Nowadays, job satisfaction and professional burnout are among the highly emphasized factors underlying the psycho-social risks. On the occurrence of job dissatisfaction, a decrease in productivity, reluctance, absenteeism, weakening of relations between employees and burnout can be observed. Furthermore, when burnout occurs, it can lead to consequences such as conflict and incompatibility and an increase in work accidents in the later stages. In this sense, the purpose of this study is to examine the relationship between professional burnout levels and job satisfaction of ski instructors. The participants of the research consist of 200 men and 36 women, a total of 236 trainers working as "Trainer-Coach" in in different geographical regions of Turkey. “Minnesota Job Satisfaction Scale-MJSS” and “Maslach Burnout Inventory-MBI” were utilized for data collection. Frequency analysis, descriptive statistics, t-test for independent groups, one-way analysis of variance, Tukey test were conducted in data analysis process, and Pearson correlation test was used to determine the relationship between the scales. The results of the analysis indicated that there was no significant difference between the MJSS scores of the participants according to gender, but there was a significant difference in the cynicism sub-dimension scores of MBI. ANOVA analysis revealed that the MJSS and MBI scores of the participants were not significantly different according to the education level variable. According to the results of the ANOVA analysis made according to the length of service variable, there is a significant difference between the mean scores of the groups only in the personal achievement sub-dimension of MBI. In addition, it was found that there was a negative significant relationship between the job satisfaction levels of the participants and their burnout levels. As a result, it can be stated that as the job satisfaction levels of ski instructors increase, their burnout level will decrease.
Günümüzde, iş doyumu ve mesleki tükenmişlik psiko-sosyal riskler arasında üzerinde önemle durulan faktörlerdendir. İş doyumsuzluğu olduğunda, çalışanlarda verimliliğin azalması, isteksizlik, işe gelmeme, çalışanlar arasındaki ilişkilerin zayıflaması ve tükenmişlik meydana gelebilmektedir. Tükenmişlik ortaya çıktıktan sonra ilerleyen aşamalarda çatışma ve uyumsuzluk, iş kazalarında artış gibi sonuçlar doğurabilmektedir. Bu noktadan hareketle, çalışmanın amacı; kayak eğitmenlerinin mesleki tükenmişlik düzeyleri ve iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini Türkiye'nin farklı coğrafi bölgelerinde yer alan kayak merkezlerinde "Öğretici-Antrenör" olarak görev yapan, 200'ü erkek 36'si ise kadın olmak üzere toplam 236 kayak eğitmeni oluşturmaktadır. Araştırmada “Minesota İş Doyumu Ölçeği-MİDÖ” ve “Maslach Tükenmişlik Envanteri-MTE” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; frekans analizi, betimsel istatistik, bağımsız grupla için t-testi, tek yönlü varyans analizi, Tukey testi, ölçekler arasındaki ilişkinin tespiti için Pearson korelasyon testi yapılmıştır. Analiz sonuçları, katılımcıların MİDÖ puanları arasında cinsiyete göre anlamlı farklılık olmadığı ancak MTE’nin duyarsızlaşma puanlarında anlamlı farklılık olduğunu göstermiştir. ANOVA analiz sonuçları, katılımcıların MİDÖ ve MTE puanlarının eğitim düzeyi değişkenine göre anlamlı farklılık olmadığını göstermiştir. Hizmet süresi değişkenine göre yapılan ANOVA analiz sonuçlarına göre ise sadece MTE’nin kişisel başarı alt boyutunda grupların ortalama puanları arasında anlamlı farklılık vardır. Ayrıca, katılımcıların iş doyum düzeyleri ile tükenmişlik düzeyleri arasında negatif düzeyde anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, kayak eğitmenlerinin iş doyum düzeyleri arttıkça tükenmişlik düzeylerinin de azalacağı ifade edilebilir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Sosyolojisi |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ekim 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 12 Sayı: 4 |