Çeviri
BibTex RIS Kaynak Göster

Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu

Yıl 1983, Cilt: 47 Sayı: 185, 353 - 362, 20.01.1983

Öz

Osmanlı İmpatorluğunun son yıllarında birleştirici nitelikteki üç değişik ideoloji, uyruklar arasındaki bağlılığı sağlamak üzere birbirleri ile üstünlük yarışına girdi. Bu ideolojiler, İslamcılık, Osmanlıcılık ve Türkçülük ilkeleri olarak saptanabilir. İslamiyet, klasik İslam dünyasının hemen hemen tüm ülkelerinde olduğu gibi Osmanlı hanedanının da geleneksel temeli idi. Bu, hakimiyet, birlik, siyasal ve sosyal dayanışma ilkeleri ile birlikte bağlılığı sağladı. İdare şekli, şeriata dayalı olarak düşünülmüş olup, bunun başı, geçmişin parlak halife ve sultanlarının halefidir ve İslam hakimiyetinin halifesi olması nedeniyle İslamiyeti korumak ve sınırlarını genişletmekle görevlidir. Osmanlı Müslümanları, Prusya ve Savua'nın Alman ve İtalyan halklarını birleştirmesindeki rolü görüp, kendilerinin de buna benzer bir rol oynamalarının mümkün olduğunu düşündüklerinde, bunu kendilerine özgü bir biçimde Türklerle ilgili olarak değil de, İslâmiyetle-Osmanlı Türkiyesi önder olmak üzere tüm Müslümanları kucaklayan daha büyük bir İslam birliği ile-ilgili olarak gördüler. Bu anlamda imparatorluk, Türklerin, Türk olmayanlar üzerindeki egemenliği olarak değil de, Müslümanların, Müslüman olmayanlar üzerindeki egemenliği olarak düşünülmüştür. Zira, bütün Müslümanlar, dil ve kökene bakılmaksızın nazari olarak birbirine eşittir. Müslüman İmparatorluğunun görevi, Peygamber'in mirasını korumak, İslam hukukunu sürdürüp kuvvetlendirmek ve son olarak da bunu bütün insanlara götürmektedir. Gayrimüslimler, en azından boyunduruk altına sokulacak, tercihen dinlerinden döndürüleceklerdi. İmparatorluğun ileri gelenlerinin inancını kabul edenler, her türlü eşitliği elde edebildikleri gibi, bütün görevlere de gelebilecek ve hatta en yüksek mevkilere yükselebileceklerdi. Eski dinine bağlı kalmayı tercih edenlerin dinlerini değiştirmemelerine izin verilecek, ancak bu kişilerin İslam üstünlüğünü tanımaları ve Müslüman egemenliği altına girmeleri gerekecekti.

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Çeviriler
Yazarlar

Bernard Lewıs Bu kişi benim

Çevirmenler

Mine Yazıcı Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 20 Ocak 1983
Yayımlandığı Sayı Yıl 1983 Cilt: 47 Sayı: 185

Kaynak Göster

APA Lewıs, B. (1983). Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu (M. Yazıcı, çev.). BELLETEN, 47(185), 353-362. https://doi.org/10.37879/ttkbelleten.1134670
AMA Lewıs B. Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu. TTK BELLETEN. Ocak 1983;47(185):353-362. doi:10.37879/ttkbelleten.1134670
Chicago Lewıs, Bernard. “Osmanlı İmparatorluğu Ve Sonu”. çeviren Mine Yazıcı. BELLETEN 47, sy. 185 (Ocak 1983): 353-62. https://doi.org/10.37879/ttkbelleten.1134670.
EndNote Lewıs B (01 Ocak 1983) Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu. BELLETEN 47 185 353–362.
IEEE B. Lewıs, “Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu”, TTK BELLETEN, c. 47, sy. 185, ss. 353–362, 1983, doi: 10.37879/ttkbelleten.1134670.
ISNAD Lewıs, Bernard. “Osmanlı İmparatorluğu Ve Sonu”. BELLETEN. Mine YazıcıTrc 47/185 (Ocak 1983), 353-362. https://doi.org/10.37879/ttkbelleten.1134670.
JAMA Lewıs B. Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu. TTK BELLETEN. 1983;47:353–362.
MLA Lewıs, Bernard. “Osmanlı İmparatorluğu Ve Sonu”. BELLETEN, çeviren Mine Yazıcı, c. 47, sy. 185, 1983, ss. 353-62, doi:10.37879/ttkbelleten.1134670.
Vancouver Lewıs B. Osmanlı İmparatorluğu ve Sonu. TTK BELLETEN. 1983;47(185):353-62.