printer Ofset Matbaacılık, İzmir s.446.
  • Nathan J., 1986. Uniforms And Nonuniforms: Communication Through Clothing, New York, Greenwood Press, ss.66-67.
  • Norman, D., 2018. Gündelik Şeylerin Tasarımı, Çev. Ayşe Mine Şengel, TÜBİTAK yayınları, Ankara, s. 81.
  • Öner E., Okur A., 2010. “Materyal Üretim Teknolojisi ve Kumaş Yapısının Termal Konfora Etkileri, Tekstil ve Mühendis”, 17, 80, ss.20-29.
  • Önder E., Sarıer N., 2006. Sıcaklık Düzenleme İşlevi Olan Akıllı Tekstil Ürünlerinin Tasarımı, TÜBİTAK Projesi, No: MİSAG-238, İstanbul, 238.
  • Öztürk, M. S., Türkoğlu, M. T., 2016. “Anadolu Selçuklu Sanatı Geometrisinin Günümüz Kent Estetiği Bağlamında Uygulamalara Yansıması (Konya İli Örneği)”, İdil, 6, 28, ss.167-198.
  • Özönder N. F., 2017. Pamuklu Kumaşlardaki Uluslararası Tekstil Nem Standartlarının Optimizasyonu ve Maliyete Etkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekstil Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta, ss. 6-9.
  • Üte Bedez T, Çelik P, Kadoğlu H, Üzümcü B.M, Ertekin G, Marmaralı A., 2018. “Farklı Doğal Liflerin İç Giysilerde Kullanımının Konfor Özellikleri Açısından Araştırılması”, Tekstil ve Mühendis, 25, 112, ss. 335-343
  • Sweeney, MM., Branson, DH., 1990. Sensorial Comfort, I: A Psychophysical Method for Assessing Moisture Sensation in Clothing. Textile Research Journal, 60, 7, ss. 371-377.
  • Utkun E., 2014. Giyim Konforunun Tahminlenmesinde Yapay Sinir Ağları Sistemlerinin Kullanımına Yönelik Bir Literatür Araştırması. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. 20,7, ss.272 – 280.
  • Li Y., 2001, The Science of Clothing Comfort. Textile Institute Publications, Textile Progress. 31, 1/2. Manchester. UK.
  • Li Y., Holcombe BV., 1998. Mathematical Simulation of Heat and Moisture Transfer in a Human-Clothing-Environment System. Textile Research Journal. 68,6, s.389-397.

ERGONOMIC GARMENT DESIGN FOR FEMALE FLIGHT PERSONNEL USING 3 DİMENSİONAL VIRTUAL DRESSING SYSTEM

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 121 - 136, 30.06.2022
https://doi.org/10.54976/tjfdm.1132189

Öz

The clothes of female flight crew are similar in all companies worldwide. Although some countries show traditional style changes, a uniform design is used throughout. In the aviation industry in all countries, including our country, there are garment regulations that contain certain standards. However, these regulations are applied in the form of certain superficial rules since they cannot contain the detail or mobility of the clothing's aesthetic appearance.
In this study, a research has been made on how to make the in-flight clothes that will highlight the corporate identity of female flight personnel more usable in terms of ergonomics and aesthetics, and the female flight personnel clothes available in the market have been examined. As a result of these evaluations, an ergonomic and aesthetically appropriate in-flight garments were designed for female flight personnel using a 3D virtual dressing system.

