The Content of Water Extract, Total Ash, Total Polyphenol, Caffeine and Crude Cellulose of Tea Plant (Camellia sinensis L.) Old Leaves Grown in The East Black Sea Region

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 2, 52 - 58, 25.11.2016

Murat Ali Turan Meriç Balcı Mehmet Burak Taşkın Zuhal Kalcıoğlu Mahmut Reşat Soba Nihat Müezzinoğlu Emre Can Kaya Pınar Özer Ali Kabaoğlu Süleyman Taban

https://doi.org/10.21657/topraksu.269225

Cited By: 1

Öz

The aim of this study was to determine total ash and water extract values, caffeine, crude cellulose and total polyphenol content of old leaves of tea plant grown in East Black Sea Region. For this purpose,532 old leaf samples of tea plant were taken from the first-year sprouts. East Black Sea Coastal Region considering the width of the tea cultivated areas of which Artvin: 58 samples (10.90 % of total leaf samples), Rize: 361 samples (67.86 % of total leaf samples), Trabzon: 101 samples (18.98 % of total leaf samples) and Giresun: 12 samples (2.26 % of total leaf samples). At the end of the research, water extract values of the tea samples taken from the tea cultivated areas varied in the range from 12.42 % to 3.81% with a mean of 33.88 %, total ash value: from 2.99 % to 8.92 % with a mean of 5.40 %, total polyphenol content: from 1.31 % to 21.67 % with a mean of 6.49 %, caffeine content from 0.142 % to 2.06 % with a mean of 0.668 % and crude cellulose content from 12.20 % to 23.82 % with a mean of 6.21 %. The lowest water extract content determined in Giresun with a mean of 32.38 %, total ash value in Artvin with a mean of 5.25 %, total polyphenol and caffeine in Giresun with a mean of 2.65 %, 0.40 % respectively, and crude cellulose content in Trabzon with a mean of 15.86 %. Consequently, substantial correlations were determined among water extract, total ash, total polyphenol, caffeine and crude cellulose content. It is considering that the quality parameters of tea plant’s old leaves have not negative effect on new sprouts according to Turkish Food Codex.

Anahtar Kelimeler

Crude cellulose, caffeine, olyphenols, water extract, total ash, old tea leaf

Doğu Karadeniz Bölgesi’nde Yetiştirilen Çay Bitkisi (Camellia sinensis L.) Yaşlı Yapraklarının Su Ekstraktı, Toplam Kül, Toplam Polifenol, Kafein ve Ham Selüloz İçerikleri

Öz

Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yetiştirilen çay bitkisinde yaşlı yaprakların toplam kül ve su ekstraktı değerleri ile kafein, ham selüloz ve toplam polifenol içeriklerinin araştırılmasının amaçlandığı bu çalışmada, Artvin ilinden 58 (toplamın % 10,9’u), Rize’den 361 (toplamın % 67,86’sı), Trabzon’dan 101 (toplamın % 18,99’u) ve Giresun’dan 12 (toplamın %2,26’sı) olmak üzere toplam 532 noktadan çay bitkisinin birinci yıl sürgünlerinden yaprak örnekleri alınmıştır. Analiz sonuçlarına göre, yaprak örneklerinde su ekstraktı değerinin % 12,40-3,81 arasında değiştiği ve ortalama değerin % 33,88, toplam kül miktarının % 2,99-8,92 arasında değiştiği ve ortalama değerin % 5,40, toplam polifenol içeriğinin % 1,31-21,67 arasında değiştiği ve ortalama değerin
% 6,49, kafein miktarının % 0,14-2,06 arasında değiştiği ve ortalama değerin % 0,668 olduğu ve ham selüloz miktarının ise % 12,20-23,82 arasında değiştiği ve ortalama değerin % 16,21 olduğu belirlenmiştir. Çay yaprak örneklerinde belirlenen ortalama su ekstraktı miktarı en az % 32,38 ile Giresun, ortalama toplam kül miktarı en az % 5,25 ile Artvin, ortalama toplam polifenol ve kafein miktarları en az Giresun ilinden (sırasıyla % 2,65 ve % 0,40) alınan ve ortalama ham selüloz içeriği ise en az % 15,86 ile Trabzon ilinden alınan yaprak örneklerinde tespit edilmiştir. Yaprak örneklerinin su ekstraktı, toplam kül, toplam polifenol, kafein ve ham selüloz miktarları arasında önemli ilişkiler saptanmıştır. Doğu Karadeniz Bölgesinde çay tarımı yapılan
alanlardan alınan yaprak örneklerinde belirlenen su ekstraktı, toplam kül, toplam polifenol, kafein ve ham selüloz miktarlarının Türk Gıda Kodeksi’nde yer alan siyah ve yeşil çay kalite parametreleri göz önüne alındığında yeni sürgünler için olumsuz bir etkide bulunmayacağı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ham selüloz, kafein, polifenol, su ekstraktı

