İlköğretim Türkçe Öğretim Programında 5. Sınıfa Ait Okuduğunu Anlama Kazanımlarının Bilişsel Beceriler Yönünden Değerlendirilmesi

Yıl 2010, Sayı: 27, 185 - 200, 01.01.2010

Yrd. Doç. Dr. Ömer Çiftçi

Öz

Anahtar Kelimeler

-

İLKÖĞRETİM TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA 5. SINIFA AİT OKUDUĞUNU ANLAMA KAZANIMLARININ BİLİŞSEL BECERİLER YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Bu çalışmada, Türkçe Öğretim Programında ilköğretim 5. sınıf öğrencileriyle ilgili okuduğunu anlama kazanımlarının taksonomideki bilişsel becerilere dağılımına ve dağılım gerekçelerine bakılmıştır. Ayrıca kazanımlar benzer veya aynı amaca hizmet etmeleri bakımından da değerlendirilmiştir. Kazanımların dağılım gerekçelerine birkaç örnekle açıklık getirilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda kazanımların, bilişsel basamaklarda dengeli bir şekilde yer almadığı tespit edilmiştir. Kazanımların büyük çoğunluğu alt bilişsel basamaklarda yer almaktadır. Kazanımların üst bilişsel basamaklarda yeteri kadar yer almaması, Türkçe Öğretim Programının, içerdiği kazanımlarla “üst becerilerin gelişmesini sağlayacaktır” iddiasıyla çelişmektedir. Kazanımların bilişsel basamaklara dağılımını ve dağılım gerekçelerini belirlemek amacıyla yapılan bu çalışma bir durum tespitinden ibaret olan betimsel bir nitelik taşımaktadır

Anahtar Kelimeler

Kazanım, program, ilköğretim, bilişsel beceri

Kaynakça

• AKYOL, Hayati (1997), “Okuma Metinlerindeki Soruların Sınıflandırılması”, Eğitim ve Bilim, 21, (105), s. 10-17.
• ARSLAN, Mehmet (2000), “Cumhuriyet Dönemi İlköğretim Programları ve Belli Başlı Özellikleri”, MEB Dergisi, S. 146.
• BÜYÜKKARAGÖZ, Savaş (1997), Program Geliştirme, Öz Eğitim Yayınları, Konya.
• ÇİFTÇİ, Ömer (2007) “İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Öğretim Prog- ramında Belirtilen Okuduğunu Anlamayla İlgili Kazanımlara Ulaşma Düzeyinin Belirlenmesi”, (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
• ÇİFTÇİ, Ömer-Temizyürek, Fahri (2009), “İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Ölçülmesi”, Mustafa Kemal Üniversi- tesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 5, S. 9, s. 109-128
• ERDEN, Münire (1999), Gelişim ve Öğrenme, PegemA, Ankara.
• ERTÜRK, Selahattin (1994), Eğitimde Program Geliştirme, Meteksan Yayınevi, Ankara.
• FİLİZ, Sevil Büyükalan (2004), Soru Sorma Sanatı, Asil Yayın Dağıtım, Anka- ra.
• GÖÇER, Ali (2008), Etkinlik Temelli İlkokuma ve Yazma Öğretimi, Anı Yayıncı- lık, Ankara.
• GÜNEŞ, Firdevs (2010), “Eğitimde Yapılandırıcı Yaklaşımla Gelen Yenilikler”, Eğitime Bakış, S. 16.
• KÜÇÜKAHMET, Leyla (2003), Öğretimde Plânlama ve Değerlendirme, Nobel Yayınları, Ankara.
• MEB (2005), İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5) Tas- lak Basım, Devlet Kitapları Genel Müdürlüğü, Ankara.
• ÖZBAY, Murat (2002), “İlköğretim Okulları Türkçe Ders Kitaplarındaki Anla- ma Sorularının Öğrencilerin Düşünme Becerilerine Katkısı”, Türk Dili, (Dil Bayramının 70. Yılı) (609) s. 536–546.
• ÖZBAY, Murat (2006), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I, Öncü Kitap, Ankara.
• ÖZBAY, Murat (2006), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Öncü Kitap, Anka- ra.
• ÖZÇELİK, Durmuş Ali (1987), Eğitim Programları ve Genel Öğretim Yöntemi, ÖSYM Eğitim Yayını, Ankara.
• TDK (2005), Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
• TEKİN, Halil ( 1991), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, Yargı Yayınları, An- kara.