Çiftçilerin Yabancı Otlar ve Herbisitler Hakkında Bilinç Düzeylerinin Belirlenmesi: Mersin İli Örneği

Yıl 2022, Cilt: 25 Sayı: 1, 32 - 39, 04.07.2022

Hilmi Torun

Öz

Bitkisel üretim yapan üreticilerin gerek yeterli bilgiye sahip olmaması gerekse eğitim düzeylerinin düşük olması, zararlı organizmalarla (patojen, böcek ve yabancı ot) mücadelede etkin yöntemlerin uygulamasını zorlaştırmaktadır. Yapılan bu araştırmada Mersin ili yetiştiricilerinin eğitim düzeyleri ile birlikte yabancı otların tanımı, kimyasal mücadelesi (herbisitler) ve herbisitlerin tarım ile çevreye olan etkilerinin belirlenmesi adına 2021 yılında üç farklı noktada (Erdemli, Tarsus ve Merkez (Diğer)) 39 üretici ile anket çalışması (21 soru) yürütülmüştür. Elde edilen anket sonuçlarında üreticilerin %69.22’sinin okur-yazar olduğu, %71.79’unun 35 yaş üstünde olduğu ve %74.36’sının bir alanda (Tarla, Bahçe veya Sera) tarım yetiştiriciliği yaptığı belirlenmiştir. Üreticilerin %56.41’inin yabancı otları tanıdığı, %46.15’inin herbisit uygulaması öncesi tarım alanına baktığı, %46.15’inin yabancı ot mücadelesinde yoğunluk durumuna göre ara ara herbisitleri uyguladıkları ve %79.49’unun herbisit uygulaması esnasında korunduğu saptanmıştır. Ayrıca %74.36’sının kullanılan herbisitlerin yüksek oranda çevreye ve canlılara karşı zarar verdiğini düşünmesine rağmen %51.28’inin yabancı otlarla kimyasal mücadele dışında herhangi bir farklı mücadele yöntemini tercih etmeyeceği belirlenmiştir. Günümüzde yabancı ot yönetiminde doğru mücadele seçim uygulamalarının tarım alanlarına aktarılmasını sağlamak için daha fazla eğitim ve seminer çalışmalarıyla beraber hatalı tarım uygulamalarını ortadan kaldırarak tarım alanlarında farklı mücadele uygulamalarını üreticilere gösterilip, yabancı ot ile ilgili gerekli bilgilerin ulaştırılması sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Yetiştiricilik, Yabancı ot, Herbisit, Bilinç düzeyi, Anket

Determination of Weeds and Herbicides about Consciousness Levels of Agricultural Producers: Mersin Province Example

Öz

The producers who are interested in agriculture do not have sufficient knowledge and the education level is low which makes it difficult to apply effective methods in control against plant protection pests (pathogens, insects and weeds) in agriculture. In this study, a questionnaire (21 question) was conducted with 39 producers at three different points in Mersin (Erdemli, Tarsus and Center) in 2021 in order to determine the education level of the producers about weed definitions, chemical control (herbicides) and herbicide effects on agriculture and environment was carried out. As a result of the questionnaire, it was determined that 69.22% of the producers were literate, 71.79% were over 35 years old and 74.36% had one cultivation area (Field, Orchard or Greenhouse). Among some of the questions asked about weed and control, 56.41% were identified weeds, 46.15% were looked at the agricultural area before herbicide application, 46.15% were applied herbicides from time to time according to weed density, and 79.49% were protected themselves during herbicide applications. In addition, although 74.36% of the majority thought that herbicide consumption were highly harmful to the environment and living things, it was seen that 51.28% would not prefer any other method of managing weeds rather than chemical control. Today, if we select the correct management practices to be transferred to agricultural areas in integrated weed management systems, we should definitely eliminate faulty agricultural practices with more training and seminar studies, and also show different control practices in agricultural areas to the producers and provide the necessary informations about weeds.

