BibTex RIS Kaynak Göster

Ana Dili Eğitiminde Dil Bilgisi Öğretiminin Yeri ve Önemi

Yıl 2010, Sayı: 27, 77 - 89, 01.01.2010

Öz

Kaynakça

  • AKSAN, D. (1975), “Ana Dili”, Türk Dili, C. 31, S. 285, s. 423-434.
  • AYDIN, Ö. (1997), “Anadili Eğitimi, Yabancı Dil Öğretimi ve Evrensel Dilbil- gisi”, Dil Dergisi, S. 54, s. 23-30.
  • AYDIN, Ö. (1999), “Orta Okullarda Dilbilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Gö- rüşleri”, Dil Dergisi, S. 81, s. 23-29.
  • BAŞKAN, Ö. (1975), “Yabancı Dil Öğretiminde Dilbilgisinin Yeri”, Türk Dili, C. 31, S. 285, s. 435-438.
  • CAJKLER, W.-DYMOKE, S. (2005), “Grammar For Reading: Why Now and What For?”, Changing English, C. 12, S. 1, s. 125-136.
  • CALP, M. (2005), Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi, Eğitim Kitabevi, Konya.
  • DİLAÇAR, A. (1968), Dil, Diller ve Dilcilik, Türk Dil Kurumu Yayınları, Anka- ra.
  • ERDEM, İ. (2007), İlköğretim II. Kademede Dil Bilgisi Öğretiminin Sorunları Üzerine Bir Araştırma, (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ya- yımlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
  • ERK, Y. M. (2003), Metin Bilimi ve Dil Bilimi Çalışmalarının Dil Bilgisine Yaklaşımları Üzerine Bir Araştırma, (Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bi- limler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir.
  • GODLEY, A. (2004), “Commentary: Applying “Dialogic Origin and Dialogic Pedagogy of Grammar” to Current Research on Literacy and Grammar Instruction”, Journal of Russian and East Europan Psychology, Vol. 42, S. 6, s. 53-58.
  • GÖĞÜŞ, B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Gül Yayınevi, Ankara.
  • GÖĞÜŞ, B. (1988), “Uluslararası Ana Dili Eğitimi Örgütü”, Türk Dilinin Öğre- timi Toplantısı Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara, s. 15-20.
  • GÜNEŞ, F. (2007), Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • HALLIDAY, M. A. K. (2004), “The Place of Dialogue in Children’s Construction of Meaning”, Theoretical Models and Processes of Reading, International Reading Association, Newark, s. 133-145.
  • HENGİRMEN, M. (1998), Türkçe Dilbilgisi, Engin Yayınevi, Ankara.
  • HUDSON R. (2004), Paper to be presented at the conference “New Perspectives” (Exeter, 7th May 2004), in the ESRC-funded series “Reconceptualising Writing 5-16: cross-phase and cross-disciplinary perspectives”.
  • HUDSON, R. (2006), “Language Education: Grammar”, Encyclopedia of Language and Linguistics, Elsevier, s. 477-480.
  • İŞCAN, A.-KOLUKISA, H. (2005), “İlköğretim İkinci Kademe Dil Bilgisi Öğ- retiminin Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 5, S. 1, s. 299-308.
  • KARADÜZ, A. (2007), “Dil Bilgisi Öğretimi”, İlköğretimde Türkçe Öğretimi (Ed. Ahmet Kırkkılıç-Hayati Akyol) PegemA Yayıncılık, Ankara, s. 281- 308.
  • KIRAN, Z. (1996), Dilbilim Akımları, Onur Yayınları, Ankara.
  • MARSHALL, J. (1994), Ana Dili ve Yazın Öğretimi. (çev. Cahit Külebi), Başak Yayınları, Ankara.
  • MEB (2006), İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar), Devlet Kitapları Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • MESKHI, A. (2002), Systemic Approach in Teaching Grammar to Adult Learners, ERIC ED468601.
  • OLDENBURG, S. (2006), “Grammar in the Student-Centered Composition Class”, Radical Teacher, S. 75, s. 43-43.
  • ÖZBAY, M. (2006), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Öncü Kitap, Ankara.
  • ÖZKAN İ. B. (2003), İletişimci Gramer Öğretimine Alternatif Bir Yaklaşım:

ANA DİLİ EĞİTİMİNDE DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNİN YERİ VE ÖNEMİ

Yıl 2010, Sayı: 27, 77 - 89, 01.01.2010

Öz

Bu çalışmanın amacı, ana dili eğitiminde dil bilgisinin nasıl bir yeri ve önemi olduğunu belirlemektir. Literatür taraması sonucu oluşturulan çalışmada öncelikle “ana dili” kavramı tanıtılmış, ana dili eğitimi hakkında bilgi verilmiştir. Daha sonra dil bilgisi ve öğretimi üzerinde durularak ana dili eğitimi çerçevesinde dil bilgisi öğretiminin ilkeleri belirtilmiştir. Ana dili eğitiminde dil bilgisi öğretimi hakkında kapsamlı bir değerlendirme yapılmış, elde edilen bilgiler tartışılarak konuyla ilgili bazı öneriler geliştirilmiştir. Çalışmada, dil becerilerine doğrudan bir etkisi olmasa da dil bilgisi öğretiminin ana dili eğitimine sağladığı pek çok katkı açısından önemli ve gerekli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Dil bilgisi öğretiminin gerekçeleri, amaçları, onu ana dili eğitimi için zorunlu kıldığı gibi ana dili eğitiminin amaçlarının tam olarak gerçekleşebilmesi için de dil bilgisi öğretimine ihtiyaç vardır

