Examination of the Relationship Between Personality Traits of Secondary School Students and Their Predisposition to Physical Education and Sports Lesson

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 1 - 12, 18.03.2022

Gökan Aslan Ahmet Yavuz Karafil

https://doi.org/10.46385/tsbd.1020607

Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to examine the relationship between the personality traits of secondary school students and their predispositions to physical education and sports lessons. In this study, the evaluation of the relationship between secondary school students' predisposition to physical education and sports lessons and their personality traits was carried out with the relational survey model, one of the quantitative research models. Physical education and sports lesson, disposition scale and ten-item personality scale were used as data collection tools in the research. The universe of this research consists of 4271 students in total, studying at secondary schools in Diyadin district of Ağrı. The convenient sampling method, one of the non-random sampling methods, was used in the study. In order to determine the number of the sample in the study, the population of 4271, which is the main mass, was calculated with a 5% error rate and 95% confidence interval, and a total of 353 people represented the sample number. However, a total of 392 people were reached in the study and were defined as the sample of the study. In the process of analyzing the data, firstly, the normality analysis for the data was performed. While parametric tests were applied to normally distributed data, non-parametric tests were applied to non-normally distributed data. As a result; It can be mentioned that there is a moderately positive and significant relationship between the physical education and sports course predispositions of secondary school students and their personality traits.

Anahtar Kelimeler

Physical Education and Sports, Physical Education and Sports Lesson Predisposition, Personality

Ortaokul Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri ile Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yatkınlıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin kişilik özelliklerinin beden eğitimi ve spor dersi yatkınları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yatkınlıkları ile kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi nicel araştırma modellerinden tarama modellilerinden ilişkisel tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak beden eğitimi ve spor ders, yatkınlık ölçeği ve on maddeli kişilik ölçeği kullanılmıştır. Bu araştırmanın evrenini ağrının Diyadin ilçesinde bulunan ortaokullarda öğrenim göre toplam 4271 Öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada örneklemin sayısının belirlenmesi için ana kütle olan 4271 evren sayısının %5 hata oranında ve %95 güven aralığında hesaplaması yapılarak toplam 353 kişi örneklem sayısını temsil etmektedir. Fakat araştırmada toplam 392 kişiye ulaşılmış ve araştırmanın örneklemi olarak tanımlanmıştır. Verilerin analiz edilmesi sürecinde ilk önce verilere yönelik normallik analizi işlemi gerçekleştirilmiştir. Normal dağılım gösteren verilere parametrik testler uygulanırken normal dağılım göstermeyen verilere ise parametrik olmayan testler uygulanmıştır. Sonuç olarak; ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersi yatkınlıkları ile kişilik özellikleri arasında orta derecede pozitif yönlü anlamlı ilişkilerin varlığından bahsedilebilir.

