Spor Genel Müdürlüğü ve Bağımsız Spor Federasyonlarında Çalışan Personelin Algıladığı Yönetim Tarzlarının İnformal İletişim Kanallarına Etkisi

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 21 - 37, 18.03.2022

Seyfettin Şahan , Erkan Faruk Şirin

https://doi.org/10.46385/tsbd.1058811

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı, Spor Genel Müdürlüğü ve Bağımsız Spor Federasyonlarında görev yapan yöneticilerin yönetim tarzları ile bu kurumlarda ortaya çıkan informal iletişim kanalları arasındaki ilişkiyi betimlemektir. Araştırmada, mevcut durumu ortaya çıkartmayı amaçlayan betimsel taramaya ve ilişkisel taramaya yönelik bir yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın evreni, Spor Genel Müdürlüğü ve Bağımsız Spor Federasyonlarında 2016 yılında görev yapan personelleri kapsamaktadır. Araştırmanın örneklemini ise uygun örneklem yöntemiyle belirlenen 2016 yılında Spor Genel Müdürlüğü ve Bağımsız Spor Federasyonlarında görev yapan toplam 255 personel oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak, demografik değişkenlerle birlikte yönetim tarzları ve informal iletişim kanallarına ait ölçeklerden oluşan bir anket kullanılmıştır. İnformal iletişim kanalları ve yönetim tarzları ölçeklerinin alt boyutları arasındaki ilişkiyi tespit etmek için korelasyon analizi ve regresyon analizleri yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, yöneticilerin yönetim tarzlarının informal iletişim kanallarını etkilediği ortaya çıkmış ve Spor Genel Müdürlüğünde, üst kademe yöneticilerin daha çok paternalist yönetim tarzını uyguladıkları, çalışanların ise informal iletişim kanallarından öncelikle kurum içi sohbetlere katıldıkları görülmüştür. Ayrıca Bağımsız Spor Federasyonlarında üst kademe yöneticilerin daha çok demokratik yönetim tarzını uyguladıkları, çalışanların ise informal iletişim kanallarından öncelikle kurum içi sohbetlere katıldıkları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Bağımsız Spor Federasyonları, İnformal İletişim, Spor Genel Müdürlüğü, Yönetim Tarzı

Effect of Management Styles of Informal Communication Channels at General Directorate of Sports and Independent Sports Federations

Öz

The aim of this study is to determine the perception of the management styles of administrators working in General Directorate of Sports and Independent Sports Federations on the informal communication and to describe the relation between these by examining them according to some demographic variables. In the research, a method for descriptive and relational scanning aimed at revealing the current situation has been used. The universe of the research includes the General Directorate of Sports and Independent Sports Federations who worked in the year of 2016. The sample of the study constitutes a total of 255 who work in General Directorate of Sports and Independent Sports Federations in the year of 2016 determined by appropriate sampling method. As a means of data collection in the survey, a questionnaire consisting of demographic variables, management styles and scales related to informal communication channels was used. Correlation analysis and regression analyzes were conducted to determine the relationship between informal communication channels and subscales of the management style scales. According to the results of the study, it is understood that management styles of administrators have an effect on informal communication channels and it is seen that in General Directorate of Sports, senior administrators mostly apply paternalistic management style, whereas the staff primarily participate intra-organizational small talks. Also Independent Sports Federations senior administrators mostly apply democratic management style, whereas the staff primarily participate intra-organizational small talks.

Anahtar Kelimeler

Independent sports federations, informal communication, general directorate of sports, management style

