Oscar Wilde’s only novel, The Picture of Dorian Gray has been the subject of analysis from a wide variety of theoretical and thematic perspectives. This study endeavours to conduct a philosophical interpretation of the renowned Wildean work of fiction. In specific, the article aims to carry out a dialectic reading of The Picture of Dorian Gray by concentrating on the protagonist and the path he takes throughout the narrative. To this end, the novel is discussed through the framework of GWF. Hegel’s dialectic triad of the thesis, antithesis and synthesis. The theoretical section of the study focuses on the Hegelian dialectic system and scrutinises the three stages with references to various texts and sources. The second part of the study contemplates to establish a dialectic reading of Wilde’s The Picture of Dorian Gray, identifying these three stages within the story and exposing the vital dialectic choices the protagonist makes along his quest to preserve youth and beauty forever. The article concludes that Dorian Gray exposes the dialectic nature of human beings and highlights the significance of making the right choices through a rational and moral state of mind. In particular, it has been concluded that Dorian experiences the thesis and the antithesis but ultimately gets caught up in the antithesis and does not manage to achieve the synthesis stage, causing his early self-destruction.
The Picture of Dorian Gray Hegelian Dialectic Thesis Antithesis Synthesis
I am grateful to Assoc. Prof. Dr. Cumhur Yılmaz MADRAN from the department of English Language and Literature at Pamukkale University, Denizli for his immense contribution to my understanding of continental philosophy during my doctoral studies.
Oscar Wilde’ın tek romanı, Dorian Gray’in Portresi geniş çapta pek çok kuramsal ve tematik bakış açısıyla günümüze dek analiz konusu olmuştur. Bu araştırma, Wilde’ın ünlü eserine felsefi bir yorum getirmeyi amaçlamaktadır. Özel anlamda, makale, ana karaktere ve onun hikâye boyunca kendine çizdiği yola odaklanarak Dorian Gray’in Portresi’nin diyalektik okumasını gerçekleştirmeyi hedeflemektedir. Bu bağlamda roman, GWF. Hegel’in diyalektik triad olarak bilinen: tez, antitez ve sentez çerçevesinden yola çıkarak tartışılmaktadır. Araştırmanın kuramsal çerçevesi Hegel’in diyalektik sistemine odaklanmakta ve belirtilen üç aşamayı çeşitli metin ve kaynaklara yapılan referanslarla incelemektedir. Araştırmanın ikinci bölümü ise Wilde’ın Dorian Gray’in Portresi’nin kurgusunda söz konusu üç aşamayı tanımlayarak, ana karakterin gençliğini ve güzelliğini sonsuza dek koruyabilmek amacıyla hikâye boyunca yapmış olduğu ve hayati önem arz eden diyalektik seçimleri açığa çıkarmaktadır. Böylece makale, Dorian Gray karakterinin insanlığın diyalektik doğasını açığa çıkardığı ve bununla birlikte rasyonel ve ahlaki bir zihin yapısı ile doğru tercihlerin yapılmasının ne denli önemli olduğu sonucuna varmaktadır. Daha özel anlamda, Dorian Gray karakterinin tez ve antitez evresini deneyimlediği ancak nihayetinde antitez aşamasında sıkışıp kaldığı ve sentez aşamasına ulaşamayarak, kendi erken yıkımına sebebiyet verdiği sonucuna ulaşılmaktadır.
Dorian Gray’in Portresi Hegel Diyalektiği Tez Antitez Sentez
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ocak 2022 |
Gönderilme Tarihi | 9 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 12 Sayı: 23 |