Investigation of Workplace Recreation Awareness and Burnout Levels of Workers

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 3, 216 - 221, 30.07.2024

Sevgi Kuş , Mehmet Tunçkol

https://doi.org/10.22282/tojras.1417643

Öz

The aim of this research is to explore the workplace recreation awareness and burnout levels of mine workers according to some variables and to examine the relationship between them. The population of the research consists of 1020 individuals working as mine workers in the Zonguldak TTK Directorate Üzülmez Enterprise Establishment in 2022-2023. The sample of the research consists of 405 mine workers selected from these participants by simple random sampling method. In the study, the "Personal Information Form" including demographic questions, the "Workplace Recreation Awareness Perception Scale" and "Burnout Scale Short Version" were used as data collection tools in the study. The SPSS package program was used in the statistical analysis. Kruskal Wallis test which is a non-parametric test and Pearson Correlation analysis for relationship of scales were used. According to analysis it was found a significant difference between participants’ educational statue and workplace recreation awareness and burnout levels. Also, it was found a significant difference between economic status and burnout states and the personal well-being and adjustment sub-dimension of the IREFA scale. As a result, a significant, positive, and high relationship was determined between the sub-dimensions of workers' personal well-being and harmony and the sub-dimensions of corporate awareness and development. It was determined that there is a negative and weak relationship between the burnout dimension and personal well-being and harmony, corporate awareness, and development.

Anahtar Kelimeler

Awareness, worker, workplace recreation, burnout

Kaynakça

• 1. Kumambong NR, Pangemanan S. The influence of employee engagement, workplace recreation and workplace diversity on employee productivity at pt. wenang permai sentosa manado. J Ris Ekon Manajemen, Bisnis dan Akunt. 2016;4(3):21–31.
• 2. İleri. Cumhuriyet’in ilk yıllarında maden işçilerinin çalışma hayatına ilişkin yapılan düzenlemeler. 2013;6(2):1449–67.
• 3. Deniz, T ., Özdemir Ü. Ekonomik coğrafya açısından bir araştırma: Zonguldak maden kömürü havzası’nda yabancı işçiler. E-Journal New World Sci Acad. 2014;9(4):1–20.
• 4. Ali W. Understanding the concept of job satisfaction, measurements, theories and its significance in the recent organizational environment: A theoretical framework. Arch Bus Res. 2016;4(1):100–11.
• 5. Kocaekşi S. Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayın Kurulu; 2012. 211 p.
• 6. Dal S. İşyeri rekreasyonunun çalışanların iş performansı, örgütsel özdeşleşme ve iyilik hâli (wellness) üzerine etkisi. İstanbul Universitesi-Cerrahpasa; 2018.
• 7. Ayar H. İş yeri rekreasyonunun örgütsel vatandaşlık ve örgütsel bağlılık düzeylerine etkisi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Derg [Internet]. 2021;5(2):171–9. Available from: https://dergipark.org.tr/tr/pub/besbid/issue/67297/1022697
• 8. Mercanoğlu A. İşyeri rekreasyonunun çalışan verimliliğine etkisi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi; 2019.
• 9. Karaküçük S. Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi; 2014.
• 10. Eren H. İstanbul ilindeki iş yerlerinde yöneticilerin rekreasyon kavramı ve uygulamalarına bakış açılarının değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi; 2009.
• 11. Mokaya SO, Gitari JW. Effects of workplace recreation on employee performance: the case of Kenya Utalii College. Int J Humanit Soc Sci [Internet]. 2012;2(3):176–83. Available from: http://www.ijhssnet.com/journals/Vol_2_No_3_February_2012/23.pdf
• 12. Atabey E. İş doyumu ve tükenmişlik sendromu arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi: Eskişehir Orman Bölge Müdürlüğü’nde bir uygulama örneği. Eskişehir Anadolu Üniversitesi; 2012.
• 13. Günaydın M, Şüküroğlu EE. Yeraltı maden çalışanlarının tükenmişlik düzeylerinin iş sağlığı ve güvenliği çalışmalarına etkisi. Sos ve Beşeri Bilim Derg. 2021;13(2):179–209.
• 14. Karadavut U. Çalışanların tükenmişlik seviyelerinin R programı ile analizi. Anadolu Akad Sos Bilim Derg. 2020;2(1):33–54.
• 15. Kesim E, Uysal T. TTK bünyesindeki mavi yakalı işgörenlerin örgütsel tükenmişlik, performans ve bağlılık düzeylerinin ve düzeyler arası korelâsyon analitiğinin belirlenmesi. Zonguldak; 2014.
• 16. Yıldırım A ŞH. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi; 2018. 427 p. 17. Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık; 2012. 282 p.
• 18. Krejcie R, V.Morgan, W. D. (1970) “Determining sample Size for Research Activities”, Educational and Psychological Measurement. Educ Psychol Meas. 1970;30(3):607–10.
• 19. Özkan R. Yöneticilerin işyeri rekreasyon farkındalık algılarının ve etkinliklere katılımlarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi; 2018.
• 20. Tümkaya S, Çam S, Çavuşoğlu İ. Tükenmişlik Ölçeği Kısa Versiyonu’nun Türkçe’ye uyarlama, gerçeklik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sos Bilim Enstitüsü Derg. 2009;18(1):387–98.
• 21. Malach-Pines A. The burnout measure, short version. Int J Stress Manag. 2005;12(1):78–88.
• 22. Akbulut, BA. Başkan A. Gençlik ve spor il müdürlüğü çalışanlarının rekreatif etkinliklere katılımını kolaylaştıran faktörlerin ve iş yeri rekreasyon farkındalıklarının incelenmesi. Çomü spor bi̇li̇mleri̇ dergi̇si̇. 2023;6(2):53–75.
• 23. Aslan Y. ÜS. Bir fabrikada çalışan işçilerde tükenmişliğin incelenmesi. TAF Prev Med Bull. 2010;9(5):453–62.
• 24. Durşen M. Yeraltı kömür işletmelerinde çalışanların psikososyal risklerinin değerlendirilmesi. , T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü; 2016.
• 25. Ardahan F. Her Yönüyle Rekreasyon. Ankara: Detay Yayıncılık; 2016. 328 p.