Çalışanlarının gözünden Türkiye'deki belediyelerde su yönetimi

Yıl 2018, , 34 - 47, 30.04.2018

Derya Çamur Hüseyin İlter Murat Topbaş

https://doi.org/10.20518/tjph.458200

Cited By: 1

Öz

Amaç: Türkiye’de belediyelerde su yönetimi kapsamında yapılan çalışmaların ve su yönetimi konusunda çalışanların bu konudaki düşünce ve görüşlerinin belirlenmesidir. Yöntem:Tanımlayıcı tipteki bu çalışmada 481 belediyeden (büyükşehir, il, ilçe) 461’inde 461 çalışan ile görüşülmüştür (katılım orantısı %95,8). Veriler hazırlanan anket formu ile gözlem altında toplanmıştır. Bulgular: Katılımcıların %42.4’ünün asıl görevi su ile ilgili olmadığı halde su yönetimiyle ilgili işlerde çalıştığı; %78.6’sının su ve yönetimi konusunda herhangi bir eğitim almadığı saptanmıştır. Belediyelerin %0.7’sinde hiç su depo temizliği yapılmamaktadır. Depo temizliği yapan personelin %59.0’ı bu konuda bir eğitim almamıştır. Katılımcıların %97.6'sı kentlerinde su dezenfeksiyonu amacıyla halen klor kullanıldığı bilgisini vermişlerdir. Ancak %88.6'sı dezenfeksiyon için suların klorlanması gerektiğini düşünmektedir. Katılımcıların %10.0’ı bina içi su yapıları ile ilgili çalışma yaptıklarını ifade etmiştir. Belediyelerin %77.3’ünde park ve bahçelerin sulanmasında şebeke suyu kullanılmaktadır. Sonuç: Belediyelerde su yönetiminin tüm aşamalarında konuyla ilgili eğitim almış kişiler görevlendirilmeli; şebeke kontrolü ve su depoları gibi en uç noktadaki uygulamalarda eğitim almış sertifikalı personel istihdamı zorunlu hale getirilmelidir. 

Anahtar Kelimeler

Belediye, belediye çalışanı, içme ve kullanma suyu, klor, su yönetimi

Water management in Turkish municipalities from the perspective of employees

Öz

Objective: The aim of this study is to determine the views of water management employees with regards to the work being done on water management facilities in the municipalities of Turkey. Method: In this descriptive study, 461 employees from 481 municipalities were interviewed (participation rate 95.8%). The data was collected under observation. Results: 42.4% of the participants worked in water management related jobs where their tasks were not directly related to water. 78.6% of participants did not receive any training on water management. No water tank cleaning is done in 0.7% of municipalities. 59.0% of water tank cleaning personnel did not receive any training on this subject. 97.6% of the participants disclosed that chlorine is still being used for water disinfection in their municipalities. However, 88.6% think that water should be chlorinated for disinfection. 10.0% of the participants stated that they worked on water structures inside of buildings. In 77.3% of the municipalities, network water is used for watering public parks and gardens.  Conclusions: Municipalities should hire personnel who have been trained on all stages of water management. Recruitment of certified and trained personnel in the most extreme applications, such as network control and water storage, must be compulsory.

