BibTex RIS Kaynak Göster

Identification of the Factors Affecting the Cryotherapy on Warts

Yıl 2006, Cilt: 13 Sayı: 3, 163 - 166, 01.06.2006

Öz

Background: Warts are common benign ephithelial proliferations caused by human papillomavirus. Cryotherapy has been used generally in the treatment of warts. Therefore, we decided to determine the factors affecting the cryotherapy on warts. Design: Cryotherapy was performed at 3-week intervals, two freeze-thaw cycles and three times. The results were evaluated according to type, number and duration of wart, age and sex. Results: Ninety six patients were treated with cryosurgery. Seventyfive (78.1%) were healed and 21 (21.9%) were not cured. The evaluation of warts according to types showed that the plantar warts had less response rate compared to other types of warts (p=0.0008). It was observed that the older the patient, the lesser the succes rate of the treatment (r=-0.0761, p=0.008). Conclusion: It was noted that the type and age were important, on the other hand the number, duration of wart and the sex of the patients were not influential in cryotherapy response. Key words: Cryotherapy, Warts, Age, Sex

Kaynakça

  • Kirby PK. Human Papillomavirus Infection. In: Moshella SL, Hurley HJ: Dermatology. W.B. Saunders Company. Philadelphia 1992:818-30.
  • Gülekon A. Human papillomavirus enfeksiyonlarında tanı ve tedavi. XII.Prof.Dr.A.Lütfü TAT Simpozyumu, Ankara 1995 (Ana konular):189-201.
  • Kuflik Eg. Cryosurgery updated. J Am Acad Dermatol 1994;31:925-44.
  • Memişoğlu H. Dermatolojide kriyokoter uygulaması. XI.Prof.Dr.A.Lütfü Tat Simpozyumu, Nevşehir, 5-8 Ekim 1993;169-78.
  • Berth-Jones J, Bourke J et al. Value of a second freeze-thaw cycle in cryotherapy of common warts. Br J Dermatol. 1994;131:883-86.
  • Bunney MH, Nolan MW, Williams DA. An assesment of methods of treating viral warts by comparative treatment trials based on a standard design. Br J Dermatol 1976;94:667-79.
  • Bourke JF, Berth-Jones J, Hutchinson PE. Cryotherapy of common viral warts at intervals of 1,2 and 3 weeks. Br J Dermatol 1995;132:433-436.
  • Özpoyraz M, Uzun S, Acar MA, Memişoğlu HR. Verrukalarda kriyoterapi. XIV. Ulusal Dermatoloji Kongresi Erzurum, 1-4 Eylül 1992: 189-93.
  • Erbağcı Z, Kırtak N, Özgöztaşı O. Verruka vulgaris ve plantariste kriyoterapinin etkinliği. T Klin Dermatoloji 1996;6:18-20.
  • Alpsoy E, Yılmaz E, Çetin L, Başaran E. Değişik verruka tiplerinde krioterapinin etkinliği. T Klin Dermatoloji 1994;4:160-62.
  • Lowy DR, Androphy EJ: Warts.Dermatology in General Medicine’de. Ed. Fitzpatrick BT, Eisen AZ, Wolff K, Freedberg IM, Austen KF. 4th edition, New York, McGraw- Hill, 1993;2611-21.
  • Tüzün Y, Tüzün B: Derinin viral hastalıkları. Dermatoloji’de. Ed. Tüzün Y, Kotoğyan A, Aydemir EH, Baransü O. 2nci baskı, İstanbul, Nobel Tıp Kitabevleri, 1994; 197- 218.
  • Doğan G, Özcan A, Şenol M, Şaşmaz S. Malatya’da İlk ve Ortaokul Öğrencilerinde Derinin viral hastalıklarının prevalansı. Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi 1997;4(4):387-90.
  • Varnavide CK, Henderson CA, Cunliffe. Intralesional interferon:common viral warts are failed. J Dermatol Treat 1997;8:169-72.

Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi

Yıl 2006, Cilt: 13 Sayı: 3, 163 - 166, 01.06.2006

Öz

Amaç: Verrukalar, HPV tarafından oluşturulan ve sık görülen benign epitelyal proliferasyonlardır. Günümüzde verrukaların tedavisinde kriyoterapi yaygın olarak kullanılmaktadır. Amacımız, verruka tedavisinde kriyoterapi tedavi sonucunu etkileyebilecek faktörleri belirlemektir. Gereç ve yöntem: Kriyoterapi hastalara üç haftalık aralarla, çift donma-erime siklüsü şeklinde, üç kez uygulandı. Sonuçlar verruka tipi, lezyon sayısı, verrü süresi, hastanın yaşı ve cinsiyetine göre değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda 96 verruka olgusunun 75'inde (%78.1) iyileşme gözlenirken, 21 (%21.9) olguda tedaviye yanıt alınamadı. Verruka tiplerine göre yapılan değerlendirmede, verruka plantariste diğerlerine göre kriyoterapiye yanıt anlamlı olarak düşük saptandı (p=0.0008). Hastanın yaşına göre yapılan incelemede ise hastanın yaşının artmasıyla kriyoterapi tedavisinin başarı oranının da anlamlı olarak azalmakta olduğu gözlendi (r= -0.0761, p=0.008). Sonuç: Tedavinin başarısında verrukanın tipinin ve hastanın yaşının önemli olduğu, fakat verru sayısının, verrü süresinin ve hastanın cinsiyetinin kriyoterapiye verilen yanıtı etkilemediği saptandı. Anahtar kelimeler: Kriyoterapi, Verruka, Yaş, Cinsiyet

