Legal Analysis of the Issue of “Not Coming To Duty” In Terms of Disciplinary Penalties For Academic Staff

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 35 - 61, 25.02.2024

Yalçın Arslantürk

Öz

Similar to the provisions regulated civil servants in the Civil Servants Law, the act of “not coming to duty” is among the disciplinary penalties for academic staff in the Higher Education Law. Although academic staff carry out public activities like other public officials, they differ from other public officials in terms of their main field of activity. In particular research, examination, etc. activities for the effective realization of scientific studies remove the scope of duty of the academic staff from the scope of a routine activity such as giving lectures only. It is possible for the academic staff to carry out their scientific studies effectively if they are not forced to work in a certain place other than the concrete tasks assigned to them. In this respect, it has been concluded in the study that the expression “not coming to duty” in the Higher Education Law should be evaluated as not fulfilling to duty, not being in a certain place. Scientific activities of the academic staff that can only be done without being bound to a fixed place have been shown as a basis fort his result. The difference in terms of scope of the personnel subject to the Civil Servants Law and the Higher Education Law and thus the terms of duty in both laws also constituted a reason for reaching aforementioned result. Within the scope of the study, different judicial decisions on the subject were also discussed.

Anahtar Kelimeler

Scientific Research, Disciplinary Punishment, Not Coming to Duty, Place of Duty, Systematical Interpretation

Öğretim Elemanlarına Yönelik Disiplin Cezaları Açısından “Göreve Gelmeme” Hususunun Hukuki Analizi

Öz

Devlet Memurları Kanunu’nda memurlara yönelik düzenlenen hükümlere benzer bir şekilde Yükseköğretim Kanunu’nda da öğretim elemanları için disiplin cezaları arasında “göreve gelmeme” eylemi yer almaktadır. Öğretim elemanları diğer kamu görevlileri gibi kamusal faaliyet yürütmekle birlikte temel faaliyet konusunun özelliği itibarıyla diğer kamu görevlilerinden ayrılmaktadır. Özellikle bilimsel çalışmaların etkin bir şekilde gerçekleştirilebilmesine yönelik araştırma, inceleme vb. faaliyetler, öğretim elemanlarının görev kapsamını yalnızca ders verme gibi rutin bir faaliyet kapsamından çıkarmaktadır. Öğretim elemanlarının bilimsel çalışmalarını etkin bir şekilde yerine getirebilmeleri, kendilerine verilen somut görevler dışında belirli bir yerde mesai yapmaya zorlanmamalarıyla mümkün olabilmektedir. Bu itibarla çalışmada Yükseköğretim Kanunu’nda yer alan “göreve gelmeme” ifadesinin, belirli bir mekânda bulunmak olarak değil; görevi yerine getirmemek olarak değerlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuca, öğretim elemanlarının ancak sabit bir mekâna bağlı olmadan yapılabilecek bilimsel faaliyetleri dayanak olarak gösterilmiştir. Devlet Memurları Kanunu ile Yükseköğretim Kanunu’na tâbi personelin ve böylece her iki kanundaki görev ifadelerinin kapsam açısından farklılığı da söz konusu sonuca ulaşmada ayrıca gerekçe teşkil etmiştir. Çalışma kapsamında konuya ilişkin farklı yargı kararları da ayrıca tartışma konusu yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bilimsel Araştırma, Disiplin Cezası, Göreve Gelmeme, Görev Yeri, Sistematik Yorum

