Beden Eğitimi Öğretmenliği Bölümlerinde Okuyan Futbolcuların Yaşam Doyumu ve Öz Yeterlik Özelliklerinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 141 - 148, 15.10.2019

Çağatay Dereceli Turhan Toros Rabia Yıldız

Öz

Bu çalışmanın amacı, beden eğitimi öğretmenliği
bölümünde okuyan aktif futbolcuların yaşam doyumu ve öz-yeterlilik seviyelerini
incelemektir. Araştırmanın örneklemini Gaziantep, Adana, Mersin ve Karaman
illerinde beden eğitimi öğretmenliği yapan futbolcular oluşturmuştur. 81'i
erkek, 18-24 yaş arası (Xage = 22.06 ± 1.69), spordaki yaşları 1-14 yıl (sporda
Xyears = 5.28 ± 3.37) ile 63 arasında değişen toplam erkek gönüllü futbolcudur.
19-24 yaş arası (Xage = 22.0 ± 1.56), spordaki yaşları 1-14 yıl (spordaki
Xyears = 5.25 ± 3.02) arasında değişmektedir. Futbolcuların öz yeterlik
durumları hakkında veri toplamak için, Sherer ve arkadaşları tarafından
geliştirilen Genel Öz Yeterlik Ölçeği. (1982) Yıldırım ve İlhan tarafından Türk
kültürüne uyarlanmış ve Diener et al. (1985) ve Yetim (1991) tarafından Türk
kültürüne uyarlanmıştır. Verilerin analizinde, değişkenler arasındaki
karşılaştırma ve korelasyon türlerini içeren ilişkisel tarama modeli
kullanılmıştır. Normallik testi sonuçlarının normal dağılıma sahip olduğu
tespitinde, eşli karşılaştırmalarda Independent T-Test, ilişki durumunu
incelemek için Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Beden eğitimi, futbol, yaşam doyumu, öz yeterlik

The Investigation of the Life Satisfaction and Self-Efficacy Level of Soccer Players Studying at Physical Education Teaching Department

Öz

The
aim of this study is to examine the life satisfaction and self-efficacy level
of active soccer players studying at physical education teaching department.
The sample of the study consisted of soccer players studying physical education
teaching in Gaziantep, Adana, Mersin and Karaman provinces. A total of 144
volunteer soccer players 81 of whom were male soccer players whose ages ranged
between 18-24 years (X_age=22.06±1.69) and years in sports ranged
between 1-14 years (X_{years in sports}=5.28±3.37) and 63 of whom were
female whose ages ranged between 19-24 years(X_age=22.0±1.56) and
years in sports ranged between 1-14 years (X_{years in sports}=5.25±3.02).  In order to collect data on the self-efficacy
status of the soccer players, General Self-Efficacy Scale developed by Sherer
et al. (1982) and adapted to Turkish culture by Yildirim and Ilhan was used,
and to collect data on their life-satisfaction, Satisfaction with Life Scale
developed by Diener et al. (1985) and adapted into Turkish culture by Yetim
(1991) was utilized.  In the analysis of
the data, the relational scanning model which includes the comparison and
correlation type of analyses among the variables was used. With the normality
test results were found to have a normal distribution, Independent T-Test was
used for paired comparisons, and Pearson Correlation Analysis was used to
examine the relationship status.