Kaynakça

  • Kirby PK. Human Papillomavirus Infection. In: Moshella SL, Hurley HJ: Dermatology. W.B. Saunders Company. Philadelphia 1992:818-30.
  • Gülekon A. Human papillomavirus enfeksiyonlarında tanı ve tedavi. XII.Prof.Dr.A.Lütfü TAT Simpozyumu, Ankara 1995 (Ana konular):189-201.
  • Kuflik Eg. Cryosurgery updated. J Am Acad Dermatol 1994;31:925-44.
  • Memişoğlu H. Dermatolojide kriyokoter uygulaması. XI.Prof.Dr.A.Lütfü Tat Simpozyumu, Nevşehir, 5-8 Ekim 1993;169-78.
  • Berth-Jones J, Bourke J et al. Value of a second freeze-thaw cycle in cryotherapy of common warts. Br J Dermatol. 1994;131:883-86.
  • Bunney MH, Nolan MW, Williams DA. An assesment of methods of treating viral warts by comparative treatment trials based on a standard design. Br J Dermatol 1976;94:667-79.
  • Bourke JF, Berth-Jones J, Hutchinson PE. Cryotherapy of common viral warts at intervals of 1,2 and 3 weeks. Br J Dermatol 1995;132:433-436.
  • Özpoyraz M, Uzun S, Acar MA, Memişoğlu HR. Verrukalarda kriyoterapi. XIV. Ulusal Dermatoloji Kongresi Erzurum, 1-4 Eylül 1992: 189-93.
  • Erbağcı Z, Kırtak N, Özgöztaşı O. Verruka vulgaris ve plantariste kriyoterapinin etkinliği. T Klin Dermatoloji 1996;6:18-20.
  • Alpsoy E, Yılmaz E, Çetin L, Başaran E. Değişik verruka tiplerinde krioterapinin etkinliği. T Klin Dermatoloji 1994;4:160-62.
  • Lowy DR, Androphy EJ: Warts.Dermatology in General Medicine’de. Ed. Fitzpatrick BT, Eisen AZ, Wolff K, Freedberg IM, Austen KF. 4th edition, New York, McGraw- Hill, 1993;2611-21.
  • Tüzün Y, Tüzün B: Derinin viral hastalıkları. Dermatoloji’de. Ed. Tüzün Y, Kotoğyan A, Aydemir EH, Baransü O. 2nci baskı, İstanbul, Nobel Tıp Kitabevleri, 1994; 197- 218.
  • Doğan G, Özcan A, Şenol M, Şaşmaz S. Malatya’da İlk ve Ortaokul Öğrencilerinde Derinin viral hastalıklarının prevalansı. Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi 1997;4(4):387-90.
  • Varnavide CK, Henderson CA, Cunliffe. Intralesional interferon:common viral warts are failed. J Dermatol Treat 1997;8:169-72.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gürsoy Doğan Bu kişi benim

Sezai Şaşmaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2006
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006 Cilt: 13 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Doğan, G., & Şaşmaz, S. (2006). Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi. Journal of Turgut Ozal Medical Center, 13(3), 163-166.
AMA Doğan G, Şaşmaz S. Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi. J Turgut Ozal Med Cent. Haziran 2006;13(3):163-166.
Chicago Doğan, Gürsoy, ve Sezai Şaşmaz. “Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi”. Journal of Turgut Ozal Medical Center 13, sy. 3 (Haziran 2006): 163-66.
EndNote Doğan G, Şaşmaz S (01 Haziran 2006) Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi. Journal of Turgut Ozal Medical Center 13 3 163–166.
IEEE G. Doğan ve S. Şaşmaz, “Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi”, J Turgut Ozal Med Cent, c. 13, sy. 3, ss. 163–166, 2006.
ISNAD Doğan, Gürsoy - Şaşmaz, Sezai. “Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi”. Journal of Turgut Ozal Medical Center 13/3 (Haziran 2006), 163-166.
JAMA Doğan G, Şaşmaz S. Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi. J Turgut Ozal Med Cent. 2006;13:163–166.
MLA Doğan, Gürsoy ve Sezai Şaşmaz. “Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi”. Journal of Turgut Ozal Medical Center, c. 13, sy. 3, 2006, ss. 163-6.
Vancouver Doğan G, Şaşmaz S. Verrukalarda Kriyoterapi Tedavisini Etkileyebilecek Faktörlerin Belirlenmesi. J Turgut Ozal Med Cent. 2006;13(3):163-6.