Kahramanmaraş’ta Nohut tarlalarında yabancı ot yoğunluğu, rastlama sıklığı ve genel kaplama alanlarının belirlenmesi

Yıl 2016, Cilt: 19 Sayı: 2, 38 - 48, 01.12.2016

Tamer Üstüner

Öz

Kahramanmaraş bölgesi nohut tarlalarında 31 farklı familyaya ait toplam 121 yabancı ot türü tespit edilmiştir. Bu türlerin 2 tanesi Pterydophyta, 24 tanesi Monocotyledone, 95 tanesi ise Dicotyledone. Bölgede metrekareye ortalama olarak 121.0 adet yabancı ot düştüğü tespit edilmiştir. Yabancı ot yoğunluğu yönünden Elbistan en yüksek bulunurken (189.1 adet/m2), bunu Afşin (165.4), Göksun (152.9), Oniki Şubat (138.6), Dulkadiroğlu (129.0), Çağlayancerit (105.5), Pazarcık (104.6), Ekinözü (86.6), Nurhak (86.4), Türkoğlu (85.7) ve Andırın (85.6) izlemiştir. Kahramanmaraş bölgesi birim alandaki ortalama yoğunluğu belirlenen yabancı ot türleri sırasıyla; Chenopodium album L. (11.0 adet/m2), Amaranthus retroflexus L. (10.4), Sinapis arvensis L. (10.3), Cynodon dactylon (L.) Pers. ( 10.3), Elymus repens (L.) Gould (10.1) çok yoğun bulunduğu; Papaver rhoeas L. (9.9), Convolvulus arvensis L. (7.3), Heliotropium europaeum L. (6.8), Galium tricornutum Dany. (6.2), Lactuca serriola L. (3.6), Convolvulus galaticus Rost. Ex. Choisy. (2.3), Matricaria chamomilla L. (1.9), Aristolochia maurorum L. (1.4), Anchusa azurea Mill. (1.4), Alopecurus myosuroides Huds (1.3), Vaccaria pyramidata Medik (1.1), Bromus arvensis L. (1.1) ve Vicia cracca L. (1.0) yoğun bulunduğu belirlenmiştir. Araştırma bölgesinde yabancı otların rastlama sıklığı %20’den fazla olan türler sırasıyla; C. album %52.7, S. arvensis %50.4, C. dactylon %49.1, P. rhoeas %48.9, E. repens %47.7, A. retroflexus %47.1, C. arvensis %39.7, G. tricornutum %24.3 ve H. europaeum %23.5’dür. Yabancı otların genel kaplama alanı ise; S. arvensis %43.7, P. rhoeas %41.5, C. album %39.4, C. arvensis %36.9, A. retroflexus %36.6, C. dactylon %35.9, E. repens %34.0 ve H. europaeum %21.7’dir

Anahtar Kelimeler

Nohut, yabancı ot, yoğunluk, rastlama sıklığı, Genel kaplama alanı

Determination of weed density, frequency and general coverage areas in chickpea fields in Kahramanmaras

Öz

A total of 121 weed species belonging to 31 different families were identified in the chickpea fields of Kahramanmaras region. These species were determined as 2 Pterydophyt, 24 Monocotyledone and 95 Dicotyledone. On average, the weed detected 121.0 number to the square meter in the region. In terms of weed density, Elbistan has the highest density (189.1 plant/m2) and this was followed by the regions of Afşin (165.4), Göksun (152.9), Oniki Şubat (138.6), Dulkadiroğlu (129.0), Caglayancerit (105.5), Pazarcık (104.6), Ekinözü (86.6), Nurhak (86.4), Türkoglu (85.7) and Andırın (85.6). In terms of average weed density detected in the per unit area of Kahramanmaras region, the weed species of Chenopodium album L. (11.0 number/m2), Amaranthus retroflexus L.(10.4), Sinapis arvensis L. (10.3), Cynodon dactylon (L.) Pers. (10.3), Elymus repens (L.) Gould (10.1) were determined as high density (average plant in m2>10), however, Papaver rhoeas L. (9.9), Convolvulus arvensis L. (7.3), Heliotropium europaeum L. (6.8), Galium tricornutum Dany. (6.2), Lactuca serriola L. (3.6), Convolvulus galaticus Rost. Ex. Choisy. (2.3), Matricaria chamomilla L. (1.9), Aristolochia maurorum L. (1.4), Anchusa azurea Mill. (1.4), Alopecurus myosuroides Huds (1.3), Vaccaria pyramidata Medik (1.1), Bromus arvensis L.(1.1) and Vicia cracca L. (1.0) were determined as densely. In the research area, the weed species that has more than 20% frequencies were C. album (52.7%), S. arvensis (50.4%), C. dactylon (49.1%), P. rhoeas (48.9%), E. repens (47.7%), A. retroflexus (47.1%), C. arvensis (39.7%), G. tricornutum (24.3%) and H. europaeum (23.5%) respectively. General coverage area of the weeds were %43.7 for S. arvensis, 41.5% for P. rhoeas, 39.4% for C. album, 36.9% for C. arvensis, 36.6% for A. retroflexus, 35.9% for C. dactylon, 34.0% for E. repens and 21.7% for H. europaeum respectively

