Prehistorik insanların ve bugünkü iptidai kavimlerin dişlerinin bariz surette aşındığı iyice bilinmektedir. Toprakla karışık gıda maddeleri yiyen prehistorik ve iptidai kavimlerin tersine, çok medeni kavimlerde, dişler, aynı processus'e tabi olmakla beraber, gıda maddelerinin ve yemek usullerinin incelmesi neticesinde, daha az aşınır. Mamafih, Broca'nın (1879) söylediği gibi, bir diş maddesi ne kadar sert olursa olsun, neticede, karşılıklı dişlerin öğütücü faaliyeti ve çiğnenen gıdanın yıpratıcı tesiriyle, aşınmağa mütemayildir. Fakat yukarıda da söylediğimiz gibi muhtelif kavimlerde aşınma derecesi farklıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eski Anadolu Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Nisan 1949 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1949 Cilt: 13 Sayı: 50 |
Belleten Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.