Dedüksiyon, yüzyıllardan beri tekrar edip durulduğu gibi genel'den özel'e geçmek yoludur diye tanımlanamaz. Dedüksiyon denen gidişin bazı hallerde genelden özele gider gibi bir dış görünüşüne kapılarak bu, öne sürülmüştür. Oysaki, bütün insanlar ölümlüdür deyip arkasından Sokrates insandır dedikten sonra, Sokrates ölümlüdür demekle, içerik (muhteva) bakımından ne daha çok ne de daha az bir şey söylenmiş olur. Bütün insanlar ölümlüdür'den Sokrates ölümlüdür'e geçmekle, genel'den özel'e değil, bir önermeden, onun mantık bakımından eş-değeri olan bir önermeye geçmiş oluruz. Dedüksiyon'u böylece belirlediğimize göre, çıkış noktası olan önerme ile varılan önerme aynıdır, yani içerik (muhteva)ları birdir, aralarındaki fark, sadece form'da olacaktır. Öyleyse, dedüksiyon totolojik değişmeler sağlıyan bir yöntem diye tanımlanabilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Nisan 1962 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1962 Cilt: 26 Sayı: 102 |
Belleten Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.