Kaynakça

• Abu Mansor, N.N., MinWaib, C., Mohamed, A., & Md Shah, I. (2012). The relationship between management style and employees’ well-being: a case of non-managerial staffs. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 40, 521-529.
• Adizes I.K. (2004). Management/Mismanagement Styles, Santa Barbara: Adizes Institute Publications. Adler, P.S. (1995). Interdepartmental interdependence and coordination: The case of the design/manufacturing interface, Organization Science, 6(2), 147-167.
• Akande, A., & Odewale, F. (1994). One more time: How to stop company rumours. Leadership and Organization Development Journal, 15(4), 27- 30.
• Aliefendioğlu, A.Ş. (2000). Örgüt Kültürü ve Örgütsel İletişim Arasındaki İlişki: Bankacılık Sektöründe Gerçekleşen Bir Araştırma Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Alparslan, A.M. ve Sezgin, O. (2016). İşletme öğrencilerin liderlik özellikleri üzerinde öğretim elemanları ile kurulan informal iletişimin rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12 (29), 89-104.
• Altekin, A. (2004). Yöneticilerin Çalışanları Motive Etmesinde Resmi Olmayan İkili İlişkilerin Yeri ve Önemi. Yüksek lisans tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstisüsü, Kütahya.
• Appelbaum, S.H.,Iaconi, G.D., & Matousek, A. (2007). Positive and negative deviant workplace behaviors: causes, impacts, andsolutions. Corporate Governance, 7(5), 586-598.
• Arabacı, B.İ., Sünkür, M. ve Şimşek, F.Z. (2012). Öğretmenlerin dedikodu ve söylenti mekanizmasına ilişkin görüşleri: Nitel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 18(2), 171-190.
• Argon, T. ve Dilekçi, Ü. (2014). Öğretmenlerin okul müdürlerinin yönetim tarzları ve kurumsal itibara yönelik algıları arasındaki ilişki. Turkish Studies, 9(2), 161-181.
• Ay, D. ve Uğurlu, C.T. (2016). Öğretmenlerin Kişilerarası Öz-Yeterlikleri ve İnformal İletişimleri: Nicel Bir Çalışma. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(5), 28-47.
• Bektaş, M. (2014). Yönetim Tarzlarının Örgütlerdeki İnformal İletişim Kanallarına Etkisi: Burdur İli Kamu Kurumları Örneği, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Bismarck, W.-B.V., Bungard, W., & Held, M. (1999). Is Informal Communication Needed, Wanted And Supported? 8th International Conference on Human-Computer-Interaction, Munich.
• Brown, M.E., & Trevino, L.K. (2014). Do role models matter-An investigation of role modeling as an antecedent of perceived ethical leadership. Journal of Business Ethics, 122, 587-598.
• Budak, Ö.S. (2015). Kamu Kurumlarında Örgütsel Sessizlik, Etik İklim ve Yönetim Tarzları Alt Boyutları İlişkilerinin İncelenmesi: Erzurum Sağlık Sektöründe Örnek Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (8. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Chhokar, J. (2007). India: diversity and complexity in action, in Chhokar, J., Brodbeck, F. and House, R. (Eds), Culture and Leadership Across the World: The GLOBE Book of In-depth Studies of 25 Societies, Lawrence-Erlbaum Associates, Mahwah, NJ.
• Crampton, S.M. Hodge, J.W. & Mishra, J.M. (1998). The informal communication network: Factors influencing grapevine activity. Public Personel Management, 27(4), 569-584.
• Çağlar, Ç., Uğurlu, C.T., & Güneş, H. (2013). Teachers’ views concerning the function of gossips in primary schools. Electronic Journal of Social Sciences, 12(45), 1-16.
• Çakmak-Yıldızhan Y. (2012). Spor Genel Müdürlüğü Merkez Örgütünde Uygulanan Yönetim Biçimlerinin Belirlenmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çalıkuşu, E., Öz, M., Göral, B.B., Bozoğlu, A. ve Ateş, İ. (2013). İnformal İletişimin “Dedikodu-Söylenti” Örgüt İçi Rolü: Bir Yükseköğretim Kurumunda Yapılan Çalışma. ICQH 2013 Proceedings Book, Sakarya.
• Çalışkan, S.C. (2008). Yöneticilerin Bireysel Yetkinliklerinin Liderlik Tarzları ve Lider Üye Etkileşimine Verdikleri Önem Üzerindeki Etkileri ve Bu Etkileşimde Kültürel Varsayımların Rolü, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• DiFonzo, N., Bourgeois, M.J., Suls, J., Homan, C., Stupak, N., Brooks, B.P., & Bordia, P. (2013). Rumor clustering, consensus, and polarization: Dynamic social impact and self-organization of hearsay. Journal of Experimental Social Psychology, 49(3), 378-399.
• Erol, Y. ve Akyüz, M. (2015). Dünyanın en eski medyası: Dedikodunun örgüt düzeyindeki işlevleri ve algılanışı: Sağlık örgütlerinde bir alan araştırması. Journal of World of Turks, 7(2), 149-166.
• Erturan, E.E. ve İmamoğlu A.F. (2006). Özerkleşen Spor Federasyonlarının İdari ve Mali Açıdan Değerlendirilmesi. 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi. 3-5 Kasım, Muğla Üniversitesi, Muğla.
• Fay, M.J., & Kline, S.L. (2011). Coworker relationships and informal communication in high-intensity telecommuting. Journal of Applied Communication Research, 39, 144–163.
