Aile, hem ulusal hem de uluslararası hukukta toplumun temel birimi olarak kabul edilmekte ve çocuğun sağlıklı gelişimi için aile ortamında büyümesi temel bir hak olarak tanımlanmaktadır. Ancak biyolojik ailesiyle yaşaması mümkün olmayan çocuklar için evlat edinme, korunma amaçlı oluşturulan önemli bir soybağı ilişkisidir. Özellikle savaşlar ve sosyal sorunlar sonrası artan ihtiyaçlar doğrultusunda ülkelerarası evlat edinme, çocukların yüksek yararını gözeterek uluslararası iş birliği çerçevesinde düzenlenmiştir. 1993 tarihli Çocukların Korunması ve Ülkelerarası Evlat Edinme Konusunda İşbirliğine Dair Lahey Sözleşmesi (The Convention of 29 May 1993 on Protection of Children and Co-operation in Respect of Intercountry Adoption) merkezi makamlar aracılığıyla etkin denetim, bürokratik engellerin azaltılması ve taraf devletler arasında koordinasyon sağlanmasını amaçlamaktadır. Ülkelerarası evlat edinme, tam ve basit evlat edinme türleri ile hısımlar arası veya üçlü evlat edinme gibi farklı şekillerde gerçekleşebilmekte, sürecin her aşamasında çocuğun üstün yararı öncelik taşımaktadır. Türkiye’de ise evlat edinme işlemleri merkezi makamlar tarafından titizlikle yürütülmekte, sosyal incelemeler ve uygunluk değerlendirmeleri sürecin temelini oluşturmaktadır. Ancak süreçte karşılaşılan rapor eksiklikleri ve kötü niyetli suistimaller, ülkelerarası evlat edinmenin hem hukuki hem de etik denetimlerinin önemini artırmaktadır. Sonuç olarak, Lahey Sözleşmesi çerçevesinde yürütülen ülkelerarası evlat edinme, çocuk haklarının korunması ve aile ortamına kazandırılması bakımından uluslararası hukukta kritik bir konumda yer almakta ve çocuk yararını ön planda tutan çok aşamalı ve iş birliği gerektiren bir mekanizma olarak değerlendirilmektedir. Çalışmada ülkelerarası evlat edinme sürecine yönelik yürütülmesi gereken işlemler evlat edinen ve evlat edinilen bakımından ayrı ayrı ele alınmaktadır.
ülkelerarası evlat edinme kabul eden devlet menşe devlet merkezi makam evlat edinen
Family is recognized as the fundamental unit of society in both national and international law, and growing up in a family environment is defined as a basic right for the healthy development of a child. However, for children who cannot live with their biological families, adoption constitutes an important legal bond established for their protection. Especially in response to increasing needs following wars and social problems, intercountry adoption has been regulated through international cooperation with the child’s best interests as a priority. The 1993 Hague Convention aims to ensure effective supervision through central authorities, reduce bureaucratic obstacles, and provide coordination among the contracting states in this process. Intercountry adoption can take various forms, such as full and simple adoption, or kinship and tripartite adoption, with the best interests of the child prioritized at every stage. In Turkey, adoption procedures are meticulously carried out by central authorities, with social investigations and suitability assessments forming the foundation of the process. However, deficiencies in reports and malicious abuses encountered during the process increase the importance of both legal and ethical oversight in intercountry adoption. In conclusion, intercountry adoption conducted within the framework of the Hague Convention holds a critical position in international law regarding the protection of children’s rights and their placement in a family environment, and it is considered a multi-stage mechanism requiring cooperation that prioritizes the child’s best interests. In the study, the procedures to be carried out regarding the intercountry adoption process are examined separately from the perspectives of the adoptive parents and the adopted child.
intercountry adoption receiving state state of origin central authority adoptive parents.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hukuk Teorisi, İçtihat ve Hukuki Yorum |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Eylül 2025 |
| Kabul Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 3 Sayı: 2 |