Anahtar Kelimeler

Cultivation, Weeds, Herbicide, Consciousness level, Questionnaire

Kaynakça

• Akar Ö. ve Tiryaki O. (2018). Antalya ilinde üreticilerin pestisit kullanımı konusunda bilgi düzeyi ve duyarlılıklarının araştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(1): 60-70.
• Arap S. (2016). Önder Çiftçi Danışmanlık Derneğinin Üyeleri İle Olan İlişkilerinin Analizi: Tekirdağ İli Örneği. Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 110 s.
• Atılgan A., Sarı Ü., Saltuk B. ve Ertop H. (2021). Manavgat ilçesinin örtüaltı sebze yetiştiriciliğinde kirletici faktörler ve çevresel etkilerinin belirlenmesi. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi Sayı, 25:802-809.
• Avcı Ç.M. (2009). Çukurova Bölgesi Buğday Ekim Alanlarında Sorun Olan Phalaris brachystachys Link. (Kanlı Çayır)'in Bazı Buğday Herbisitlerine Karşı Oluşturduğu Dayanıklılık Sorunlarının Araştırılması. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi,75 s.
• Aydın Eryılmaz G. ve Kılıç O. (2019). Çevre koruma amaçlı tarımsal eğitimlerin çiftçi davranışlarına etkisi: Samsun ili Bafra ilçesi örneği. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 6(3):336-341.
• Aydın Eryılmaz G., Kılıç O. ve Çakır S. (2021). Meyvecilik yapan işletmelerde kimyasal gübre ve tarım ilacı kullanım tercihleri ve bilgi kaynakları: Zonguldak ili örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 8(2):420-426.
• Birişik N., Aslan R., Karaat F.E. ve Tohumcu E. (2020). Adıyaman ili çiftçilerinin sosyal, ekonomik ve organik tarım eğilimlerinin belirlenmesi. ADYÜTAYAM, 8(2):23-35.
• Durmuşoğlu E., Tiryaki O. ve Canhilal R. (2010). Türkiye’de Pestisit Kullanımı, Kalıntı ve Dayanıklılık Sorunları. Türkiye Ziraat Müh. VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak, s. 589-607, Ankara.
• FAO (2021). Food and Agricultural Organizationof the United Nations, Faostat.http://www.fao.org/faostat/en/#compare (Erişim tarihi:03.11.2021).
• Gözener B., Sayılı M. ve Çağlar A. (2017). Tokat ili Kazova Bölgesi’nde domates yetiştiriciliğinde ilaç kullanımı. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(5):451-458.
• Kalıpçı N., Özdemir C. ve Öztaş H. (2011). Çiftçilerin pestisit kullanımı ile ilgili eğitim ve bilgi düzeyi ile çevresel duyarlılıklarının araştırılması. Tübav Bilim Dergisi, 4(3):179-187.
• Kaya Altop E. (2012). Çeltik Ekim Alanlarında Sorun Olan Cyperus difformis L. (Kız Otu)'in Genetik Çeşitliliğinin ve ALS Grubu Herbisitlere Dayanıklılığının Moleküler ve Bioassay Yöntemlerle Belirlenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, 166 s.
• Kılıç B., Uzundumlu A.S. ve Tozlu, G. (2018). Fındık üretiminde kimyasal ilaç kullanımının çevresel duyarlılık yönünden incelenmesi: Giresun ili örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 5(4):396-405.
• Önen C., Avcı S. ve Güneş G. (2016). Çiftçilerin tarım ilaçlamasında kullandığı koruyucu sağlık önlemleri. Turkish Journal of Public Health, 13(2):147-154.
• Özalp B. ve Güldal, H.T. (2017). Tohum, kimyasal gübre ve ilaç kullanımı açısından mısır üreticilerinin çevre ve insan sağlığı üzerine duyarlılığı: Adana ili örneği. Tarım Ekonomisi Dergisi, 23(1):13-24.
• Özçatalbaş O. and Ünlü T. (2018). The analysis of information sources used by pomegranate producers in Antalya province of Turkey. Mediterranean Agricultural Sciences, 31(1):45-48.
• Peker A.E. (2012). Konya ili domates üretiminde tarımsal ilaç kullanımına yönelik çevresel duyarlılık analizi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1):47-54.
• Şimşek A., Dinler H. ve Duru S. (2020). Uşak ili sert çekirdekli meyve üreticilerinin fitopatolojik sorunlara yaklaşımlarının belirlenmesi. International Journal of Life Sciences and Biotechnology, 3(2):127-147.
• Şin B. (2021). Amasya, Çorum, Tokat ve Yozgat İllerinde Buğday Alanlarında Bulunan Yabani Hardal (Sinapis arvensis L.)'ın Tribenuron - methyl'e Karşı Dayanıklılığının Araştırılması. Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, 199 s.
• Temel N., Yarpuzlu F., Tüfekli M., Tireng Karut Ş., Portakaldalı M. ve Seçer A. (2017). Sürdürülebilir tarımda biyolojik mücadelenin yeri konusunda çiftçilerin bilgi düzeyinin belirlenmesi. Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 8(1):71-82.
• Tiryaki O., Canhilal R. ve Horuz S. (2010). Tarım ilaçları kullanımı ve riskleri. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 26(2):154-169.
• Torun H. (2017). Osmaniye İli'nde Ekim Nöbetinin Kısır Yabani Yulafta (Avena sterilis L.) Oluşmuş Herbisit Direncine Etkisinin Araştırılması ve Haritalaması. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, 225 s.
• Tunçdemir A. (2016). Adıyaman İl Merkezinde Çiftçilerin Güvenli Pestisit Kullanımı ile İlgili Bilgi, Tutum, Uygulamaları ve Eğitimin Etkisi. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, Doktora tezi, 139 s.
• Uludağ A. (2003). Doğu Akdeniz Bölgesinde Buğday Tarlalarındaki Yabani Yulafın Bazı Graminisitlere Oluşturduğu Dayanıklılık Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, 144 s.
• Unakıtan G., Aydın B., Azabağaoğlu Ö., Hurma H., Demirkol C. ve Yılmaz F. (2017). Bitkisel üretimde çiftçilerin girdi kullanım bilinç düzeylerinin analizi: Trakya Bölgesi örneği. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 34(1):104-117.
• Yang W.Y. (1964). Zirai İşletmecilikte Tetkik ve Araştırma Metotları. Ege Üniversitesi Matbaası, Bornova/İzmir.
• Yaşa S. ve Kutlar İ. (2019). Diyarbakır ilinde mısır üreticilerinin bilgi kaynakları ve pazarlama sorunlarının incelenmesi. Mediterranean Agricultural Sciences, 32(2):167-173.
• Yılmaz H. (2015). Analysis in terms of environmental awareness of farmers’ decisions and attitudes in pesticide use: the case of Turkey. Bulgarian Chemical Communications, 47(3): 771-775.
• Yılmaz H. (2018). Economic analysis of pesticides management for effective agro-environmental policy in context of sustainable rural development. Proceedings of the 10th International Workshop on Regional Innovation Studies (IWRIS2018), 18-19 October 2018, pp. 91-95, Japan.
• Yılmaz H. (2021). Economic and toxicological aspects of pesticide management practices: Empirical evidence from Turkey. International Letters of Natural Sciences, 81: 23-30.