Edirne’deki Erken Osmanlı dönemi
(yakl. 1400-1450) yapılarına bakıldığında çininin değişik teknik ve uygulamalar
içinde kullanıldığı görülmektedir. Malzeme, üretim ve uygulama türlerinin
yapılara göre dağılımı renkli sırlı çiniler (firuze), alçıya gömme (Yıldırım,
Şah Melek Paşa ve Gazi Mihal Bey Camileri), taşa kakma (Şah Melek Paşa Camii),
duvar kaplama elemanı olarak kullanma (Şah Melek Paşa ve Muradiye Camileri),
sırüstü yaldız süsleme (Şah Melek Paşa Camii), sırlı tuğla olarak duvar örgüsü
içinde kullanma (Beylerbeyi Türbesi ve olasılıkla Mezid Bey Camii minaresi),
sıraltı boya bezemeli çiniler (Muradiye Camii, Üç Şerefeli Cami), çok renkli sır
(cuerda seca) tekniğindeki çiniler, mihraplarda (Muradiye Camii), bordür çinisi
olarak (Şah Melek Paşa, Muradiye Camileri) şeklindedir. Bu uygulamalar, Anadolu’nun
diğer şehirlerindeki çağdaşları ile paralellikler göstermekte, en büyük
benzerlikler ise Bursa yapılarında karşımıza çıkmaktadır.
Erken Osmanlı Mimarisi Çini Süsleme Alçı Bezeme Edirne Yapıları
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Temmuz 2015 |
Gönderilme Tarihi | 5 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 5 Sayı: 10 |