Anahtar Kelimeler

Chickpea, weed, density, frequency, general coverage area

Kaynakça

• Ahlawat JPS., Singh A., Saraf CS. (1981). It pays to control weeds in Pulses. Indian Farming, 31: 11-13.
• Ali M. (1993). In: Proc. International Symp. Indian Soc. Weed Sci. November 18-20, HAU, Hissar.
• Aksoy E., Uygur FN. (2008). Effect of broomrapes on tomato and faba bean crops. Türkiye Herboloji Dergisi 2008,11(1):1-7 Ref: 17ISSN:1303-6491.
• Anonim (2015). Türkiyede nohut ekim alanları. ww.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1001.02.01.2015 tarih ve saat15.00 . Ball DA., Ogg AGJ., Chevalier PM. (1997). The influence of seeding rate on weed control in small-red lentil (Lens culinaris). Weed Sci 45:296–300.
• Basler F. (1981). Weeds and their control. In: Lentils. (Eds:C. Webb and G. Hawtin). Common wealth Agricultural Bureaux, Slough, UK, pp. 143-154.
• Bhan VM., Kukula S. (1987). Weeds and their control in chickpeas. Pages 319-328 In M.C. 241 Sexena and K.B. Singh, eds. The Chickpea. Wallingford, UK. MPG Books Group.
• Boerboom C., Young F. (1995). Effect of postplant tillage and crop density on broadleaf weed control in dry pea (Pisum sativum) and lentil (Lens culinaris). Weed Technol 9:99–106.
• Chaudhary SU., Iqbal J., Hussain M., Wajid A. (2011). Economıcal weed control ın lentils crop. The Journal of Animal & Plant Sciences, 21(4): 2011, Page: 734-737.
• Cubero JI. (1987). Morphology of chickpea. The Chickpea, ICARDA, Alleppo, Syria, pp:41-46.
• Davis PH, Edmondson JR., Mill RR., Tan K. (1982). Flora of Turkey and the East Aegean islands. University of Edinburg. Department of Botany, 7: 547-548.
• Demir A., Tepe I. (2001). Diyarbakır ili nohut ekiliş alanlarında saptanan önemli yabancı ot türleri yaygınlık ve yoğunlukları. Türkiye Herboloji dergisi, Cilt 4, sayı 1, sayfa 21-29.
• Demir A., Tepe I., Erman M. (2001). Güneydoğu Anadolu Bölgesi nohut ekiliş alanlarında saptanan yabancı otlar, yaygınlıkları ve yoğunlukları. Bitki koruma Bülteni, 2001. 41 (1-2): 25-37. ISSN 0406-3597.
• Demir A., Tepe I., Erman M. (2005). Nohutta (Cicer arietinum L.) farklı mücadele yöntemlerinin yabancı otlanmaya, verime, bazı verim unsurlarına ve nodülasyona etkisi. YYÜ Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 15 (1), 73-77.
• Elkoca E., Kantar F., Zengin H. (2005). Weed control in lentil (Lens culinaris) in eastern Turkey. New Zealand Journal of Crop and Horticultural Science, 33:3, 223-231, DOI: 10.1080/01140671.2005.9514354.
• Fedoruk LK., Johnson EN., Shirtliffe SJ. (2011). The Critical Period of Weed Control for Lentil in Western Canada. Weed Science 59(4):517-526. 2011.
• Eroğlu N., Güncan A. (2006). Karaman’da nohutlarda sorun oluşturan yabancı otlar ve kritik periyodun belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı 2006, Yüksek Lisans Tezi, 44s.
• Fao. (2014) Statistical database. http://faostat.fao.org/site/567.
• Fleury D. (2016). Weed management. Saskatchewan international 2016 years of Pulses.
• Güncan A. (2001). Yabancı otlar ve mücadelesi, Selçuk üniv. Ziraat Fakültesi Basım evi yayını, Ders kitabı, Konya.
• Icarda. (1987). Annual Report. The International Center for Agricultural Research in the DryAreas. Alleppo,Syria.
• İşler N. (2003). Tokat (Zilede) Nohut (Cicer arietinum L.) yetiştirilen alanlarda sorun olan yabancı otların belirlenmesi ve yabancı ot alımının verim ve nodozite oluşumuna etkileri üzerine araştırmalar. GOÜ, Fen Bilimleri enstitüsü, Yüksek lisans tezi, Tokat.
