The Effects of Sport on Coexistence And Globalization

Yıl 2020, Cilt: 22 Sayı: 2, 344 - 351, 06.09.2020

Kemal Yavuz Ataman

Öz

People, societies and states have become dependent on each other with globalization. Technology has increased this dependence. Globalization has influenced and changed cultures. Mass media and interaction have brought a new lifestyle. Globalization has taken cultures into its scope with its effective, widespread, dominant, powerful and fast tools. People, societies, countries look for a place between local cultures and globalization. Local cultures and those that are global and beneficial are needed to be protected. The harmful, destructive and corrosive effects of globalization must also be avoided. Coexistence has become unavoidable with globalization.
Globalization has started in the economic sphere. It has become a new mode of behavior and management for the dominant powers. It is very effective in political and social fields. The cultural field is at a stage where the effects of globalization are seen intensively. A global and single culture is aimed. However, Internet and social media tools provide with opportunities also for local cultures. In this respect, globalization is not always a harmful process.
There are historical and contemporary examples of successful coexistence, multicultural society and civilization. Humanity has to achieve coexistence. This can be achieved and accomplished on the basis of virtue, right, justice, love, respect and human values.

Anahtar Kelimeler

Coexistence, Globalization, sport

Kaynakça

• Ataman, K. Y., (2018). Göç Hareketlerinin Küreselleşme Üzerinde Olumlu Etkileri, Uluslararası Avrasya Göç Sempozyumu, Türkistan/Kazakistan Tam Bildiri Kitabı ,p.12
• Atçeken, İ. H., (2009). İslam Tarihinde Birarada Yaşama Tecrubesi Asr-ı Saadet Ve Endülüs Orneği, İstem, Year:7, Issue:14, p. 41 – 59.
• Aydın, C., (2014). Garaudy’nin Gözüyle Endülüs, Derin Tarih (İçinde), İstanbul.
• Dülber, H., (2017). Birlikte Yaşama Ahlakıyla İlgili Hz. Peygamber’in Hayatından Örnek Kural ve Davranış Şekilleri, Timav Yayınları, Konya, p.349.
• Bardakoğlu, A., (2015). Birlikte Yaşama İrade Ve Ahlakının Dinî Temelleri, DİB Yayınları, Halk Kitapları Sayı : 260, Ankara, p.13
• Bekiryazıcı, E. (2017). İslam Felsefi Düşüncesinin Endülüs’te Birlikte Yaşama Katkısı Medeniyet ve Birlikte Yaşam Kültürü, Timav Yayınları, Konya, p.35.
• Birlikte Yaşamak Manifestosu, www.birikimdergisi.com / http://lesconvivialistes.fr/
• Birekul, M., (2017). Hıristiyan Kökenli Ulusların Avrupası mı, Kozmopolit Bir Avrupa mı? Avrupa’da Çokkültürlülüğün Tarihi ve Sosyolojik Kökenleri Üzerine Bir Tartışma, Medeniyet ve Birlikte Yaşam Kültürü, Timav Yayınları, Konya, p.308.
• Coşan, M. E., (1992). Şahsen de Milletçe de En Büyük Düşman: Nefs-i Emmâre, Panzehir, Başmakale, p.3.
• Coşan, M. E., (1991). Muttakîlerin En Acil Görevi, İlim ve Sanat, V, 28, p.3.
• Çağırıcı, M., (2015). İslam’da Birlikte Yaşamanın Ahlakı Temelleri, DİB Yayınları, Halk Kitapları, Issue:260, Ankara, p. 23.
• Demircan, A., (2016). Teori ile Pratik Arasındaki Uyum ve Çelişkileriyle İslâm Medeniyetinde Birarada Yasama Tecrübesi, Tohum Dergisi, I:156, p.15-16.
• Düzgün, Ş. A., (2016). İnsanın Doğası (Fıtratı) Ve Özgürlüğü Üzerine, Kelam Araştırmaları Dergisi, Volume, 14, Issue 2, Ankara, p.322-342.
• Gezgin, S. (2005). Küreselleşmenin Medya ve Toplum Üzerindeki Etkileri, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Issue:21, p.9-12.
• Giddens, A. (2010). Modernite ve Bireysel-Kimlik Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum, Baskı İstanbul: Say Yayınları, P.37.
• Gündoğar, H. (2017), İslam’da Birlikte Yaşamanın Temel Referansları, Medeniyet ve Birlikte Yaşam Kültürü, Timav Yayınları, Konya, p.342.
• Held, D. & McGrew, A., (2008), Küresel Dönüşümler Büyük Küreselleşme Tartışması, Ankara: Phoenix Yayınevi, p.71-72.
• Karaca, M., (2012). Farklılaşma, Bütünleşme ve Birlikte Yaşama Üzerine, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, p.226-238.
• Güneş, A. (2018). Din Eğitiminin Hedefleri Bağlamında Bir Arada Yaşama Kültürü; Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Volume.11 Issue:57, p. 837.
• Kaya, A., (2014). Farklılıkların Birlikteliği,Türkiye ve Avrupa’da Birarada Yaşama Tartışmaları, Hiperlink Yayınları, İstanbul, p.45.
• Keleş, E., (2015). Hepiniz Âdem’densiniz Âdem ise Topraktan, DİB Yayınları, Halk Kitapları issue:260, Ankara, p.63.
• Kunduracı, N. (2015). İslam Medeniyetinde Birlikte Yaşama Kültürü, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi Year: 15 Issue:34, p.61-88.
• Onat, H., (2015), İslam Kültürüründe Diğer Dinlerle Bir Arada Yaşama Hoşgörüsü, Ankara, p.830, http://www.ayk.gov.tr/
• Ortaylı, İ., https://www.aa.com.tr/tr/turkiye/1198643 Öngören, H., (2012). Küreselleşme ve Yerel Kültürler, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi p. 449. Sinanoğlu, A., (2010). İslâm Medeniyetinde Farklı Kültürlerin Birlikte Yaşamasının İlk Tecrübesi, Ekev Akademi Dergisi, Year: 14, Issue: 44, p.39.
• Şentürk, R. (2016). Açık Medeniyet, İstanbul Yaklaşımı, Tohum Dergisi, p. 156. Şanal, E., (2018). Convivencia: Endülüs’te Bir Arada Yaşama Kültürü, İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir, p.61.
• Zankova, B., (2010). Diyalog, Anlayış Ve Sosyal Uyum, Avrupa Konseyi Standartları Hakkında Elkitabı,Avrupa Konseyi, p.21.