Yıl 2014,
Cilt: 16 Sayı: 1, 123 - 140, 01.03.2014
Öz
discusses methodical system built by Structuralists and disconnecting efforts on the relationship with "ego" in association with the problematic "what art is" in the absence of author/artist/writer which is the place where the "ego" is positioned. The post-structuralist arguments, which sublate the autonomy of "ego" notion defined by Structuralists on language and parole, basically refuse the structure positioned on "central ego". This situation is considered as an author problematic in the art discussions and can be examined philosophically. This article does not only head to the artwork by separating the artists and the artwork, but it also opposes the interpretation symbolized with conscious/unconscious interventions on the artwork by the artist. The article also examines the endowed autonomy status. The death of author can be defined as a synonym of destroying the uniqueness established by the artworks based on 'ego'ism and the uniqueness of hegemony established in terms of discourse and text by post-structural arguments. Especially in the history of art, the process taking an important place in the author's questioning and emerging with Marcel Duchamp's 'Fountain' transforms to an author problematic as a reproduction with Sherrie Levine. The approach on 'ego'ism in their artworks shown by Yves Klein, Robert Rauschenberg and Ben Vautier was examined within the problematic of the author and the art object
Yıl 2014,
Cilt: 16 Sayı: 1, 123 - 140, 01.03.2014
Öz
Post-yapısalcı argümanlar ekseninde, müellif ve sanat nesnesi adlı bu metinde; yapısalcıların kurduğu sistematik dizgenin, ‘ben’ ile ilişkisini söküme uğratma çabaları ile sanatta ‘ben’in konumlandığı yer olan müellif/sanatçı/yazar’ın yokluğunda sanatın ne’liği sorunsalını ilişkilendirerek ele alınmıştır. Yapısalcıların dil-söz üzerinde kurdukları “ben” tanımlarının özerkliğini olumsuzlayan postyapısalcı argümanlar, temelde ‘merkezi benlik’üzerine konumlanan bir yapıyı reddeder. Bu durum, sanat tartışmalarında müellif sorunsalı olarak ele alınmakta ve felsefi açıdan irdelenebilmektedir. Bu metin, sanatçı ve yapıtı birbirinden ayırmak suretiyle sadece sanat yapıtına yönelmemekte, aynı zamanda sanatçının sanat işlerini bilinç/bilinçdışı müdahalelerle simgeleştirdiği anlamlandırmalara da karşı çıkmakta ve ona bahşedilen özerklik statüsünü de sorgulamaktadır. Müellifin ölümü, sanat yapıtlarının ‘ben’lik üzerine kurduğu tekilliği yıkmak ve post-yapısalcı argümanların söylem-metin ekseninde kurduğu hegemonyanın tekilliğini yıkmak ile eşanlamda açıklanabilir. Özellikle sanat tarihinde, müellif sorgulamasında önemli bir yere oturan Marcel Duchamp’ın ‘Fountain’çalışması ile beliren süreç, Sherrie Levine ile bir yeniden üretim olarak müellif sorunsalına dönüşecek; Yves Klein, Robert Rauschenberg ve Ben Vautier’in yapıtlarında ‘ben’lik sorunsalına olan yaklaşımlarla müellif ve sanat nesnesi sorunsalı içeriğinde incelenecektir
Toplam 0 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA49TC74BA |
|---|---|
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 16 Sayı: 1 |