The Effect of The Isokinetic Shoulder Strength on the Phases of Speed

Yıl 2024, Cilt: 26 Sayı: 2, 160 - 172, 31.08.2024

İbrahim Halil Şahin , Ali Osman Kıvrak

https://doi.org/10.15314/tsed.1491928

Öz

This study aimed to investigate the effect of the isokinetic shoulder strength on the phases of speed performance. The study included 45 male participants who were athletes or had a sports background. The mean age of the participants was 19.64±2.02 years, the mean height was 175.11±14.54 cm, the mean body weight was 68.44±5.96 kg, and the mean sports age was 5.40±3.90 years.
In the study, data on the isokinetic shoulder strength and phases of speed were collected. A 100-meter sprint test was used to evaluate the phases of speed, and a Cybex Humac Norm 2004 device was used to determine the isokinetic shoulder strength. In light of the results obtained, left shoulder extension peak torque (left SEPT) and left shoulder flexion peak torque (left SFPT) values were found to affect all phases of speed except reaction speed, while right shoulder extension peak torque (right SEPT) values were found to affect only reaction speed and middle acceleration phase. Furthermore, right shoulder flexion peak torque (right SFPT) values were found to affect all speed phases except early acceleration and the transition phase. In general, the isokinetic shoulder strength was found to affect all phases of speed, with the highest effect level in the maximum speed and in the continuity phases of speed.
In conclusion, the isokinetic shoulder strength is thought to have a significant effect on overall speed performance. The isokinetic shoulder strength has the most effect, especially in the maximum speed and speed continuity phases. Shoulder strength should be taken into consideration when organizing the training programs of athletes in all sports branches that include short- or long-distance speed performance.

Anahtar Kelimeler

Speed, strength, isokinetic

Proje Numarası

22212045

İzokinetik Omuz Kuvvetinin Süratin Evrelerine Etkisi

Öz

Bu çalışmanın amacı, izokinetik omuz kuvvetinin sürat performansının evreleri üzerindeki etkisini araştırmaktır. Araştırmaya sporcu ya da spor geçmişi olan 45 erkek katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcıların yaşları ortalaması 19,64±2,02 yıl, boyları ortalaması 175,11±14,54 cm, vücut ağırlıkları ortalaması 68,44±5,96 kg ve spor yaşları ortalaması 5,40±3,90 yıl olarak tespit edilmiştir. Araştırmada izokinetik omuz kuvveti ve süratin evrelerine ilişkin veriler toplanmıştır. Süratin evrelerinin değerlendirilmesi için 100 m sprint testi ve izokinetik omuz kuvvetinin belirlenmesi için Cybex Humac Norm 2004 cihazı kullanılmıştır. Elde edilen bulgular neticesinde sol omuz ekstansiyon peak tork (Sol OEPT) ve sol omuz fleksiyon peak tork (sol OFPT) değerlerinin reaksiyon sürati hariç, süratin tüm evrelerini etkilediği görülürken, sağ omuz ekstansiyon peak tork (sağ OEPT) değerlerinin yalnızca reaksiyon sürati ve orta ivmelenme evresini etkilediği belirlenmiştir. Ayrıca sağ omuz fleksiyon peak tork (sağ OFPT) değerlerinin ise erken ivmelenme ve geçiş evresi dışındaki tüm sürat evrelerini etkilediği görülmüştür. İzokinetik omuz kuvvetinin genel olarak süratin tüm evrelerini etkilediği görülürken en yüksek etki düzeyinin maksimum hız ve süratte devamlılık evrelerinde olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, izokinetik omuz kuvvetinin genel sürat performansı üzerinde oldukça önemli bir etkiye sahip olduğu düşünülmektedir. İzokinetik omuz kuvveti özellikle maksimum hız ve süratte devamlılık aşamasında en fazla etkiye sahiptir. Kısa veya uzun mesafeli sürat performansını içerisinde bulunduran tüm spor branşlarında yer alan sporcuların, antrenman programları düzenlenirken omuz kuvveti göz önünde bulundurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Sürat, Kuvvet, İzokinetik

