İlköğretim Öğretmenlerinin Örgütsel Sessizlik İle İlgili Görüşleri

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 2, 0 - 0, 11.07.2016

Cevat Celep Ayça Kaya

Öz

Bu araştırmada, ilköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin hangi durumlarda sessiz kaldıklarını, sessiz kalmalarının altında yatan nedenleri ve bunun sonucunda neler olduğunu derinlemesine analiz etmek amaçlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılarak gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenen 20 ilköğretim okulu öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama aracı, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formudur. Görüşme formu oluşturulurken ilgili alanyazın taranmış; uzman görüşüne başvurulmuştur. Elde edilen veriler, içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilmiş; gruplar temalaştırılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; öğretmenlerin örgütsel sessizliğin sükût, bencillik ve çaresizlik olduğu konusunda görüş bildirdikleri, sessiz kaldıkları konuların yönetimle ilgili olduğunu ifade ettikleri, sessiz olma nedenlerinin hem bireysel hem de yönetsel ve örgütsel sebepleri olduğunu açıkladıkları, sessiz kalma biçimlerini genellikle görmezden gelerek ya da pasif kalarak gösterdiklerini belirtmeleri, sessiz kalmalarının sonucunu bireysel ve örgütsel açıdan değerlendirdikleri ve örgütsel sessizliğin konuşmayı destekleyecek güven iklimi yaratarak aşılabileceğine ilişkin görüş bildirdikleri ortaya konmuştur.

Kaynakça

• Arlı, D. (2013). İlkokul müdürlerinin örgütsel sessizlik ile ilgili görüşleri. Trakya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 3, Sayı 2, 69-84
• Ajzen, I., Albarracín, D., & Hornik, R. (Eds.), (2012). Prediction and change of health behavior: Applying the reasoned action approach. Psychology Press.
• Bagheri, G., Zarei, R., & Aeen, M. N. (2012). Organizational silence (basic concepts and its development factors). Ideal Type of Management, 1(1), 47-58.
• Beheshtifar, M., Borhani, H., & Moghadam, M. N. (2012). Destructive role of employee silence in organizational success. International Journal of Academic Research in Business & Social Sciences, 2(11).
• Brinsfield, C. T., Edwards, M. S., & Greenberg, J. (2009). Voice and silence in organizations: Historical review and current conceptualizations. Voice and silence in organizations, 1., Emarald Group Publishing Limited.
• Celep, C. ve Tülübaş, T. (2014). Öğretim elemanlarının sessiz kalma nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (H. U. Journal of Education), 29(1), 280-297.
• Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Çakıcı, A. & Ayşen, B. (2014). Örgütlerde yönetici sessizliği mümkün müdür? Keşifsel bir araştırma. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:7, Sayı:1, s.107-125.
• Detert, J. R. & Burris, E. R. (2007). Leadership behavior and employee voice: is the door really open? Academy of Management Journal, 50(4), 869-884.
• Dimitris, B. ve Vakola M. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence: An empirical investigation, Employee Relations, 27(5), 441-458.
• Durak, İ. (2012). Korku kültürü ve örgütsel sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi,
• Dutton, J. E., Ashford, S. J., Lawrence, K. A., & Miner-Rubino, K. (2002). Red light, green light: Making sense of the organizational context for issue selling. Organization Science, 13(4), 355-369.
• Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
• Gök, A., Arslan, M. C. ve Özgan, H. (2013).Öğretmenlerin örgütsel sessizlik nedenleri ve etkileri. Marmara Üniversitesi - 8.Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi Bildiri Özetleri, İstanbul.
• Greenberg, J. ve Marissa S. (2009). Voice and silence in organizations. Emerald Group Publishing, UK.
• Hirschman, A. O. (1970). Exit, voice, and loyalty: Responses to decline in firms, organizations, and states (Vol. 25). Harvard university press.
• Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (167), 50-64.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• Morrison E.W ve Milliken F.J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world, the academy of management review, 25(4), 706-725
• Milliken, F. J., Morrison, E. W. ve Hewlin, P. F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues that Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of management studies, 40(6), 1453-1476.
• Özgan, H. ve Külekçi, E. (2012). Öğretim elemanlarının sessizlik nedenleri ve üniversitelerine etkileri. E-International Journal of Educational Research, 3(4), 33-49.
• Perlow, L. A., & Repenning, N. P. (2009). The dynamics of silencing conflict. Research in organizational behavior, 29, 195-223.7
• Pinder, C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescenceas responses to perceived injustice. Research in personnel and human resources management, 20, 331-369.
• Premeaux, S. F., & Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The moderating effects of self‐monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
• Şimşek, H., Yıldırım, A. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tangirali, S ve Ramanujam, R (2008). Employee silence on critical work issues: The cross level effects of procedural justice climate, Personnel Psychology, 61.
• Tülübaş, T. (2011). Öğretim elemanlarının sessiz kaldıkları durumlar ve sessiz kalma nedenleri. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
• Vakola, M., & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
• Wang, Y. D., & Hsieh, H. H. (2013). Organizational ethical climate, perceived organizational support, and employee silence: A cross-level investigation. Human Relations, 66(6), 783-802.