Purpose: Upper extremities are important to perform activities of daily living. Although, the relationship between upper extremity movements and spinal region is known; to the best of our knowledge, the relationship between unsupported upper extremity exercise capacity (UUEEC) and spinal mobility has not been studied. The first aim of our study was to examine the relationship between the UUEEC and spinal mobility. The second aim of the study was to determine whether spinal mobility is a predictor of the UUEEC.
Methods: The study design was cross-sectional. Forty asymptomatic and volunteer individuals were included in the study. The 6-minute pegboard and ring test (6PBRT) was performed to assess the UUEEC. Spinal mobility was assessed to use a hand-held, computer-assisted electromechanical device. The analysis of spinal mobility in the sagittal (SAP – maximal extension/flexion) and the coronal (CRP – maximal left/right lateral flexion) plane was measured.
Results: The 6PBRT score had significant correlation with the SAP spinal mobility (r=0.361, p=0.022) and the CRP spinal mobility (r=0.322, p=0.043). Stepwise multiple linear regression analysis demonstrated that the SAP spinal mobility was significant and independent determinants of the 6PBRT score with 11% of the variance.
Conclusions: In this first study in the literature investigating the relationship between spinal mobility and the UUEEC, the SAP spinal mobility was found as a predictor of the UUEEC in asymptomatic individuals. This study demonstrates that the UUEEC can be improved by increasing spinal mobility.
Amaç: Üst ekstremiteler günlük yaşam aktivitelerini gerçekleştirmek için önemlidir. Üst ekstremite hareketleri ile omurga bölgesi arasındaki ilişki bilinmesine rağmen; bildiğimiz kadarıyla, desteksiz üst ekstremite egzersiz kapasitesi (DÜEEK) ile spinal mobilite arasındaki ilişki araştırılmamıştır. Çalışmamızın ilk amacı DÜEEK ile spinal mobilite arasındaki ilişkiyi incelemekti. Çalışmanın ikinci amacı, spinal mobilitenin DÜEEK’in bir belirleyicisi olup olmadığını belirlemekti.
Yöntem: Çalışma tasarımı kesitseldi. Çalışmaya kırk asemptomatik ve gönüllü birey dahil edildi. DÜEEK’ni değerlendirmek için 6-dakika pegboard ve ring testi (6PBRT) yapıldı. Spinal mobilite elde taşınabilen, bilgisayar destekli bir elektromekanik cihaz kullanılarak değerlendirildi. Sagittal (SAD- maksimal ekstansiyon/fleksiyon) ve koronal (KRD-maksimal sol/sağ lateral fleksiyon) düzlemde spinal mobilite ölçüldü.
Sonuçlar: 6PBRT skoru ile SAD spinal mobilite (r = 0.361, p = 0.022) ve KRD spinal mobilite (r = 0.322, p = 0.043) arasında anlamlı ilişki vardı. Kademeli çoklu doğrusal regresyon analizi SAD spinal mobilitenin 6PBRT skorunun % 11 varyans ile anlamlı ve bağımsız belirleyicisi olduğunu gösterdi.
Tartışma: Literatürde spinal mobilite ve DÜEEK arasındaki ilişkiyi araştıran bu ilk çalışmada SAD spinal mobilite asemptomatik bireylerde DÜEEK 'nin bir belirleyicisi olarak bulundu. Bu çalışma DÜEEK’ nin spinal mobilite artırılarak geliştirilebileceğini göstermektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Rehabilitasyon |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 32 Sayı: 2 |