EXAMINING THE ATTITUDES OF HIGH SCHOOL STUDENTS REGARDING PLAYING GAMES WITH PHYSICAL ACTIVITY

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 2, 40 - 58, 01.04.2018

Fikret Alıncak Uğur Abakay Selçuk Buğdaycı

https://doi.org/10.22282/ojrs.2018.33

Cited By: 1

Öz

This is a descriptive research study conducted to examine the attitudes of the high school students towards games. The universe of the study is composed of the high school students in the public schools under the Gaziantep Provincial Directorate for National Education. In total, 493 high school students 295 male, 198 female participated in the sample group. In order to obtain the data for the research, Gaming Scale was used, which was developed by Hazar 2015 . In the analysis of the data, Independent Sample Test, and One Way Anova Analysis were used.As the conclusion, it was determined that the male students have higher attitudes towards playing games with physical activities; risk taking attitude increases and social adaptation attitude decreases as the age and the class levels increase; first grade high school students have higher passion for game regarding the grade level; passion for game is generally high in all of the students; however, the ones with a sportive background have higher risk taking, social adaptation, desire for game, and pleasure attitudes; and Anatolian and Science high school students have higher social adaptation points compared to Vocational high school students.

Anahtar Kelimeler

High School, Game, Physical Activity

Kaynakça

• o Akandere, M. (1998). Üniversite gençliğinde görülen kaygının giderilmesinde sporun farklı yaş gruplarına etkisinin incelenmesi, G.Ü. BESYO Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1):42-50.
• o Alıncak, F., Tuzcuoğulları, Ö.T. (2016). The Evaluation of Violent Content Games for Children's Development. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(5):61-67.
• o Ayan, S.,Alıncak, F., Tuzcuoğulları, T. (2015). Gaziantep'te Oynanan Bazı Yöresel
• o Oyunların Hentbol Branşının Teknik Çalışmasına Yönelik Eğitsel Oyunlar Olarak Değerlendirilmesi, Uluslar arası , Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3, (4), ISSN2148-2314 Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• o Alıncak, F. (2016). Attitudes of primary school teachers towards playing games that involve physical activity, European Journal of Education Studies, 3(1):202-216.
• o Alıncak, F., Yıkılmaz, A., & Uğurlu, F.M. (2017). Evaluation of pre-school teachers` opinions on teaching with games, European Journal of Alternative Education Studies, 2(1):83-100.
• o Özturk H., Abakay U. (2014). Research of attitudes of the students studying in schools of physical education and sport toward disabled kids. Turkish Journal of Sport and Exercise, 16(3), 66-68., Doi: 10.15314/TJSE.201439683.
• o Aral, N., Gürsay, F., & Köksal, A. (2001). Okul öncesi eğitiminde oyun. 2.Baskı, Yapa Yayınları. İstanbul.
• o Arnett, J. (1992). Reckless behavior in adolescence: A Developmental Perspective. Developmental Review, 12(4):339-373.
• o Arnett, J., & Balle- Jensen, L. (1993). Cultural bases of risk behavior: Danish adolescent, Child Development, 64:1842–1855
• o Balabanlı, F. (1990). Öğretmen liselerinde okuyan öğrencilerin kişisel ve sosyal uyum düzeylerini etkileyen bazı etmenler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• o Bayar, N. (1999). Ergenlerde risk alma davranışı: içtepkisellik, aile yapısı ve demografik değişkenler açısından gelişimsel bir inceleme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• o Baykoç, N.D. (1988). Okul Öncesi Dönemde Oyun ve Önemi. Okul Öncesi Eğitim Dergisi, 35: 4-6.
• o Beyaz, Ş. (2004). Heyecan arama gereksinimi ve akran baskısının ergenlerin risk alma eğilimleri ile ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• o Byrness, JP., Miller, DC., & Schafer, W.D. (1999). Gender differences in risk taking: A meta analysis, Psychological Bulletin, 125(3): 367-383.
• o Chen, C., Grenberger, E., Lester, J. Dong, Q., & Guo, M. S. (1998). A cross cultural study of family and peer correlates of adolescent misconduct. Developmental Psychology, 34(4):770-781.
• o Delikara, E.İ. (2002). Ergenlerin akran ilişkileri ile suç kabul edilen davranışlar arasındaki ilişkinin incelenmesi, 1.Ulusal Çocuk ve Suç: Nedenler ve Önleme Çalışmaları Sempozyumu Bildirileri, Ankara:Türkiye Çocuklara Yeniden Özgürlük Vakfı, s.147-160.
• o Evans, J., & Pellegrini, A.D. (1997). Surplus energy theory: an endearing but inadequate justification for break time. Educational Review, 49:229-236.
• o Gonzalez, J., Field, T., Yando, R., Gonzalez, K., Lasko, D., & Bendell, D. (1994). Adolescent perceptions of their risk taking behavior. Journal of Adolescence, 29(115):701-709.
• o Gullone, E., & Moore, S. (2000). Adolescent risk-taking and the five-factor model of personality. Journal of Adolescent, 23(4):393-407.
