Öz
Ranitidine are widely prescribed H2 receptor antagonists used in treatment of acid-peptic disorder ranitidine shows hepatotoxic effect in the liver and the kidney. Therefore, carnitine administration can be considered when the degeneration is limited to the liver and the kidney. In this study ranitidine- induced liver and kidney damages were investigated in adult Wistar rats. We utilized five groups as the control; ranitidine (10 mg/mg i.m.) for two months; ranitidine (10 mg/mg i.m.)+ carnitine (20mg/kg) mixed with water for one month; ranitidine+carnitine at the same doses for two months, and normal diet following ranitidine treated for two months, each group having 6 animals. In the hepatotoxity induced by ranitidine, there were Kupffer cell proliferation, fatty infiltration, mononuclear cell infiltration. In the cortex and medulla of the kidney there were inflammatory interstitial bleeding areas. In the groups treated with carnitine, the prognosis of the liver and the kidney could not be significantly changed. However, degeneration had been significantly decreased in both of the groups treated with carnitine. The tissues in the group having normal diet following ranitidine administration have shown similar changes to the groups with carnitine administration. Key words: Ranitidine, carnitine, kidney, liver, structure, microscopy
Anahtar Kelimeler
Öz
Ranitidin mide ülserlerinin tedavisinde yaygın olarak kullanian H2 reseptör blokörüdür. Ranitidin karaciğerde hepatotoksik, böbrekte nefrotoksik etki gösterir. Bununla birlikte, karnitin uygulamasının, karaciğer ve böbrekte dejenerasyonu azaltacağı düşünülür. Mevcut çalışmada, ranitidinle indüklenmiş karaciğer ve böbrek hasarına karşı karni tin'in etkisi ergin Wistar sıçanlarda araştırıldı. Beş gruptan ibaret her bir grupta altı adet hayvan olmak üzere, kontrol; iki ay ranitidin (10 mg/mg i. m.), bir ay ranitidin (10 mg/mg i.m.)+ suya karıştırılmış olarak Karnitin (20 mg/kg); iki ay normal diet gruplarına ayrıldı. Ranitidinle indüklenmiş hepatotoksisiteye bağlı olarak karaciğerde, Kupffer hücre proliferasyonu, yağlanma ve mononükleer hücre infiltrasyonları gözlendi. Böbrek korteks ve medüllasında ise belirgin mononükleer hücreli inflamatuvar interstisyel infitrasyon ve interstisyel kanama alanlarının oluşumu mevcuttu. Karnitin uygulanan gruplarda, karaciğer ve böbreğin prognozu tamamen önemli ölçüde değiştiri/emedi, hasar kaldı. Buna rağmen karnitin uygulanan her iki grupta dejenerasyon önemli ölçüde azalmıştı. Ranitidin uygulamasını takiben normal diyetle beslenen grupta ise dokular karnitin uygulanmış gruplara benzer bulgular gösterdi. Anahtar kelimeler: Ranitidin, karnitin, böbrek, karaciğer, yapı, mikroskopİ
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 1998 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1998 Cilt: 5 Sayı: 4 |