• Kadıoğlu İ., Uluğ E., Üremiş İ. (1993). Akdeniz bölgesi yemeklik baklagillerinde (Nohut, Fasulye) görülen yabancı otlar ile yaygınlık ve yoğunluklarının belirlenmesi. Türkiye I. Herboloji kongresi, . 195-203, Adana.
• Lal RC., Singh HP. (1984). In: Abs. Of Papers, Annual Con£. Of Indian Soc. Weed Sci., February 27-28, B.H.U., Varanasi, U.P., India.
• Menalled F. (2010). Integrated Weed Management in Lentils. Montana state university. Agriculture and Natural Resources (Weeds) New September 2010 500-910SA.
• Mishra JS., Singh VP. (2003). Indian J. Weed Sci. 35 : 279-80.
• Odum EP. (1983). Grundlagen der Ökologie (Band 1,2). Georg Thieme Verlag, Stuttgart.
• Panwar, R.S. and Pandey, K.K. 1977. Indian J. Agron. 22 : 257-259.
• Plew JN., Hill GD., Dastgheib F. (1994). Weed control in chickpeas (Cicer arietinum). J. N. Proceedings Agronomy Society of N.Z. 24. Page; 17-124.
• Poonia TC., Pithia MS. (2013). Pre and post-emergence herbicides for weed management in chickpea. Indian Journal of Weed Science 45(3): 223–225, 2013.
• Rashid A., Khan RU., Marwat SK. (2009). Importance of Weed Control in Chickpea under Rainfed Condition.
• American-Eurasian J. Agric. & Environ. Sci., 5 (4): 456-459, ISSN 1818-6769 © IDOSI Publications.
• Sepetoğlu H. (1992). Yemeklik dane baklagiller. Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Ders notları, No: 24, İzmir.
• Singh AK., Sahu JP. (1996). Indian J. Pulses Res. 9: 78-79.
• Solh MB., Pala M. (1990). Weed control in Chickpea. Options Méditerranéennes: Série A. Séminaires Méditerranéens; n. 9, Page.93-99. http://om.ciheam.org/article.php?IDPDF=91065004
• Swanton C., Harker K., Anderson R. (1993). Crop losses due to weeds in Canada. Weed Technol. 7:537–542.
• Şanlı A., Kaya M., Kara B. (2009). Nohut (Cicer arietinum L.)’ ta yabancı ot mücadele zamanları ile herbisit uygulamalarının verim ve bazı verim unsurlarına etkileri. Anadolu Tarım Bilim. Derg., 2009,24(1):13-20.
• Tahabi SA., Al-Yasin JZ., Abu-İrmaileh BE., Haddad NI., Saxena MC. (1994). Effect of weed removal on producttivity of chickpea (Cicer arietinumL.) and lentil (Lens culinaris Med.) in a mediterranean environment. Agronomy and Crop Science, 172, 333-341.
• Tanrıöver M., Güncan A. (2006). Isparta koşullarında nohutta yabancı ot mücadelesi üzerine araştırmalar. Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 54s, Konya.
• Uluğ E., Kadıoğlu İ., Üremiş İ. (1993). Türkiye'nin Yabancı Otları ve Bazı Özellikleri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Yayın No:78. Adana.
• Uygur FN. (1985). Untersuchungen zu Art und Bedeutung der Verunkrautung in der Çukurova unterbesonderer Berücksichtingung von Cynodon dactylon (L.) Pers. und Sorghum halepense (L.) Pers., PLITS 1985/3 (5), Josef Margraf Verlag, Aichtal, 109 pp.
• Uzun A., Topuz M. (1998). Ege Bölgesi’nde nohut alanlarında yabancı ot mücadelesi üzerinde araştırmalar. Türkiye II. Herboloji Kongresi Bildiri Kitabı, 1-4 Eylül 1997, İzmir&Ayvalık, 406-416.
• Üstüner T., Güncan A. (2002). A Research on weed species which are problem, importance, biology of germination and control possibilties of them in potato fields in Nigde province. Ph. D Thesis, Department of plant protection, Selcuk University, Konya, Turkey.
• Whish J., Sindel B., Jessop R., Felton W.(1999). Integrated weed management ın chickpea: How much do we know? Twelfth Australian Weeds Conference.