• o Gülgez, Ö.E., & Kısaç, İ. (2014). Lise öğrencilerinin olumsuz risk alma davranışlarının yaş, cinsiyet ve psikolojik belirtiler değişkenleri açısından incelenmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi. 33:122-136.
• o Gültekin, H. (1991). Sportif etkinliklerde bulunan (sporcu) lise öğrencileriyle bulunmayanların uyum düzeylerinin karşılaştırılması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• o Gündoğdu, M., Korkmaz, S., & Karakuş, K. (2005). Lise öğrencilerinde risk alma davranışı. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 21: 151-160.
• o Hazar, M. (2015). A Study of developing an attitudes scale of 18-22 age adults for playing games that contain physical activity (improving the 18-22 age playing games scale). Niğde University Journal of Physical Education and Sport Sciences, 9(1):149-162.
• o Hollingsworth, P.M., & Hoover, K.H. (1999). İlköğretimde öğretim yöntemleri. (Çev: Tanju Gürkan, Erten Gökçe, Duygu Güler), Ankara Üniversitesi Rektörlüğü Yayınları, No:124. Ankara. 1999.
• o Jelalian, E., Spirito, A., Rasile, D., Vinnick, L., Rohrbeck, C., & Arrigan, M. (1997). Risk taking, reported injury and perception of future injury among adolescents, Journal of Pediatric Psychology, 22(4):513-531.
• o Kandır, A. (2000). Okul öncesi dönemde oyun ve oyuncaklar, Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Dergisi, 4:77-80.
• o Kaner, S. (2002). Anne baba denetimiyle ergenlerin suç kabul edilen davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. 1.Ulusal Çocuk ve Suç: Nedenler ve Önleme Çalışmaları Sempozyumu Bildirileri, Ankara: s. 229-250.
• o Kıran, B. (2002). Akran baskısı düzeyleri farklı olan öğrencilerin risk alma, sigara içme davranışı ve okul başarılarının incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• o Kızıltan, G. (1984). Üniversite öğrencilerinin kişisel ve sosyal uyum düzeylerini etkileyen etmenler, Yayınlanmamış Doktora Tezi , H.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• o Mangır, M., & Aktaş, Y. (1993). Çocuğun gelişiminde oyunun önemi. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 26(16):14-19.
• o Marcus, R.F. (1999). The friendships of delinquents. Journal of Adolescence, 31(121):145-158.
• o Marsh, H.W., & Kleitman, S. (2002). Exracurricular school activites: the good, the bad and the nonlinear, Harvard Educational Review, 72(4):464-515.
• o McHale, J.P., Vinden, P.G., Bush, L., Richer, D., Shaw D., & Smith, B. (2005). Patterns of personal and social adjustment among sport-involved and noninvolved Urban Middle School children. Sociology of Sport Journal, 22(2):119-136.
• o Morsünbül Ü. (2013) The relationship between identity status and risk taking in adolescence. Elementary Education Online, 12(2):347-355.
• o Morsünbül, Ü. (2009). Attachment and risk taking: Are they interrelated. International Journal of Human and Social Sciences, 4(4):234-238.
• o Newson, J., & Newson E. (1979). Toys and playthings: in development and remediation. Penguin Publisher. New York, U.S.A
• o Öncü E.Ç., & Özbay, E. (2010). Erken çocukluk dönemindeki çocuklar için oyun.10.baskı, Kök Yayıncılık, Okul Öncesi Eğitim Dizisi, Ankara.
• o Özkan, A. (2002). Adana il merkezinde bulunan liselerde okuyan öğrencilerde alkol ve uyuşturucu yatkınlığının araştırılması. Yayımlanmamış uzmanlık tezi, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adana
• o Paetsch, J.J., & Bertnard, L.D. (1997). The relationship between peer, social and school factors and delinquency among youth. Journal of School Health, 67(1):27-32.
• o Parsons, J.T., Siegel, A.W., & Cousins, J.H. (1997). Late Adolescent RiskTaking: Effects of Perceived Benefits and Perceived Risks on Behavioral Intentions and Behavioral Chang. Journal of Adolescence, 20(4):381-392.
• o Rolison, M.R., & Scherman, A. (2003). College student risk-taking from three perspectives. Journal of Adolescence, 38(152):689-704.
• o Smith, R., Darling, N., & Cardwell, L.L. (2005) Participation in school-based extracurricular activities and adolescent adjustment, Journal of Research, 37(1):51-76.
• o Tezel, F.Ş. (2003). Okul öncesi dönemde oyuncaklar ve oyun materyalleri. Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Dergisi, 9:78-82.
• o TDK. (2017), Büyük Türkçe Sözlük, www.tdk.gov.tr. Erişim tarihi: 10.02.2018
• o Uludağlı, N.P., & Sayıl M. (2009). Orta ve ileri ergenlik döneminde risk alma davranışı: ebeveyn ve akranların rolü. Türk Psikoloji Yazıları, 12(23):14-24.
• o Vasta, R., Haith, M. ., & Miller, S.A. (1992). Child psychology: The modern science. Oxford, England, John Wiley & Sons. p 525.
• o Yalçınkaya, T. (1996). Eğitici oyun ve oyuncak yapımı. İstanbul: Esin Yayınevi.
• o Yıldırım, D.A., Yıldırım, E., Ramazanoğlu, F., Uçar, Ü., Tuzcuoğulları, Ö.T., & Demirel, E.T. (2006). Üniversite öğrencilerinin spora bakış açıları ve spor yapma durumu, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi, 4(3):49-53.
• o Yılmaz, T. (2000). Ergenlerde risk alma davranışlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü İzmir.