Atatürk, büyük işleri milletçe yapmayı severdi. Sivas kongresi ve Büyük Millet Meclisinin Ankara'da toplanması onun bu değişmez ilkesinin birer örneğidir. O, en karışık, en zor durumda olduğu günlerde bile Büyük Millet Meclisinin incelemelerinden kaçınmamış, yanlış yorumları her kez doğru yolu bulan zekâsiyle düzeltmiş, arkadaşlarını büyük ülküsü çevresinde toplamasını başarmıştır. Eğer onun bu, büyük işleri milletçe yapma, çabası olmasaydı, yüz yıllarca sağdan sola yazmıya alışmış bir ulusu, aklın almıyacağı kadar kısa bir süre içinde soldan sağa yazmıya alıştırabilir miydi? Dil devriminde de Atatürk bu yolu tutmuş, bütün aydınları öz Türkçe ülküsü çevresinde birleştirerek halk ağzından yüz binlerce sözcüğün çabucak derlenmesini sağlamıştır. 1935 yılı yazında Atatürk'ün tarih alanında da böyle bir çabasını görüyoruz. Tarih, daha ziyade bilim adamlarının çalışacağı bir uzmanlık dalıdır. Ama aydınların ve halkı n da bu alanda yapacağı bazı işler bulunabilir. İşte Atatürk bunu sezmiş ve Türk Tarih Kurumu'nun çalışmalarına hız vermek, bir çok büyük işlerin kısa zaman süresi içinde başarılmış olduğunu görmek için devletin ve halkın çalışmalara katılmasını istemiştir. Bir örneğini aşağıda göreceğiniz program tasarısı Atatürk'ün bu engin görüşü ve isteği ile meydana gelmiştir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ekim 1963 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1963 Cilt: 27 Sayı: 108 |
Belleten Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.