The Tax Incentives for Increasing Renewable Energy Investments: Comparison Between Turkey and Some Selected Countries

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 55 - 69, 25.03.2020

Muhammed Samancı

Öz

The fossil resources such as petroleum, natural gas, coal on earth are expected to decrease rapidly due to future population growth and increasing use of devices used in daily life. For this reason, the use of renewable energy investments and resources in countries with renewable natural resources is of great importance in terms of meeting the energy needs. The purpose of this study to compare the tax incentives for renewable energy investment in Turkey and in selected countries, especially in terms of the tax reductions and the tax exemptions. In order to realize this aim, the incentives which are mentioned in both the tax laws and energy laws of the concerned countries are examined. Algeria has come to the fore with five different tax incentives in the field of renewable energy investments compared to other countries. For the sample countries, it can be said that Jordan offers the least incentive for the tax incentives. Turkey is dependent on foreign energy due to have their oil reserves. It would be more efficient to reduce this dependency and to configure the tax incentives used in the field of renewable energy by using the incentive systems implemented by other countries in this field.

Anahtar Kelimeler

Renewable Energy, Tax Incentives, Incentive, Turkey

Yenilenebilir Enerji Yatırımlarının Arttırılmasına Yönelik Vergisel Teşvikler: Türkiye ve Seçilmiş Bazı Ülkeler Arasında Karşılaştırma

Öz

Yeryüzünde var olan petrol, doğalgaz, kömür gibi fosil kaynakların gelecekteki nüfus artışı ve günlük yaşamda kullanılan cihazların artması nedeniyle hızlı bir şekilde azalması beklenmektedir. Bu nedenle, yenilenebilir doğal zenginliklere sahip ülkelerde yenilenebilir enerji yatırımları ve kaynaklarının kullanımı enerji ihtiyacının karşılanması bakımından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de ve seçilmiş bazı ülkelerde yenilenebilir enerji yatırımlarına yönelik vergisel teşviklerin, özellikle vergi muafiyetleri ile vergi indirimleri açısından karşılaştırılmasıdır. Bu amacı gerçekleştirmek için ilgili ülkelerin hem vergi hem de enerji yasalarında adı geçen teşvikler incelenmiştir. Yenilenebilir enerji yatırımları alanında diğer ülkelere nazaran beş farklı vergi teşviki ile Cezayir ön plana çıkmıştır. Örnek ülkeler için Ürdün’ün ise, vergi teşvikleri konusunda en az teşvik sunan ülke olduğu söylenebilir. Türkiye’nin petrol rezervlerine sahip olmaması nedeniyle enerji konusunda dışa bağımlı olması nedeniyle yenilenebilir enerji potansiyelinden faydalanması gerekmektedir. Yenilenebilir enerji alanında kullanılan vergisel teşvikleri, diğer ülkelerin bu alanda uyguladığı teşvik sistemlerinden yararlanarak yapılandırması sonucunda daha verimli olabileceği gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yenilenebilir Enerji, Vergi Teşvikleri, Teşvik, Türkiye

Kaynakça

• Ahmed, R. N. (2015). Tax Policies to Balance the Incentive of Energy Investments and Environmental Protection. Law Journal / Al-Mustansiriyah, 5(25-26), 1-41.
• Arafa, M. A. (2011). Foreign Investment Guarantees and Incentives in Egyptian Law. Conference of Investment between National Legislations and International Agreements and Its Impact on Economic Development in the UAE. (s.580-592). Dubai.
• Belkacem, Z. (2011). Trends and Constraints of Foreign Investment in the Countries of the Gulf Cooperation Council. Conference of Investment between National Legislations and International Agreements and Its Impact on Economic Development in the UAE. (s.500-530). Dubai.
• EL-Otaibi, S. M. (2013). Green Economic Transformation and the Role of National Policies for Sustainable Growth: Saudi Arabia and The UAE Ambitious Plans and Global Experiences. UAE University 21st Annual International Conference “Energy between Law and Economics”, (s. 130-145). Abo Dhabi.
• Holland, D. ve Vann, R. J. (1998). Income Tax Incentives for Investment. Tax Law Design and Drafting, V: 2, (Victor Thuronyi, Dü.)
• IRENA (2007). IRENA (Uluslararası Yenilenebilir Enerji Ajansı). Erişim: www.irena.org, Erişim Tarihi: 18.09.2019.
• Jordan Renewable Energy Law No. (13) (2012, 4 16). (5153).
• KPMG (2016). Taxes and Incentives for Renewable Energy. KPMG International.
• Malaysian Investment Development Authority MIDA. (2014). Environmental Incentives. Erişim: http://www.mida.gov.my, Erişim Tarihi:17.12.2019.
• Mohammed, T. (2009). The Impact of Tax Incentives and The Ways to Activate Them in Attracting Foreign Direct Investment in Algeria. Journal of North African Economies, 5(6), 313-332.
• Özalp, M. (2020). Küresel Enerjinin İpek Yolu: Türkiye. 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Pehlivan, O. (2012). Kamu Maliyesi. Trabzon: Murathan Yayınevi.
• Shilbi, M. (2011). Foreign Direct Investment and Its Effect on Economic Growth: An Applied Study on the Egyptian Economy. Conference of Investment between National Legislations and International Agreements and Its Impact on Economic Development in the UAE. (s. 80-89). Dubai.
• Uluatam, E. (2010). Yenilenebilir Enerji Teşvikleri. Ekonomik Forum Dergisi, 34-41.
• Ulusoy, A. ve Daştan, C. B. (2018). Yenilenebilir Enerji Kaynaklarına Yönelik Vergisel Teşviklerin Değerlendirilmesi. Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 7(17), 123-160.
• Yahya Hasan, A. A.-J. (2013). Renewable Energy and Its Role in Achieving Sustainable Development in a The United Arab Emirates. UAE University 21st Annual International Conference “Energy between Law and Economics”, (s. 68-84). Abu Dahbi.
• Yılmaz, O. (2015). Yenilenebilir Enerjiye Yönelik Teşvikler ve Türkiye. Adnan Menderes Üniversitesi, Sasyal Bilimler Üniversitesi, Maliye Anabilim Dalı, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Aydın.
• Yılmaz, O. ve Hotunluoğlu, H. (2015). Yenilenebilir Enerjiye Yönelik Teşvikler ve Türkiye. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (2), 74-97.