Anahtar Kelimeler

Physical education, soccer, life satisfaction, self-efficacy

Kaynakça

• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84(2), 191.
• Bandura, A. (1994). Social cognitive theory and exercise of control over HIV infection. In Preventing AIDS (pp. 25-59). Springer, Boston, MA.
• Bandura, A., & Wessels, S. (1997). Self-efficacy (pp. 4-6). W.H. Freeman & Company.
• Cengiz, R., Korucu Aytan, G., & Abakay, U. (2012). Taekwondo sporcularının algıladığı liderlik özellikleri ile öz-yeterlik düzeyleri arasındaki ilişki. E-Journal of New World Sciences Academy, 7(4), 69-78.
• Dereceli, Ç., Ünlü, H., & Erbaş, M. K. (2019). Futbol hakemlerinin öz-yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 9(1) 69-82.
• Diener, E. D., Emmons, R. A., Larsen, R. Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
• Eroğlu, C. & Ünlü, H. (2015). Self-efficacy: Its effects on physical education teacher candidates’ attitudes toward the teaching profession. Educational Sciences: Theory & Practice, 15 (1), 201-212.
• Gençay, S. (2009). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının umutsuzluk ve yaşam doyumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 380-388.
• Karababa, A. (2019). Life positions as predictor of life satisfaction among university students. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2), 530-539.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Köker, S. (1991). Normal Ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Lightsey, O. R., McGhee, R., Ervin, A., Gharghani, G. G., Rarey, E. B., Daigle, R. P., ... & Powell, K. (2013). Self-efficacy for affect regulation as a predictor of future life satisfaction and moderator of the negative affect-Life satisfaction relationship. Journal of Happiness Studies, 14(1), 1-18.
• Magaletta, P. R., & Oliver, J. M. (1999). The hope construct, will, and ways: Their relations with self‐efficacy, optimism, and general well‐being. Journal of clinical psychology, 55(5), 539-551.
• Morgül, İ., Seçken, N., & Yücel, A. S. (2016). Kimya öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 62-72.
• Neugarten, B. L., Havighurst, R. J., & Tobin, S. S. (1961). The measurement of life satisfaction. Journal of gerontology, 16, 134-143.
• O’Sullivan, G. (2011). The relationship between hope, eustress, self-efficacy, and life satisfaction among undergraduates. Social indicators research, 101(1), 155-172.
• Özbay, Y., Palancı, M., Kandemir, M., & Çakır, O. (2012). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluşlarının duygusal düzenleme, mizah, sosyal öz-yeterlik ve başa çıkma davranışları ile yordanması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 325-345.
• Pajares, F. (1997). Current directions in self-efficacy research. Advances in motivation and achievement, 10(149), 1-49.
• Pavot, W., & Diener, E. (2009). Review of the satisfaction with life scale. In Assessing well-being (pp. 101-117). Springer, Dordrecht.
• Reigal, R. E., Videra, A., & Gil, J. (2014). Physıcal exercıse, general self-effıcacy and lıfe satısfactıon ın adolescence. Revista Internacional De Medicina Y Ciencias De La Actividad Física Y Del Deporte, 14(55).
• Sherer, M., Maddux, J. E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B., & Rogers, R. W. (1982). The self-efficacy scale: Construction and validation. Psychological reports, 51(2), 663-671.
• Soba, M., Babayiğit, A., & Demir, E. (2017). Life satisfaction and burnout; a research on teachers. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(19), 269-286.
• Telef, B. B., & Ergün, E. (2013). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarının yordayıcısı olarak öz-yeterlik. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 6(3), 423-433.
• Tokinan, B. Ö., & Bilen, S. (2011). Yaratıcı dans etkinliklerinin motivasyon, özgüven, özyeterlik ve dans performansı üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40).
• Toros, T. (2001). Elit Ve Elit Olmayan Erkek Basketbolcularda Hedef Yönelimi, Güdüsel Iklim Ve Hedeflerin Özgünlük Güçlük Derecesi Özelliklerinin Yaşam Doyumuna Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
• Tschannen-Moran, M., & Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and teacher education, 17(7), 783-805.
• Ulucan, H., Kılınç, M., Kaya, K., & Türkçapar, Ü. (2011). Beden eğitimi spor yüksekokullarında öğrenimlerine devam eden öğrencilerin umutsuzluk ve yaşam doyum düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(3), 349-356.
• Vecchio, G. M., Gerbino, M., Pastorelli, C., Del Bove, G., & Caprara, G. V. (2007). Multi-faceted self-efficacy beliefs as predictors of life satisfaction in late adolescence. Personality and Individual differences, 43(7), 1807-1818.
• Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu Ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu. Yayımlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Yıldırım, F., & İlhan, İ. Ö. (2010). Genel öz yeterlilik ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.