Anahtar Kelimeler

Beden Eğitimi ve Spor, Beden Eğitimi ve Spor Dersi Yatkınlığı, Kişilik

Kaynakça

• Akandere, M., Özyalvaç, N.T., ve Duman, S. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile akademik başarı motivasyonlarının incelenmesi (Konya Anadolu Lisesi Örneği). The Journal of Selcuk University Social Sciences Institute 24(1), 1-10.
• Akbulut, V. (2017). Öğretmen Liderlik Stillerine Göre Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Yatkınlıklarının İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Akyüz, Y. (2012). Türk Eğitim Tarihi M.Ö.1000- M.S.2012. 22. Baskı. Ankara: Pegem Akedemi.
• Atak, H. (2013). On maddelik kişilik ölçeğinin Türk Kültürü’ne uyarlanması. Nöropsikiyatri Arşivi. 50., 312-319. doi: 10.4274/npa.y6128
• Atalay, A. (2016). The analysis on sport attitudes of students at high school education in Turkey. Academic Journals Educational Research and Reviews 11(5), 194-203. doi: 10.5897/ERR2015.2613
• Aybek, A., İmamoğlu, O., ve Taşmektepligil, M. (2011). Öğrencilerin beden eğitimi dersine ve ders dışı etkinliklere yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Ondokuz Mayıs University Journal of Sports and Performance Researches 2(2), 51-59.
• Aydoğan , H., Bardakçı, S., Arslan, E., Civelek, H., ve İşyar, Z. (2016). İlköğretim 4.sınıf ve ortaokul 5.sınıf öğrencilerinin beden eğitimi dersi tutum ve öz-yeterliliklerinin demografik özellikler açısından incelenmesi. BÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 11(2), 100-119.
• Bayrak, C. (Eds.) (2019). Eğitim Psikolojisi. Eskişehir: T.C Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları No:2304.
• Büyükbasmacı, Y.E., Tazegül Ü. (2016). Düzenli olarak spor yapan ve yapmayan bireylerin sosyotropik-otonomik kişilik düzeylerine karşılaştırılması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 4 (37), 611-617.
• Çelik, Z., ve Pulur, A. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutumları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8(Özel), 115-121.
• Çivril-Kara, R. (2018). Öğretmen öğretim stiline göre ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi yatkınlıklarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tarbzon.
• Dalkılıç, M. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Sportif Faaliyete Katılım Düzeyi ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Dinçer, H.T. (2019). Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Dersi Yatkınlık Düzeyleri ile Temel Psikolojik İhtiyaçları Arasındaki İlişki. Yüksek lisans tezi. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.
• Erbaş, M.K., Ünlü, H. ve Kalemoğlu-Varol, Y. (2015). Turkish conformation of the physical education predisposition scale: A validity and reliability study. Journal of Educational Sciences Research, 5(1), 115-126.
• Erdemli, A. (2005). Personality, Identity and Sports.Turkish Journal of Sports Medicine, Spor Hekimliği Dergisi, 40(3), 137-140.
• Erden, C. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Ve Spor Dersine İlişkin Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (Kars İli Örneği). Yüksek lisans tezi. Kafkas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kars.
• Ergün, M. (2020). Eğitim Sosyolojisine Giriş. Erişim tarihi: 5 Kasım 2020 http://mustafaergun.com.tr/wordpress/wp-content/uploads/2015/11/egsos.pdf
• Erhan, S.E., Tamer, K. (2009). Doğu anadolu bölgesi ilköğretim ve ortaöğretim okullarında beden eğitimi dersi için gereken tesis araç-gereç durumları ile öğrencilerin beden eğitimi dersine ilişkin tutumları arasındaki ilişkiler. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 11(3), 57-66.
• Ewen, R. B. (2009). An Introduction to Theories of Personality.(7.Edition). New York/London: Pscyhology Press.
• George, D. ve Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0update (10a ed.) Boston: Pearson.
• Güllü, M. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hasırcı, S. (15 Haziran 2013). Spor ve Kişilik. Die Gaste. Sayı:27., Erişim tarihi: 5 Kasım 2020,http://www.diegaste.de/gaste/diegaste-sayi2712.html
• Hilland, T.A., Stratton G., Vinson D. ve Fairciough S.(2009). The physical education predisposition scale. Preliminary development and validation, Journal of Sports Sciences, 27(14), 1555-1563. doi:10.1080/02640410903147513
• Hills, P. ve Argyle, M. (1998). Positive moods derived from leisure and their relationship to happiness and personality. Personality and Individual Differencess, 25 (3), 523-535.doi: 10.1016/S0191-8869(98)00082-8
