Avrupa’da yayın yapan bir aydın muhalefeti olarak yola çıkan ve sonunda ülke yönetimini bütünüyle ele alan İttihad ve Terakki Cemiyeti, Osmanlı Devleti’nin kadim komşusu İran ile kendi iç değişimlerine paralel ilişkiler geliştirmiştir. Başlangıçta yalnızca II. Abdülhamid’e atfedilen sorunlarla sınırlı bir bakış gözlenirken, sonraki yıllarda II. Abdülhamid’in politikasına benzer bir İttihad-ı İslam söylemi ve ardından siyasi dayanışma ve kurtuluş motifl erinin ön plana çıkacağı politik bir üslup belirlenmiştir. Özellikle Settar Han öncülüğünde Tebriz’de yürütülen direniş, İttihad ve Terakki Cemiyeti ile İran’lı Meşrutiyetçiler arasındaki en önemli bağı oluşturur. Ancak bu olumlu bakış açısı özellikle sınır sorunları gündeme geldiğinde sorun çözücü olmaktan uzak kalmıştır. Geleneksel sınır ihtilafl arının aşılması iki ülkenin iyi komşuluk ilişkisi geliştirmenin yanında kendi siyasetleri ile ilgili farklı noktalara dokunduğundan Meşrutiyetçi dayanışma söylemi ile güncel siyasal zorunluluklar arasında sürüp giden bir mücadele yaşanmıştır. Bu çalışmada İttihad ve Terakki Cemiyeti’nin İran’a yönelik politikaları iki farklı bakış açısı ile ele alınmaya çalışılacaktır. Öncelikle İttihad ve Terakki Cemiyeti’nin başlangıcından, 1.Dünya Savaşına kadar olan dönemde geçirdiği değişimlerin İran’a yönelik politikasının belirlenmesine olan etkileri ele alınacak, ardından İran politikasının II. Abdülhamid yönetimi ile kesişen ve ayrışan tarafl arının neler olduğuna değinilecekir. Çalışmanın kapsamı Cemiyet’in ilk yayınlarından başlamakla birlikte 1.Dünya Savaşı’nın başlangıcına kadar olan dönemdir. Çünkü bu savaş içerisinde İttihad ve Terakki Cemiyeti’nin İran’a yönelik tutumları, doğrudan doğruya savaş koşulları, cephe gereksinimleri ve Alman genelkurmayının öncelikleri doğrultusunda şekillenmiştir. Bu nedenle 1914’den sonraki süreci genel savaş planlarının içerisinde ele almak gerektiğinden, çalışmada 1913 yılındaki Trablusgarp Savaşına kadar olan dönemin olayları incelenmiştir.
İttihad ve Terakki İran Trablusgarb II. Abdülhamid Settar Han
The Commitee of Union and Progress that has started its journey as an enlightened opposition broadcasting in Europe and consequently approached the management of the country as a whole, has developed relations with its ancient neighbour Iran in paralel with its internal change. While at the beginning a standpoint limited to the issue sattributed to Abdulhamit is observed, during the later years an Islamic Union discourse similar to the policy of Abdulhamit and afterwards a political wording with political solidarity and liberation motives coming to thefore front have been established. Especially the resistance carried out in Tebriz with the leadership of Settar Khan comprises the most signifi cant relationship between the Commitee of Union and Progress and the Iranian constitutionalists. However, when especially the border problems have come up this positive point of view has become far from being issue resolving. Overcoming the border confl icts has furthermore contributed that the two countries have developed the good neighbourhood relation sandal so touched to the diff erent aspects related to the their own policies and therefore a continued struggle has been encountered between the constitutionalist solidarity discourse and the current political requisites. In this study the policies of the Commitee of Union and Progress towards the Iran shall be endeavored to be approached from two diff eren tpoints of view. Primarily,the infl uences of the transformations that the Commitee of Union and Progress experienced during the period as of it since option until the 1st World War on the determination of the policies towards Iran and what are the intersecting and diverging aspects with the Abdulhamit management of the Iran policy that it conducted. Nevetheless thes cope of the study commences with the CUP publications, it covers the period until the beginning of the 1st World War. Because, the attitudes of CUP towards Iran within this war was formed in line directly with the war conditions, battle front requirement sand the priorities of the German general staff . Therefore, as it was required to review the general war plans of the time duration after the 1914, in the study the events of the period until the1913Turco-Italian war have been investigated.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 83 Sayı: 296 |
Belleten Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.