Kaynakça

  • Alay Aksoy S., Genç E., 2015. “Functionalization of cotton fabrics by esterification cross-linking with 1, 2, 3, 4-butanetetracarboxylic acid (BTCA)”, Cellulose Chemistry and Technology, 49, 5-6, ss.405-413.
  • Arık R., 2000. Selçuklu Saray Çinileri, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. s.34,35,141.
  • Aygül İ., 2011. Sivil Havacılık Uçuş Personeli Üniforma Tasarımında Eğilimler ve Bir Öneri, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Endüstri Ürünleri Tasarımı Ana Sanat Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. s.16.
  • Dağlı H., 2015. Mimar Sinan’ın İstanbul’daki Camilerinin Mimari Bezemeleri, Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Geleneksel Türk Sanatları Ana Sanat Dalı, (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, s.221.
  • Dhiman G., Chakraborty J.N., 2017. “Assessment of durable performance of cotton finished with modified DMDHEU and citric acid”, Fashion and Textiles, 4, 1, ss.1-18.
  • Erdoğan Ç., İlleez A., 2004. “Giysilerde Esneme Konforu”, Tekstil ve Konfeksiyon Dergisi, 14, 4, ss.251-256.
  • Erdoğan M. Ç., Güner M., Boz S., İlleez A. A., İşler M., 2015. Çok Katlı Dokuma Kumaşlardan Üretilen Giysilerin Konfeksiyon Üretim Süreçleri ve Özellikleri Açısından İncelenmesi, Ege Üniversitesi Bilimsel Araştırma Proje Raporu, Mühendislik Fakültesi Tekstil Mühendisliği Bölümü, Proje No: 2011- MÜH-086, İzmir, s.11.
  • Gün Demiröz A., Bodur A, 2014. Kumaşların Su Buharı Geçirgenliği, Tekstil Teknolojileri Elektronik Dergisi, 8,3, ss. 20- 34.
  • Gürşahbaz N., 2001. Hazır Giyim Sektöründe Üretilen Kadın Etek ve Ceketinin Vücut Hareketleri ile Uyumunun Ergonomik Açıdan İncelenmesi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giyim Endüstrisi ve Giyim Sanatları Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi, Ankara, ss. 23-24.
  • Haise CH., Rucker M., 2003. ‘The Flight Attendant Uniform: Effects Of Selected Variables On Flight Attendant Image, Uniform Preference and Employee Satisfaction.’ Social Behavior and Personality Dergisi, s.566.
  • Jeyaraj M. Y., Arumugam M, Kulandaiappan V, 2016. “A Study on Silk and It’s Mixed Fabric for Functional Properties, Engineering and Phsical Sciences”, 13,11, pp.913-922.
  • Kaplan S., 2009. Kumaşların Mekanik Özelliklerinden ve Geçirgenlik Özelliklerinden Yararlanılarak Giysi Konforunun Tahminlenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekstil Mühendisliği Bölümü, Tekstil Mühendisliği Ana Bilim Dalı, (Doktora Tezi), İzmir, s. 180.
  • Kılıç A., Öndoğan Z., 2016. "Vucut Altı Giysi Kalıbı Hazırlığında Kullanılan Ölçülerin Antropometrik Ölçüm Tekniğine Göre Tanımlanması”, Tekstil ve Konfeksiyon, vol.26, İzmir. ss. 109-116.
  • Kim J. U., Kim J. H., Kim Y. S., 2015. Aesthetic Characteristics of Glocalism in Flight Attendants’ Uniform Design, Fashion & Textile Research Journal, 17,1, ss.42-52.
  • Köksüz A., 2019. Her Alanda Ergonomi, Sürdürülebilir Mühendislik Uygulamaları ve Teknolojik Gelişmeler Dergisi, 2, 1, Erzurum. ss. 3-24. Kurumer G., 2007. Konfeksiyon Üretimi ve Teknolojisi, Printer Ofset Matbaacılık, İzmir s.446.
  • Nathan J., 1986. Uniforms And Nonuniforms: Communication Through Clothing, New York, Greenwood Press, ss.66-67.
  • Norman, D., 2018. Gündelik Şeylerin Tasarımı, Çev. Ayşe Mine Şengel, TÜBİTAK yayınları, Ankara, s. 81.
  • Öner E., Okur A., 2010. “Materyal Üretim Teknolojisi ve Kumaş Yapısının Termal Konfora Etkileri, Tekstil ve Mühendis”, 17, 80, ss.20-29.
  • Önder E., Sarıer N., 2006. Sıcaklık Düzenleme İşlevi Olan Akıllı Tekstil Ürünlerinin Tasarımı, TÜBİTAK Projesi, No: MİSAG-238, İstanbul, 238.
  • Öztürk, M. S., Türkoğlu, M. T., 2016. “Anadolu Selçuklu Sanatı Geometrisinin Günümüz Kent Estetiği Bağlamında Uygulamalara Yansıması (Konya İli Örneği)”, İdil, 6, 28, ss.167-198.
  • Özönder N. F., 2017. Pamuklu Kumaşlardaki Uluslararası Tekstil Nem Standartlarının Optimizasyonu ve Maliyete Etkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekstil Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta, ss. 6-9.
  • Üte Bedez T, Çelik P, Kadoğlu H, Üzümcü B.M, Ertekin G, Marmaralı A., 2018. “Farklı Doğal Liflerin İç Giysilerde Kullanımının Konfor Özellikleri Açısından Araştırılması”, Tekstil ve Mühendis, 25, 112, ss. 335-343
  • Sweeney, MM., Branson, DH., 1990. Sensorial Comfort, I: A Psychophysical Method for Assessing Moisture Sensation in Clothing. Textile Research Journal, 60, 7, ss. 371-377.
  • Utkun E., 2014. Giyim Konforunun Tahminlenmesinde Yapay Sinir Ağları Sistemlerinin Kullanımına Yönelik Bir Literatür Araştırması. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. 20,7, ss.272 – 280.
  • Li Y., 2001, The Science of Clothing Comfort. Textile Institute Publications, Textile Progress. 31, 1/2. Manchester. UK.
  • Li Y., Holcombe BV., 1998. Mathematical Simulation of Heat and Moisture Transfer in a Human-Clothing-Environment System. Textile Research Journal. 68,6, s.389-397.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Seray Akın 0000-0001-6106-1913

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Akın, S. (2022). KADIN UÇUŞ PERSONELİ İÇİN 3 BOYUTLU SANAL GİYDİRME SİSTEMİ KULLANILARAK ERGONOMİK GİYSİ TASARIMI. Turkish Journal of Fashion Design and Management, 4(2), 121-136. https://doi.org/10.54976/tjfdm.1132189

Turkish Journal of Fashion Design and Management (TJFDM) Dergisi, Ege Üniversitesi Moda ve Tasarım Yüksekokulu tarafından yayınlanmaktadır.