Oyunlarla Yabancılara Türkçe Öğretimi

Yıl 2010, Sayı: 27, 407 - 421, 01.01.2010

Yrd. Doç. Dr. Mehmet Kara

Öz

Anahtar Kelimeler

-

OYUNLARLA YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİ

Öz

Bu çalışmada, Gazi Üniversitesi (TÖMER) Türkçe Öğrenim, Araştırma ve Uygulama Merkezinde 2004-2008 yılları arasında konuşma, yazma, anlama ve dilbilgisi derslerinde, farklı öğrenci grupları üzerinde uygulanan birtakım oyun etkinlikleri üzerinde durulmaktadır. Uygulanan bu oyun etkinlikleri sayesinde öğrencilerin Türkçeyi daha hızlı ve kolay öğrendikleri, öğrencilerin bu yöntemden zevk aldıkları, derslere severek ve isteyerek katıldıkları ve öğrendikleri bilgilerin daha kalıcı olduğu tespit edilmiştir. Özellikle Afrikalı öğrencilerin dilbilgisi dersinde; Türk soylu olan ve Orta Asya’dan gelen Türkmen, Kazak, Kırgız öğrencilerin yazma becerisinde; Irak Türkmenlerinin konuşma becerisinde uygulanan oyunlarda daha başarılı oldukları gözlemlenmiştir. Özellikle konuşma becerisi daha zayıf olan Afrikalı öğrencilerde ve yazma becerisi daha zayıf olan, alfabesi Arap harfli gruplarda, yazma becerisini arttırmak için oyunlardan yararlanılabilir. Ayrıca oyunlarla dil öğretimi sayesinde, öğrenciler arasındaki sevgi, paylaşım ve arkadaşlık duygularının geliştiği ve öğrencilerin sosyalleştiği, aralarındaki iletişim bağlarının kuvvetlendiği görülmektedir. Ancak öğretmenin hangi oyunların, hangi temel dil becerilerini geliştirdiğini bilmesi ve hedef kitleye uygun bir oyun seçmesi önemli bir husustur

Anahtar Kelimeler

oyun, oyunlarla dil öğretimi, yabancı dil öğretimi, Türkçe öğretimi

Kaynakça

• ANDREW Wright vd (1979), Games for Language Learning, Cambridge University Press, Cambridge.
• DEMİRCAN, Ömer (1990), Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri, Elif Kitabevi, İstanbul.
• DEMİREL, Özcan (1993), Yabancı Dil Öğretimi İlkeler, Yöntemler, Teknikler, Usem Yayınları, Ankara.
• DEMİREL, Özcan (2002), Türkçe Öğretimi, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
• DERYAKULU, Deniz (2001), “Sınıfta Demokrasi”, Eğitim Sen Yayınları 2001, Ankara.
• DUFF, Maley (1978 repr 1980) Draman Techniques in Language Learning. CUP.
• GÜR, Hakan (1995), “Dil Öğretim Yöntemleri (5): Doğal Yaklaşım”, Dil Dergi- si, S. 38, s. 24-35.
• GÜNEŞ, Firdevs (1997), Okuma-Yazma Öğretimi ve Beyin Teknolojisi, Ocak Yayınları, Ankara.
• HENGİRMEN Mehmet (1988), “Yabancılara Türkçe Öğretimi”, Türk Dilinin Öğretimi Toplantısı 1-3 Ekim 1986, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları 160, Ankara, s. 229-249.
• http://www.dilbilimi.net/kuramlar.htm
• http://www.edubilim.com/forum/ogretim_yontem_ve_teknikleri_tum_bilgilert14 642.0.html://
• İZGÖREN, M. Kutay (1999), Oyunlarla Dil Öğretimi, Academyplus, Ankara.
• KAVCAR, Cahit-OĞUZKAN F.-SEVER S. (1995), Türkçe Öğretimi-Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin, Engin Yayınevi, Ankara.
• KAVCAR, Cahit (2004), Türkçe Öğretimi, Engin Yayınları, Ankara.
• KAVCAR, Cahit (1988), “Türkçe Öğretiminde Dramatizasyon Yöntemi”, Türk Dilinin Öğretimi Toplantısı 1-3 Ekim 1986, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları 160, Ankara, s. 83-90.
• KOCAMAN, Ahmet (1978), “Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri” Genel Dilbilim Dergisi-2, Ankara, s.90.
• ÖZBAY, Murat (2005), Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme Eğitimi, Akçağ Yayın- ları, Ankara.
• ÖZBAY, Murat (2007), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Öncü Kitap, Anka- ra.
• ÖZBAY, Murat (2008), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I, Öncü Kitap, Ankara.
• RİXON, Shelah (1981), How to Use Games in Language Teaching, The Macmillan Press Ltd., London.
• ROWLAND, LEE William (1996), Language Teaching Games and Contents, Oxford University Press, Oxford.
• SEVER, S.-KAYA, Z.-ASLAN, C. (2006), Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. Morpa Yay. İstanbul.
• ERCAN, T.- Nesrin,-B.-Hüdai, C. (2004), Pratik Türkçe Öğretim Teknikleri, Dilset Yayınları, İstanbul.
• YALÇIN, Alemdar (2002), Türkçe Öğretim Yöntemleri: Yeni Yaklaşımlar, Akçağ Yayınları, Ankara.