Anahtar Kelimeler

Municipality, municipal employees, drinking water, chlorine, water management

Kaynakça

• 1. Meinhardt PL. Water qality management and water-borne disease trends. In: Wallace RB, ed. Maxcy-Rosenau-Last, Public Health and Preventive Medicine. 15th ed. USA: The Mc Graw Hill; 2007. p.863-899.
• 2. Büyükşehir Belediyesi Kanunu. Kanun No: 5216. Resmi Gazete; Tarih: 23/7/2004, Sayı: 25531.
• 3. Belediye Kanunu. Kanun No: 5393. Resmi Gazete; Tarih: 13/7/2005, Sayı: 25874.
• 4. İl Özel İdaresi Kanunu. Kanun No: 5302. Resmi Gazete; Tarih: 4/3/2005, Sayı: 25745.
• 5. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete; Tarih: 17.02.2005, Sayı: 25730.
• 6. Pehlivan E, Özen G, Güneş G, Karaoğlu L, Türkol E, Eğri M. Malatya İshal Salgını (2005): Retrospektif İnceleme. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2009;16 (4): 213-221.
• 7. Çiçek M, Körkoca H, Akkaş Ö. Van İli İçme Sularının Cryptosporidium spp. Ookistleri Yönünden İncelenmesi. Turk Hij Den Biyol Derg 2011;68 (3):122-126.
• 8. Barlas G, Tozan E, Altuğ Y, Aktaş D, Temel F, Korukluoğlu G, Sucaklı MB. Kütahya İli Tavşanlı İlçesinde İshal Salgını İncelemesi, Temmuz 2014, Bir OlguKontrol Çalışması. Turk J Public Health 2016;14(2): 81-94.
• 9. Kılıç S. Ülkemizdeki Su Kaynaklı Salgın Deneyimleri. Uluslararası Katılımlı Ulusal Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Çukurova Üniversitesi; 26-30 Ekim 2015.
• 10. Türkiye Mülki İdare Birimleri Envanteri.https://www.eicisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolum leri.aspx (Erişim tarihi: 10.05.2015).
• 11. İçme Suyu Temin ve Dağıtım Sistemlerindeki Su Kayıplarının Kontrolü Yönetmeliği. Resmi Gazete; Tarih:08.05.2014, Sayı: 28994.
• 12. Güçlü G. İçme Suyu Temin ve Dağıtım Sistemlerinde Su Kayıpları. Türkiye’de Su Yönetimi ve Geleceği Sempozyumu. Orman ve Su İşleri Bakanlığı. Afyonkarahisar; 27-29 Kasım 2014.
• 13. Belediye Su İstatistikleri. TÜİK, 2012.
• 14. Sağlık Bakanlığı Genelgesi. Genelge Tarihi: 08.08.2007, Genelge No: 2007/67.
• 15. Çamur D. Halk Sağlığı Açısından Bina İçi Su Yapıları. Uluslararası Katılımlı Ulusal Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Çukurova Üniversitesi. Antalya; 26-30 Ekim 2015.
• 16. Aydın R. Adana`nın Seyhan İlçesindeki Apartmanlardaki Su Depolarının Mevcut Durum Analizi ve Farkındalık Çalışması. Uluslararası Katılımlı Ulusal Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Çukurova Üniversitesi. Antalya; 26-30 Ekim 2015.
• 17. Üçüncü ŞY, Kolaylı CC, Topbaş M, Beyhun NE, Çan G. Trabzon Kent Merkezindeki Konutlarda/Sitelerdeki Su Depolarının Özellikleri. Uluslararası Katılımlı Ulusal Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Çukurova Üniversitesi. Antalya; 26-30 Ekim 2015.
• 18. Yeken NS. Bina İçi Su Yapılarındaki Sorunlar ve Düzeltme Çalışmaları: Ankara Büyükşehir Belediyesi Deneyimleri. 2. Uluslararası Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Erciyes Üniversitesi. Antalya; 13-17 Şubat 2017.
• 19. Tekbaş ÖF. Toplum Sağlığı Yönüyle İçme ve Kullanma Suları. In: Çevre Sağlığı. Ankara: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Basımevi; 2010. p. 49-126.
• 20. Güler Ç. İçmesuyu Dezenfeksiyonu. Özgür Doruk Güler Çevre Dizisi: 73. Ankara: Yazıt Yayıncılık; 2011.
• 21. Güler Ç, Vaizoğlu SA. İçme Suyu Dezenfeksiyonu. In: Güler Ç, Akın L, editors. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları; 2012.
• 22. Oğur R, Tekbaş ÖF, Hasde M. Klorlama Rehberi (İçme ve Kullanma Sularının Klorlanması). Ankara: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Basımevi; 2005.
• 23. WHO. Seminar pack for drinkingwater quality, 2009. http://www.who.int/water_sanitation_h ealth/dwq/S13.pdf (Erişim tarihi: 15.02.2017).
• 24. Adams J, Bartram J, Chartier Y, Sims J. (editors). Water, Sanitation and Hygiene Standards for Schools in Low-cost Settings. WHO; 2009.
• 25. Akdur R. Acil Durumlar ve Afetlerde Su Yönetimi. Uluslararası Katılımlı Ulusal Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Çukurova Üniversitesi. Antalya; 26-30 Ekim 2015.
• 26. Topbaş M. İçme Kullanma Sularının Dezenfeksiyonunda Yeni Yaklaşımlar. 2. Uluslararası Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Erciyes Üniversitesi. Antalya; 13-17 Şubat 2017.
• 27. Çamur D. İçme-kullanma Suyu ve Havuz Suyu Dezenfektanları ve Uygulamaları. Uluslararası Katılımlı Ulusal Biyosidal Kongresi Kongre Kitabı, Sağlık Bakanlığı, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi. Antalya; 19-23 Mart 2014.
• 28. Yavuzyılmaz A, Topbaş M, Gümrükçüoğlu B, Beyhun NE, Çan G. Trabzon Büyükşehir Belediyesi İçme Suyu ve Kanalizasyon İdaresi’ndeki Su Yönetimi Alanında Çalışanların İçmekullanma Suyu Konusundaki Görüşleri. Uluslararası Katılımlı Ulusal Su ve Sağlık Kongresi Kongre Kitabı, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Çukurova Üniversitesi. Antalya; 26-30 Ekim 2015.