XIX. Yüzyılda Kırım, Kafkasya ve Civarında Misyonerlik Faaliyetleri

Yıl 2000, Cilt: 64 Sayı: 241, 921 - 948, 20.12.2000

Ömer Turan

https://doi.org/10.37879/belleten.2000.921

Öz

Rusların 1550'li yıllarda Kazan ve Astrahan'ı, 1722 yılında Derbent ve Bakü'yü, 1783 yılında da Kırım'ı zabtederek Tiflis Krallığı’nı himayelerine almaları ile bu bölgedeki güç dengesi önemli ölçüde Ruslar lehine değişti. 1785'te Şeyh Mansur'un Ruslara karşı direnişi ile başlayan Kafkas kabilelerinin Rus kuvvetlerine karşı mücadeleleri Şeyh Şamil ile doruk noktasına çıkmış, O'nun 1859 yılında teslim olmak zorunda kalmasıyla bir müddet de Muhammed Emin Efendi tarafından yürütülmüş ise de, 1864 yılından sonra buralar da Rusların hâkimiyet alanı olmaktan kurtulamamıştır.

Anahtar Kelimeler

XIX. Yüzyıl, Kırım, Kafkasya, Misyonerlik Faaliyetleri, Ruslar

Missionary Activities in the Crimea and the Transcaucasus in the Nineteenth Century

Öz

Commencing in the mid-sixteenth century, Russian Orthodox missionaries actively proselytized in the Crimea and the Transcaucasus, seeking to convert the local Muslim inhabitants. In support of these activities, this region was also made accessible to European Protestant missionary societies, who were granted broad privileges by Catherine II (1672-96) and Alexander (1801-25). In this connection, the most active bodies were the Edinburgh Missionary Society, the London Missionary Society, the Basle Missionary Society and the Baptist Missionary Society. Drawing on the records of these societies created by the Protestant missionaries, this article exposes their objectives in the region, the geographical areas in which their activities were concentrated and their methods. The focus of the article will be centered on the conversion of the Crimean prince, Sultan Katı Giray, to Protestantism and his subsequent actions.

Anahtar Kelimeler

Nineteenth Century, Crimea, Transcaucasus, Missionary Activities, Russians