Kaynakça

• Alpdoğan G, Karabina K, Sungur S (2002). Derivative spectrophotometric determination of caffeine in some beverages. Turkish Journal of Chemistry, 26:295-302.
• Anonim (2015). Türk Gıda Kodeksi Siyah Çay Tebliği. Tebliğ No: 2015/30. Resmi Gazete, 17.06.2015-29389.
• Arslan N, Toğrul H (1995). Türk çaylarında kalite parametreleri ve mineral maddelerinin farklı demleme koşullarında deme geçme miktarları. Gıda Dergisi, 20 (3): 179-185.
• Belitz H D, Grosch W, Shieberle P (2004). Coffee, Tea, Cocoa. In Food Chemistry, Eds. Belitz H D, Grosch W, Shieberle P., Springer-Verlag Berlin Heidelberg, p 939-969.
• FAO (2015). İstatistik! veriler, http://faostat3.fao.org/browse/ Q/QC/E, Erişim tarihi: 20.1 1.2015.
• Kacar B (1991). Çay ve Çay Topraklarının Kimyasal Analizleri, I. Çay Analizleri. Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü, Çaykur Yayını, Ankara, No: 14, s.33 1.
• Kacar B (2010). Çay. Çay Bitkisi, Biyokimyası, Gübrelenmesi, İşleme Teknolojisi. Nobel Yayıncılık, Ankara, No: 1549, Fen Bilimleri: 107. ISBN 978-605-395-359-3, s.355.
• Kacar B, Katkat A V (2015). Bitki Besleme, Nobel Yayıncılık, Ankara, s. 678.
• ISO (2005). Determination of substances characteristic of green and black tea. Part 2: Content of catechins in green tea. Method using high-performance liquid chromatography. ISO 14502-2:2005, ISO Standard Stage: 90.93 (2005-02).
• ISO (201 1). Tea. Determination of crude fibre content. ISO 15598, ISO Standard Stage: 90.93 (201 1-03-29)
• Taban S, Okay Y, Kunter B (2001). Klon ve tohumdan üretilen çay bitkisinin genç ve yaşlı yapraklarının ekstrakt, polifenol, kül ve bazı mineral madde içerikleri. Gıda Dergisi, 26 (1): 49-53.
• Willats W G T, McCartney L, Mackie L, Knox J P (2001). Pectin: cell biology and prospects for functional analysis, Plant. Mol. Biol., 47:9-27.
• Yao L, Liu X, Jiang Y, Caffin N, D'Arcy B, Singanusong R, Xu Y (2006). Compositional analysis of teas frorr Australian supermarkets, Food Chemistry, 94 (1):115-122, doi: 10.1016/j.foodchem.2004.11.009.
• Yurdagel Ü (1982). 1979-1980 yılı eldesi Türk çaylarının analitik karakterleri üzerinde araştırmalar, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19 (3): 109-126.