Kaynakça

• Akıtıcı S ve Öztürk M, ‘Araştırma Görevlilerinin İş Doyumlarının Bireysel ve Demografik Açıdan İncelenmesi: SDÜ Örneği’ (2016) 21(2) Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 667-692.
• Aktaş S, ‘Hukukta Yorum Çabaları’ (2011) XV(3-4) EÜHFD 1-33.
• Arslantürk Y ve Soyal R, ‘Fayda ve Zarar Unsurlarının Varlığının İntihal Yargılamasına Tesiri’ (2023) 8(2023-1) Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi 1-41.
• Artuk ME, Erem F ve Danışman A, Ceza Hukuku Genel Hükümler (14. Bası Seçkin Yayıncılık 1997).
• Ay YA, ‘Vakıf Yükseköğretim Kurumu Personelinin Hukuki Niteliği ve Bu Personelin Ücret Gelirinin Vergilendirilmesinde 2914 sayılı Kanun’da Öngörülen Vergi Kolaylıklarının Uygulanıp Uygulanmaması Sorunu Üzerine Bir Değerlendirme’ 2022 8(2) Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 277-307.
• Bakioğlu A ve Yaman E, ‘Araştırma Görevlilerinin Kariyer Gelişimleri: Engeller ve Çözümler’ (2004) 20 M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 1-20.
• Batun M, ‘Türk Vergi Hukukunda Yorum ve İspat’ (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi 2012).
• Bayındır MS, ‘2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 35. Maddesinin Getirdiği Düzenleme ve Bu Düzenlemenin Uygulanmasından Doğan Sorunlar’ (2007) 15(2) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 215-234.
• Brugger W, ‘Concretization of Law and Statutory Interpretation’, (1996) 11 Tulane European and Civil Law Forum 207-250.
• Erkul H, Buckley AÖ ve Seçtim H, ‘Yükseköğretim Kurumlarında Disiplin Amirleri ve Disiplin Kurulları Üzerine Nitel Bir Araştırma’ (2021) 6(3) Troyacademy 776-806.
• Gişi MB, ‘İdare Hukukunda Yorum ve İdari Uyuşmazlıkların Çözümünde ve Yorumlanmasında Hukuk Devleti İlkesinin Yeri ve Önemi’ (2016) IX(2) ERZSOSDER 215-232.
• Gözler K, Hukuka Giriş (Ekin Yayınları 1998).
• Gözler K, ‘Yorum İlkeleri’ iç Ozan Ergül (ed), Kamu Hukukçuları Platformu: Anayasa Hukukunda Yorum ve Norm Somutlaşması (Türkiye Barolar Birliği 2012).
• Gözler K ve Kaplan G, İdare Hukuku Dersleri (18. Baskı Ekin Yayınları 2016).
• Gülan A, ‘Akademik Personelin Üniversite Dışında Mesleki Gelir Getirici Çalışmalarda Bulunmasının Meşruluğu Sorunu’ (2011) 69(1) İstanbul Hukuk Mecmuası 37-42.
• Günday M, İdare Hukuku (Güncelleştirilmiş 8. Baskı İmaj Yayınları 2003).
• Gürbüz R ve Akkaya Y, ‘Türkiye’de Vakıf Üniversiteleri: Eğreti Bir Özellik’ 2014 8(17-18) Toplum ve Demokrasi 67-80.
• Hirş E. E, Pratik Hukukta Metot (Güncellenmiş 8. Basıdan Tıpkı Basım Sözkesen Matbacılık 2018).
• Işıktaç Y ve Metin S, Hukuk Metodolojisi (Filiz Kitabevi 2010).
• Kabakçı I, ‘Araştırma Görevlilerinin Mesleki Gelişime Yönelik Bakış Açıları: Eğitim Fakülteleri Örneği’ (Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi 2005).
• Karabatak R, ‘Hukukun Anlam Bakımından Uygulanması (Yorum ve Nitelendirme)’ (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi 1996).
• Karayalçın Y ve Yongalık A, Hukukda -Öğretim-Kaynaklar-Metod- Problem Çözme (7. Baskı Sözkesen Matbaacılık 2008).
• Karslı MR, ‘İdare Hukukunda Kamu Görevlisi Kavramı’ (Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi 2015).
• Kayıhan Ş, Hukukun Temel Kavramları (2. Baskı Seçkin Yayıncılık 2008).
• Narmanlıoğlu Ü, ‘Kanunun Anlam Bakımından Uygulanması’ iç Prof. Dr. Turhan Tûfan YÜCE’ye Armağan (Dokuz Eylül Üniversitesi Yayını 2001).
• Oyman Bozkurt N, ‘Bilimsel Yayınların Niteliği ve Nitelik Sorunlarına İlişkin Akademisyen Görüşleri’ (2021) 11(1) Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 128-137.
• Sancakdar O, Önüt LB, Us Doğan E, Turhan Kasapoğlu M ve Seyhan S, İdare Hukuku, (8. Baskı Seçkin Yayıncılık 2019).
• Serozan R, Medenî Hukuk (Genel Bölüm) (Genişletilmiş 2. Bası Vedat Kitapçılık 2008).
• Vurucu İ, ‘Bilimsel Araştırma-Yayın Etiği ve Akademik Teşvik’ (2019) 8(23) 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum 247-295.
• Yıldız S ve Gizir S, ‘Öğretim Üyelerinin Üniversite, Akademisyenlik ve Bilimsel Araştırma Kavramlarına İlişkin Algılarının Metaforlar Aracılığıyla İncelenmesi’ (2018) 33(3) Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 743-762.
• Yüksel M, Anayasa’nın Yorumlanması (Asil Yayın Dağıtım 2008).
• Anayasa Mahkemesi, E 2017/33 K 2019/20, 10.04.2019.
• Danıştay 8 Dairesi, E 2014/10203 K 2015/5308, 01.06.2015.
• Danıştay 8 Dairesi, E 2017/6130 K 2021/1639, 17.03.2021.
• Danıştay 8 Dairesi, E 2019/3579 K 2021/3527, 30.06.2021.
• Danıştay 8 Dairesi, E 2018/5353 K 2022/148, 20.01.2022.
• Danıştay 8 Dairesi, E 2021/1289 K 2022/1437, 04.03.2022.
• Kahramanmaraş İdare Mahkemesi, E 2016/1145 K 2017/2016, 18.11.2016.
• Kayseri 1 İdare Mahkemesi, E 2015/1310 K 2016/487, 28.04.2016.
• Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü, E 2012/189 K 2012/234, 05.11.2012.
• Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü, E 2019/603 K 2019/818, 23.12.2019.