Disclosure of the diagnosis to the patient with head and neck cancer

Yıl 2008, Cilt: 18 Sayı: 5, 273 - 279, 10.10.2008

Tamer Yıldırım Levent Erişen

Öz

Objectives: The goal of this study was to elicit information on the feelings and thoughts of head and neck cancer patients at the time of disclosure of the diagnosis and to guide the physicians to a better communication with similar patients, taking into consideration general tendencies and the opinion of individual patients. Patients and Methods: A questionnaire-based, retrospective study was performed between April 2005 and 2006, including 34 patients 26 males 8 females; mean age 52 years; range 19 to 80 years with head and neck cancer, who had undergone surgery as primary treatment, had been followed-up for at least two years, and were disease-free at the time of the study. A 30-item questionnaire was administered, consisting of multiple-choice and fill-in-the-blank questions. Results: The diagnosis of cancer was announced to most of the patients in the hospital by the physician. Most recalled the physicians’ speech and how they felt, half of them describing depression and fear. The articulation of the informing physician was found very understandable and simple by almost all the patients. Although it was generally thought that the diagnosis had been announced in a comfortable place, taking their privacy into consideration and allocating enough time, 47% expressed their wish for a more friendly and affectionate communication. Conclusion: Evaluation of the effects of hearing a malignant diagnosis from the standpoint of a patient with head and neck cancer may make the physician’s attitude more solicitous, affectionate, honest, and encouraging, which would further contribute to patient satisfaction and adaptation to treatment.

Anahtar Kelimeler

Communication, head and neck neoplasms/ psychology, patient satisfaction, physician-patient relations, questionnaires, truth disclosure

Baş-boyun kanserli hastaya tanının söylenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmada, baş-boyun kanserli hastaların tanının ilk söylendiği andaki duygu ve düşüncelerini öğrenmek ve, genel eğilimlerle birlikte hastanın kişisel bakış açısını da dikkate alarak, benzer hastalarla iletişimde hekimlere yol göstermek amaçlandı.Hastalar ve Yöntemler: Nisan 2005-2006 tarihleri arasında geriye dönük olarak anket çalışması yapıldı. Primer tedavi seçeneği olarak cerrahi uygulanan, en az iki yıl süreyle takip edilmiş ve son kontrollerinde halen hastalık bulgusu olmayan, baş-boyun kanserli 34 hasta çalışmaya alındı. Hastalara toplam 30 sorudan oluşan çoktan seçmeli ve boşluk doldurma şeklinde anket formu uygulandı.Bulgular: Kanser tanısı, hastaların büyük çoğunluğuna hastanede hekim tarafından bildirildi. Hastaların büyük kısmı hekimin söylediklerini ve ne hissettiğini hatırlıyordu; bu hastaların yaklaşık yarısı üzüntü ve korku hissettiğini vurguladı. Hastaların hemen tamamı hekimin kullandığı dili basit ve anlaşılır bularak söylediklerini anladığını belirtti. Hastalar genel olarak tanının söylendiği ortamın rahat ve özel olduğunu, hekimin kendisine yeterli zamanı ayırdığını düşünse de, %47’lik bir oranla hekimin kendisine daha yakın davranmasını istiyordu.Sonuç: Baş-boyun kanserli hastaya tanının söylenmesi sonrası oluşan etkileri hastanın bakış açısından değerlendirmek, hekimin hasta ile konuşurken daha ilgili, şefkatli, dürüst ve ümit verici olmasını sağlayabilir ve bu da hasta memnuniyeti ile tedavi uyumunu artırabilir

Anahtar Kelimeler

İletişim, baş-boyun neoplazileri/psikoloji, hasta memnuniyeti, hekim-hasta ilişkisi, anket, gerçeği açıklama

Kaynakça

• Kim MK, Alvi A. Breaking the bad news of cancer: the patient’s perspective. Laryngoscope 1999;109:1064-7.
• Quill TE, Townsend P. Bad news: delivery, dialogue, and dilemmas. Arch Intern Med 1991;151:463-8.
• VandeKieft GK. Breaking bad news. Am Fam Physician 2001;64:1975-8.
• Llewellyn CD, McGurk M, Weinman J. How satisfied are head and neck cancer (HNC) patients with the information they receive pre-treatment? Results from the satisfaction with cancer information profile (SCIP). Oral Oncol 2006;42:726-34.
• Meyskens FL, Hietanen P Jr, Tannock IF. Talking to a patient. J Clin Oncol 2005;23:4463-4.
• Leydon GM, Boulton M, Moynihan C, Jones A, Mossman J, Boudioni M,et al. Cancer patients’ infor- mation needs and information seeking behaviour: in depth interview study. BMJ 2000;320:909-13.
• Engin K, Erişen L. Baş-boyun kanserleri. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2003.
• Çelik O, editör. Kulak burun boğaz hastalıkları ve baş boyun cerrahisi. İstanbul: Turgut Yayıncılık; 2002.
• Buckman R. Breaking bad news: why is it still so difficult? Br Med J 1984;288:1597-9.
• Dias L, Chabner BA, Lynch TJ Jr, Penson RT. Breaking bad news: a patient’s perspective. Oncologist 2003;8: 587-96.
• Aitini E, Aleotti P. Breaking bad news in oncology: like a walk in the twilight? Ann Oncol 2006;17:359-60.
• Ptacek JT, Eberhardt TL. Breaking bad news. A review of the literature. JAMA 1996;276:496-502.
• List MA, Rutherford JL, Stracks J, Pauloski BR, Logemann JA, Lundy D, et al. Prioritizing treatment outcomes: head and neck cancer patients versus nonpatients. Head Neck 2004;26:163-70.