• First, I. & Tomic, M. (2011). Formal and informal communication channels in creating corporate brand image and preference. Trziste, 1, 45-61.
• Gürüz, D. ve Yaylacı Ö.G. (2004). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Media Cat Kitapları.
• Harvey, G. & Turnbull, P. (2006). Employment relations, management style and flight crew attitudes at low cost airline subsidiaries: the cases of british airways/go and bmi/bmibaby, European Management Journal, 24(5), 330–337.
• Hoang, H. (2008). Culture and Management: A Study of Vietnamese Cultural Influences on Management Style, Capella University, Minneapolis.
• Irtwange, S.V. ve Orsaah, S. (2009). Impact of management style on performance indicators of academic staff, Educational Research and Review, 4(12), 602-615.
• Kalaycı, Ş. (2014). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli Istatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kalla, H.A. (2005). Integrated internal communications: a multidisciplinary perspective. Corporate Communications: An International Journal, 10(4), 302–314.
• Kandlousi, N.S.A.E., Ali, A.J. ve Abdollahi, A. (2010). Organizational citizenship behavior in concern of communication satisfaction: the role of the formal and informal communication, International Journal of Business and Management, 5, 51-61.
• Kanten, P. ve Ülker, F. (2014). Yönetim tarzının üretkenlik karşıtı iş davranışlarına etkisinde işe yabancılaşmanın aracılık rolü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32, 16-40.
• Marcinkeviciute, L. & Zukovskis, J. (2016). Factors Shaping Management Style of a Manager: A Case Study of Kaunas District Non-Governmental Organisations, Research for Rural Development, 2,120-127.
• Marshall, O.I. (2012). Employee Attitude to Management Style Case: International Equitable Association Nigeria Limited. Degree programme in Business Administration, Seinäjoki University of Applied Sciences.
• Memduhoğlu, H.B. ve Saylık, A. (2012). Okullarda informal ilişkiler ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. YYÜ, Eğitim Fakültesi Dergisi, IX(I), 1-21.
• Mikhailitchenko, A. ve Lundstrom, W.J. (2006). Inter-organizational relationship strategies and management styles in SMEs. Leadership & Organization Development Journal, 27(6), 428-448.
• Morrison, R. (2004). Informal relationships in the workplace: Associations with job satisfaction, Organisational commitment and turnover intentions. New Zealand Journal of Psychology, 33(3), 114-128.
• Mosley, D.C., Pietri, P.H., & Megginson, L.C. (1996). Management: Leadership in Action. (5th Edition). New York: Harper Collins College.
• Nazik, M.H. ve Bayazıt, A. (2005). İnsan İlişkileri ve İletişim. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Nwadukwe, U.C. & Timinepere, C.O., (2012). Management styles and organizational effectiveness: an appraisal of private enterprises in eastern Nigeria, American International Journal of Contemporary Research, 2,(9),198-204.
• Ogunola, A.A., Kalejaiye, P.O. & Abrifor, C.A. (2013). Management style as a correlate of job performance of employees of selected nigerian brewing industries. African Journal of Business Management, 7 (36),1-8.
• Rai, U., & Rai, S.M. (2008). Effective Communication. Mumbai: Himalaya Publishing House.
• Robbins, S.P., & Judge, T.A. (2014). Essentials of Organizational Behavior (Twelfth Edition). New Jersey: Pearson.
• Ronen, S. (1986). Comparative and Multinational Management. New York: John Wiley&Sons.
• Spaho, K. (2013). Organizational communication and conflict management. Management, 18, 103-118.
• Subramanian, S. (2006). An “open-eye and ear” approach to managerial communication. The Journal of Business Perspective, 10(2), 1-10.
• Thau, S., Bennett, R.J., Mitchell, M.S., & Marrs, M.B. (2009). How management style moderates the relationship between abusive supervision and workplace deviance: An uncertainty management theory perspective, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 108, 79-92.
• Uche, N., & Timinepere, C.O. (2012). Management Styles and Organizational Effectiveness: An Appraisal of Private Enterprises in Eastern Nigeria. American International Journal of Contemporary Research, 2 (9), 198- 204.
• Ulukan, H. (2017). Yönetim Tarzlarının Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarındaki İnformal İletişim Kanallarına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Utroska, D.R. (1992). Management in Europe: More Than Just Etiquette, Management Review, 81(11), 21-24.
• Wexley, K.N., & Yukl, G.A. (1984). Organizational Behavior and Personal Psychology. (Revised Edition). Homewood, IL: R. D. Irwin.
• Yılmaz, A.S. (2007). İnformel İlişki Şekillerinin Kurumsal Yapılara Yansımaları: Elazığ’daki Kamu Görevlileri Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma, Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.