Proje Numarası

22212045

Kaynakça

• 1. Anahtarcıoğlu KE. Ampute futbolunda üst ekstremite kuvvetinin koşu performansına etkisinin incelenmesi. Yüksek Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul; 2024.
• 2. Bezodis I, Salo A, Kerwin D. Athlete-specific analyses of leg joint kinetics during maximum velocity sprint running. In ISBS-Conference Proceedings Archive; 2009.
• 3. Brechue WF, Mayhew JL, Piper FC. Characteristics of sprint performance in college football players. Journal of Strength and Conditioning Research, 2010; 24, 1169-1178.
• 4. Brown LE. Isokinetics in human performance. Human Kinetics, USA, p. 3-10; 2000.
• 5. Chan KM, Maffulli N. Principles and practice of ısokinetics in sports medicine and rehabilitation. Williams and Wilkins Asia-Pacific, Hong Kong; 1996.
• 6. Chelly SM, Denis C. Leg power and hopping stiffness: relationship with sprint running performance. Medicine and Science in Sports and Exercise, 2001; 33, 326-333.
• 7. Cunha L. The relation between different phases of sprint run and specific strength parameters of lower limbs. In Q. Wang, p. 183–186; 2005.
• 8. Gonzales FK. Comparison of stride length and stride frequency patterns of sprint performance in overground vs motorized treadmill sprinting. The University of Texas at El Paso; 2018.
• 9. Günay M, Yüce A. Futbol antrenmanının bilimsel temelleri, Gazi Kitabevi. Baskı, Ankara; 2008.
• 10. Gür H. Kısa mesafe koşu başarısı üzerine eklem kuvvet özellikleri ve takoz oturma pozisyonun etkileri; 1998.
• 11. Hall SJ. Basic biomechanics. New York, NY: McGraw-Hill Education; 2015.
• 12. Hermassi S, Schwesig R, Aloui G, Shephard RJ, Chely MS. Effects of Short-Term in-Season Weightlifting Training on the Muscle Strength, Peak Power, Sprint Performance, and Ball-Throwing Velocity of Male Handball Players. Journal of Strength and Conditioning Research, 2019; 33(12), 3309-3321.
• 13. Hori M, Suga T, Terada M, Tanaka T, Kusagawa Y, Otsuka M, Isaka T. Relationship of the knee extensor strength but not the quadriceps femoris muscularity with sprint performance in sprinters: a reexamination and extension. BMC Sports Science, Medicine and Rehabilitation, 2021; 13, 1-10.
• 14. İbret OS. Futbolda izokinetik bacak kuvvetinin fiziksel performans parametrelerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya; 2021.
• 15. Magrum ED. Outcomes of an ıntegrated approach to speed and strength training with an elite-level sprinter. Electronic Theses and Dissertations, p. 3187; 2017.
• 16. Majumbar AS, Robergs RA. The science of speed: Determinants of performance in the 100m sprint. International Journal of Sport Science and Coaching, 2011; 6, 479-494.
• 17. Mann RV. The mechanics of sprinting and hurdling. Charlestown, SC; 2013.
• 18. Morin JB, Bourdin M, Edouard P, Peyrot N, Samozino P, Lacour JR. Mechanical determinants of 100-m sprint running performance. European journal of applied physiology, 2012; 112, 3921-3930.
• 19. Morin JB, Edouard P, Samozino P.. New insights into sprint biomechanics and determinants of elite 100m performance. New Studies in athletics, 2013; 28, 87-103.
• 20. Nesser TW, Latin RW, Berg K, Prentice E. Physiological determinants of 40- meter sprint performance in young male athletes. Journal of Strength and Conditioning Research, 1996; 10, 263-267.
• 21. Ortega-Becerra M, Pareja-Blanco F, Jimenez-Reyes P, Cuadrado-Penafiel V, Gonzalez-Badillo JJ. Determinant Factors of Physical Performance and Specific Throwing in Handball Players of Different Ages. Journal of Strength and Conditioning Research, 2018; 32(6), 1778-1786.
• 22. . Özdemir FM. Genç futbolcularda çeviklik, sürat, güç ve kuvvet arasındaki ilişkinin yaşa göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara; 2013.
• 23. Rabita G, Dorel S, Slawinski J, Saez-de-Villarreal E, Couturier A, Samozino P, Morin JB. Sprint mechanics in world-class athletes: a new insight into the limits of human locomotion. Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports, 2015; 25, 583- 594.
• 24. Slawinski J, Termoz N, Rabita G, Guilhem G, Dorel S, Morin JB, Samozino P. How 100-m event analyses improve our understanding of world-class men's and women's sprint performance. Scand J Med Sci Sports, 2017; 27, 45-54.
• 25. Şahin Ö, 2010. Rehabilitasyonda izokinetik değerlendirmeler. Cumhuriyet Medical Journal, 32, 386-396.
• 26. Weyand PG, Sandell RF, Prime DNL, Bundle MW, 2010. The biological limits to running speed are imposed from the ground up. J Appl Physiol, 108, 950–961.
• 27. Yu J, Sun Y, Yang C, Wang D, Yin K, Herzog W, Liu Y, 2015. Biomechanical insights into differences between the mid-acceleration and maximum velocity phases of sprinting. Journal of Strength and Conditioning Research, 30, 1906-1916.