Kaynakça

  • AKSAN, D. (1975), “Ana Dili”, Türk Dili, C. 31, S. 285, s. 423-434.
  • AYDIN, Ö. (1997), “Anadili Eğitimi, Yabancı Dil Öğretimi ve Evrensel Dilbil- gisi”, Dil Dergisi, S. 54, s. 23-30.
  • AYDIN, Ö. (1999), “Orta Okullarda Dilbilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Gö- rüşleri”, Dil Dergisi, S. 81, s. 23-29.
  • BAŞKAN, Ö. (1975), “Yabancı Dil Öğretiminde Dilbilgisinin Yeri”, Türk Dili, C. 31, S. 285, s. 435-438.
  • CAJKLER, W.-DYMOKE, S. (2005), “Grammar For Reading: Why Now and What For?”, Changing English, C. 12, S. 1, s. 125-136.
  • CALP, M. (2005), Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi, Eğitim Kitabevi, Konya.
  • DİLAÇAR, A. (1968), Dil, Diller ve Dilcilik, Türk Dil Kurumu Yayınları, Anka- ra.
  • ERDEM, İ. (2007), İlköğretim II. Kademede Dil Bilgisi Öğretiminin Sorunları Üzerine Bir Araştırma, (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ya- yımlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
  • ERK, Y. M. (2003), Metin Bilimi ve Dil Bilimi Çalışmalarının Dil Bilgisine Yaklaşımları Üzerine Bir Araştırma, (Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bi- limler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir.
  • GODLEY, A. (2004), “Commentary: Applying “Dialogic Origin and Dialogic Pedagogy of Grammar” to Current Research on Literacy and Grammar Instruction”, Journal of Russian and East Europan Psychology, Vol. 42, S. 6, s. 53-58.
  • GÖĞÜŞ, B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Gül Yayınevi, Ankara.
  • GÖĞÜŞ, B. (1988), “Uluslararası Ana Dili Eğitimi Örgütü”, Türk Dilinin Öğre- timi Toplantısı Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara, s. 15-20.
  • GÜNEŞ, F. (2007), Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • HALLIDAY, M. A. K. (2004), “The Place of Dialogue in Children’s Construction of Meaning”, Theoretical Models and Processes of Reading, International Reading Association, Newark, s. 133-145.
  • HENGİRMEN, M. (1998), Türkçe Dilbilgisi, Engin Yayınevi, Ankara.
  • HUDSON R. (2004), Paper to be presented at the conference “New Perspectives” (Exeter, 7th May 2004), in the ESRC-funded series “Reconceptualising Writing 5-16: cross-phase and cross-disciplinary perspectives”.
  • HUDSON, R. (2006), “Language Education: Grammar”, Encyclopedia of Language and Linguistics, Elsevier, s. 477-480.
  • İŞCAN, A.-KOLUKISA, H. (2005), “İlköğretim İkinci Kademe Dil Bilgisi Öğ- retiminin Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 5, S. 1, s. 299-308.
  • KARADÜZ, A. (2007), “Dil Bilgisi Öğretimi”, İlköğretimde Türkçe Öğretimi (Ed. Ahmet Kırkkılıç-Hayati Akyol) PegemA Yayıncılık, Ankara, s. 281- 308.
  • KIRAN, Z. (1996), Dilbilim Akımları, Onur Yayınları, Ankara.
  • MARSHALL, J. (1994), Ana Dili ve Yazın Öğretimi. (çev. Cahit Külebi), Başak Yayınları, Ankara.
  • MEB (2006), İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar), Devlet Kitapları Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • MESKHI, A. (2002), Systemic Approach in Teaching Grammar to Adult Learners, ERIC ED468601.
  • OLDENBURG, S. (2006), “Grammar in the Student-Centered Composition Class”, Radical Teacher, S. 75, s. 43-43.
  • ÖZBAY, M. (2006), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Öncü Kitap, Ankara.
  • ÖZKAN İ. B. (2003), İletişimci Gramer Öğretimine Alternatif Bir Yaklaşım:
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Doç. Dr. Gıyasettin Aytaş/ Bu kişi benim

Yrd. Doç. Dr. M. Akif Çeçen Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2010
Gönderilme Tarihi 31 Ekim 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Sayı: 27

Kaynak Göster

MLA Aytaş/, Doç. Dr. Gıyasettin ve Yrd. Doç. Dr. M. Akif Çeçen. “ANA DİLİ EĞİTİMİNDE DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNİN YERİ VE ÖNEMİ”. Türklük Bilimi Araştırmaları, sy. 27, 2010, ss. 77-89.