Türkiye’de sayıları her geçen gün artan arkeolojik çalışmalar neticesinde seramik üretimi hakkında yeni bilgilere ulaşılmaktadır. Ancak, özellikle bazı bölge ve dönemlere ilişkin seramik üretim sürecine ait arkeolojik kanıtlar henüz yeterli değildir. Piroteknik teknolojisinin bir ürünü olan seramik fırınları hakkında bildiklerimiz artsa da prehistorik ve protohistorik dönemlerde bu teknolojiye bağlı üretimin boyutları, seramik fırınlarının yerleşme ve bölgesel ölçekte yoğunlukları, dağılımı, gelişimi, konteksleri; kısacası rolleri hakkında söyleyebileceklerimiz şu an için sınırlıdır. Oylum Höyük’te 2020 yılında açığa çıkarılan ve Orta Tunç Çağı II’ye tarihlenen seramik fırını, Anadolu, Mezopotamya ve Levant’taki çağdaşları arasında, şimdiye kadar tespit edilmiş ve fiziki durumu en iyi korunmuş seramik fırını olarak kabul edilebilir. Bu sayede seramik fırını teknolojisi ve gelişimini hakkında önemli bilgiler elde edilmiştir. Kül çukuru, yanma odası ve pişirme odası olmak üzere üç bölümden oluşan fırın, kemerli bir yanma odası ve dairesel planlı bir pişirme odası olan yukarı çekişli bir fırın olarak tanımlanabilir. Yapılan karşılaştırmalar Oylum Höyük seramik fırınının Levant Bölgesi fırınları ile yakın benzerlikler gösterdiğini ortaya koymuştur. OTÇ I’de muhtemelen idari işlevi olan anıtsal bir yapı ilen temsil edilen alan, OTÇ II’nin erken evresinde birçok piroteknik ünitenin bulunduğu endüstriyel üretim alanı olarak kullanılmaya başlanmıştır. Alanın farklı kullanımına ilişkin farklı yorumlar geliştirilebilir. Ancak, burada yerleşim organizyonu ile ilgili radikal bir değişimin olduğu kesin bir şekilde söylenebilir.
Oylum Höyük Seramik Fırını Orta Tunç Çağı Piroteknik Kurulumlar Güneydoğu Anadolu
Despite the newly acquired information with increasing studies in Türkiye, archaeological evidence regarding ceramic production in some regions and periods is still not sufficient. Although our knowledge about prehistoric and protohistoric pyrotechnology increases, we can currently say little about the size of ceramic production, the settlement and regional density of pottery kilns, their distribution, development and contexts, in short their roles. The pottery kiln discovered at Oylum Höyük in 2020 and dated to Middle Bronze Age II is in good physical condition compared to its contemporaries in Anatolia, Mesopotamia, and the Levant. Oylum Höyük kiln is currently the best documented MBA kiln in Türkiye. Therefore, all its technological features could be identified, revealing valuable information for understanding pottery kiln technology and development. The kiln, consisting of three parts including ash pit, combustion chamber and firing chamber, can be described as an updraught kiln with an arched combustion chamber and a firing chamber with circular plan. Extensive data from the MBA pottery kilns unearthed in the Levant allows us to compare the Oylum Höyük kiln with its contemporaries and to conclude that it is typologically and technologically closer to the Levant kilns. The area, which was represented in the MBA I by a monumental structure probably with administrative function, started to be used as an industrial production site with several pyrotechnic installations in the early phase of MBA II. We can say with certainty that there was a radical change in the settlement organization.
Oylum Höyük Pottery Kiln Middle Bronze Age Pyrotechnic Installations Southeastern Anatolia
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Arkeoloji (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 6 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 29 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 88 Sayı: 313 |
Belleten Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.