Tarih boyunca devletlerarası ilişkilerde diplomasi daima belirleyici bir unsur olmuştur. Savaşlar ve barışlar da diplomatik gelişmelerin seyrine göre neticelenmiştir. Bu bağlamda tarihte devletlerin varlık mücadelesi ve amaçları gibi hususları takip ve tespit etmenin en önemli aracı diplomatik vesikalardır. Günümüzde Ortadoğu olarak isimlendirilen bölgede hâkimiyet mücadelesi vermiş İlhanlılar ve Memlûkler Hazar’dan Nil’e Karadeniz’den Yemen’e geniş bir bölgenin kaderini bir dönem belirlemiş iki devlettir. İslâm dünyası Haçlı işgalleri ve Moğol istilâlarıyla sarsılırken gelişmeler Mısır ve Suriye’de hanedanın yönetmediği kuvvet ve kudret sahibi güçlü ve nüfuzlu emirlerin sultan olabildiği siyasi bir yapının ortaya çıkmasını sağlamıştır. Bir tarafta İlhanlılar Cengiz Han’ın varisi sıfatıyla tehdit ve korkutmaya dayalı geleneksel Moğol diplomasisini sürdürürken diğer tarafta Memlûkler Müslümanları himaye politikası temelinde hilafet kurumunu yeniden tesis ederek politika geliştirmişlerdir. Memlûkler orijinal siyasi yapılarıyla İlhanlılar karşısında başarılı savunma savaşları vererek diplomatik ilişkilerin seyri zamanla değişmiş ve düşmanca ilişkiler eşitlik esasına dayalı politik münâsebetleri doğurmuştur. Sonunda barış tesis edilmiştir. Çalışmamızda Memlûk-İlhanlı diplomatik ilişkilerinin değişen seyrini karşılıklı elçilik teatileri ve mektuplaşmalar temelinde ele alıp her iki devletin karşılıklı dış politikasını ortaya koymaya çalışacağız.
Throughout the history, diplomacy has been a decisive factor in inter-states relations. Wars and peace came out according to the diplomatic processes. In this sense, diplomatic documents are among the most important sources to determine the struggle and aims of the existence of the states. Mamluk and Ilkhanate were two states that struggled for dominance in the region, where is called Middle East today, and they determined the destiny of a large area from the Caspian Sea to Nile River and from Black Sea to Yemen. While the Islam world was shattered because of the Crusades and Mongol invasions, a political atmosphere at which mighty and infl uential emirs could be sultans emerged in Egypt and Syria. As the Ilkhanates , as descendants of Cenghis Khan, were keeping the traditional Mongol diplomacy with threat and frightening, Mamluks developed a new politic by re-settling the Caliphate based on defending the Muslims. Mamluks, with their original political organization, carried out successful defensive wars against the Ilkhanate and diplomatic relations changed in time; and hostile relations resulted in the equality based political relations. Eventually peace was achieved. In this study, I will try to analyze the change of the diplomatic relations between Mamluk and Ilkhanate states through envoy sending and letters and to reveal the foreign policy of these states.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 82 Sayı: 293 |
Belleten Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.