• Honeybourne, J., (2006). Acquiring Skill in Sport: An Introduction. New York: Routledge Taylor & Francis Group.
• Hünük, D., Kangalgil, M., ve Demirhan, G. (2006). İlköğretim, lise ve üniversite öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutumlarının karşılaştırılması. Hacettepe Journal of Sport Sciences 17(2), 48-57.
• Karabağ, B. (2019). Spor Yapan ve Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri, Karar Verme Stilleri ve Stresle Başa Çıkma Stratejilerinin İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Keskin, Ö. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi (Sakarya İli Örneği). Yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Koçak, S., Hürmeriç I. (2006). Attitudes toward physical education classes of primary school students in Turkey. Perceptual&Motor Skills 103,296-300. doi: 10.2466/pms.103.1.296-300.
• Konca, E., Ermiş, E., Erilli, N.A., Kaplan, A., ve Berk, Y. (2018). Spor Yapan ve Yapmayan Ortaokul Öğrencilerinin Kişilik Özelliklerinin Karşılaştırılması. Kesit Akademi Dergisi 4(13), 379-388. doi: 10.18020/kesit.1413
• Kumartaşlı, M. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının ve yaşam doyum düzeylerinin incelenmesi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Küçük-Kılıç, S. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersi Yatkınlıklarının İncelenmesi: Boylamsal Bir Çalışma. Doktora tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Laker,A. (2000). Beyond The Boundaries of Physical Education Educating Young People for Citizenship and Social Responsibility. New York: Routledge Falmer , Taylor & Francis Group.
• Luthans, F. (2011). Organizational Behavior An Evidence-Based Approach Twelfth Edition. New York: McGraw-Hill/Irwin.
• Merdan, E. (2013). Beş faktör kişilik kuramı ile iş değerleri ilişkisinin incelenmesi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 7, 141-159.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2018). Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programı Ortaokul. Erişim tarihi:2Kasım2020.Https://Mufredat.Meb.Gov.Tr/Dosyalar/2018120201950145-Beden%20egıtımı%20ve%20spor%20ogretım%20program%202018.Pdf
• Noddings, N. (2003). Happiness and Education. UK: Cambridge University Press.
• Oral, B., Çoban, A. (2020). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Oral, B., Çoban, A., ve Bars, M. (Eds.) (2009). Eğitimde Ahlak ve Etik. Ankara: Pegem Akademi.
• Özmutlu, İ., Sivrikaya, A.H., Gürkan, A. C., ve Dalkılıç, M. (2013). An investigation into secondary school student’s attitudes towards physical education and sports lessons (The example of Kars province). International Journal of Academic Research 5(3), 52-57. doi: 10.7813/2075-4124.2013/5-3/B.9
• Pehlivan, Z., ve Nilay Daşdan Ada, E. (2011). Kişilik gelişimi için beden eğitimi ders uygulamaları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(Özel), 83-95.
• Pekyürek, İ. (2018). Bir okul örnekleminde anne baba tutumlarının ergenlerin kişilik yapısı ve cinsiyet rolü ile ilişkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Robbins, S. P., ve Judge, T. A., (2013). Organizational Behavior. England: Pearson Education Limited.
• Sarıdede-Kaya, Ş. (2018). Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Saygılı, G., Atay, E., Eraslan, M. ve Hekim, M. (2015). Düzenli olarak spor yapan ve yapmayan öğrencilerin kişilik özellikleri ile akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi 23(1), 161-170.
• Shields, D. L., Ve Bredemeier, B. L.,(2009). True Competition: A Guide to Pursuing Excellence in Sport and Society.Human Kinetics.
• Tüfekçioğlu, Ü. (Eds.) (2003). Çocukta Hareket, Oyun Gelişimi ve Öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, No: 715,
• Türkel, A. U. (1992). İşletme Yöneticilerinin Davranışlarına Yön Veren Hâkim Kişilik Faktörleri ile Yönetsel Davranış Arasındaki İlişkiler ve Uygulama. İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Döner Sermaye İşletme Matbaası.
• Ulusoy, Y.Ö., Akfırat, O.N., ve Tura, G. (2018). Ebeveynlere bağlanma ile kişilik özellikleri arasındaki ilişki. Dirençlilik Dergisi 2(1), 23-37.
• Ülker, G. (2019). Ergen işitme engelli öğrencilerin motor beceri düzeyleri ile beden eğitimi dersine yatkınlık düzeyleri arasındaki ilişkisi. Yüksek lisans tezi. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.
• Valdez, L. A. (1997). Attitudes toward physical education of middle school students and their parents. University of Southern California. ProQuest Dissertations Publishing.