The aim of present work was to reveal agricultural utility of wood vinegar as soil conditioner and
disease control agent. In the first stage, the effect of various forms of wood vinegar on wheat
development and a series of soil chemical characteristics (pH, EC, organic matter, lime, total P and K)
was investigated in a greenhouse experiment. In the second stage, in order to test the pest control
efficiency of wood vinegar on the cercospora leaf spot of sugar beet, a biocide experiment was
conducted by using different application rates of wood vinegar ( 0.5, 1.0, 1.5, 2.0, 3.0 and 4.0%). The
results of greenhouse experiment showed that combined treatment of “wood vinegar coated seed+
foliar fertilization” statistically significantly (p < 0.05) increased dry weight, nitrogen and phosphorus
contents of wheat and also increased total N, NH4- and NO3-N contents of soil. Biocide application
indicated that except for the application rate of 0.5 %, wood vinegar completely inhibited C. beticola development at all application levels. Highly virulent type of C. beticola was inhibited at a rate of
77,4 – 99,1 % by the application of 0.5 % wood vinegar. Consequently, lower level of wood vinegar
application was observed to inhibit the development of highly virulent C. beticola species substantially.
The present work revealed that wood vinegar can be alternatively used as a biocide agent in vivo
conditions.
Bu çalışmada odun sirkesinin toprak düzenleyici ve hastalık önleyici olarak tarımsal amaçlı
kullanılabilirliğinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmanın birinci aşamasında sera denemesi kurularak
farklı uygulama şekillerinde odun sirkesinin buğday bitkisi gelişimi ile bazı toprak özellikleri üzerine etkisi
araştırılmış, ikinci aşaması olan Biyosit denemesinde ise farklı dozlarda (% 0.5, 1, 1.5, 2, 3 ve 4) odun
sirkesinin şeker pancarı yaprak lekesi hastalığı etmeni Cercospora beticola'ya karşı etkinliği in-vitro
çalışmasıyla ortaya konulmuştur. Sera denemesinde yetiştirilen buğday bitkisinin yaş ve kuru ağırlıkları ile
azot ve fosfor kapsamları, toprağın toplam azot, NH4
+-N ve NO3
- - N değerleri en düşük kontrolde, en
yüksek ise odun sirkesi ile kaplanmış tohum+yapraktan uygulanan odun sirkesinde belirlenmiştir (p < 0,05).
Sera denemesinde tüm odun sirkesi uygulamaları toprakların pH, EC, OM, kireç, P ve K değerlerini kontrole
göre değiştirmiş olmasına rağmen sadece fosfor kapsamı önemli derecede (p < 0,05) artmıştır. Biyosit
denemesi sonuçlarına göre, odun sirkesi uygulamaları, % 0,5 dozda uygulanan hariç C. beticola gelişimini
in-vitro koşullarda tamamen engellemiştir. Odun sirkesinin % 0,5 uygulama dozunda ise yüksek
virülensliğe sahip C. beticola izolatlarının gelişimini % 77,4 ve % 91,1 oranında engelleyebildiği tespit
edilmiştir. Bir başka ifade ile odun sirkesinin düşük doz uygulamalarının bile virülensliği yüksek olan C.
beticola izolatlarının gelişimini büyük oranda engelleyebildiği görülmüştür. Çalışmada elde edilen veriler
doğrultusunda odun sirkesinin biyosit olarak in-vivo koşullarda denenmesinin yararlı sonuçlar verebileceği
kanısına varılmıştır.
Biyogübre biyopestisit şeker pancarı mantar odun sirkesi Biofertilizer biopesticide fungi sugar beet wood vinegar
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Nisan 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 3 Sayı: 1 |