Cengiz’in torunu ve dördüncü halen Mengü (Mönkke) Kaamn 1252 tarihinde Iranda Alamut Kalesinde oturan batınileri ile Bağdat’taki Abbasi Halifelerini ortadan kaldırmağa memur ettiği kardeşi Hulâgü (Kulagu), bu işleri muvaffakiyetle ifadan sonra Iranda ilhâniler saltanatmı tesis etmişti. Bu saltanat, tarihi Medlere ve Ahamanişlere dayanan bir hittada kurulmuştu. Firdevs’inin rengin kalemi bu ülkenin tarihini ve eski şehinşahlarmı, Pişdadyan, Kiyanyan, Eşkâniyan ve Sasaniyan tabakaları çerçevesi içinde ebedileştirmişti. Bundan dolayı Mogul hükümdarlarının maddi varlıkları bu eski hükümdarların canlı ve şanlı hatıraları karşısında pek sönük kalıyordu.
Kansu, Ş. A. (1937). Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih ve Fazlullah Reşidüddin. BELLETEN, 1(1), 165-179. https://doi.org/10.37879/ttkbelleten.1434540
AMA
Kansu ŞA. Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih ve Fazlullah Reşidüddin. TTK BELLETEN. Ocak 1937;1(1):165-179. doi:10.37879/ttkbelleten.1434540
Chicago
Kansu, Şevket Aziz. “Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih Ve Fazlullah Reşidüddin”. BELLETEN 1, sy. 1 (Ocak 1937): 165-79. https://doi.org/10.37879/ttkbelleten.1434540.
EndNote
Kansu ŞA (01 Ocak 1937) Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih ve Fazlullah Reşidüddin. BELLETEN 1 1 165–179.
IEEE
Ş. A. Kansu, “Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih ve Fazlullah Reşidüddin”, TTK BELLETEN, c. 1, sy. 1, ss. 165–179, 1937, doi: 10.37879/ttkbelleten.1434540.
ISNAD
Kansu, Şevket Aziz. “Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih Ve Fazlullah Reşidüddin”. BELLETEN 1/1 (Ocak 1937), 165-179. https://doi.org/10.37879/ttkbelleten.1434540.
JAMA
Kansu ŞA. Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih ve Fazlullah Reşidüddin. TTK BELLETEN. 1937;1:165–179.
MLA
Kansu, Şevket Aziz. “Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih Ve Fazlullah Reşidüddin”. BELLETEN, c. 1, sy. 1, 1937, ss. 165-79, doi:10.37879/ttkbelleten.1434540.
Vancouver
Kansu ŞA. Türk Tarihinin Ana Kaynaklarından Camiüttevarih ve Fazlullah Reşidüddin. TTK BELLETEN. 1937;1(1):165-79.