“Özel Öğretim Yöntemleri” Dersinin Türkçe Öğretmeni Yetiştirme Sürecine Katkısı

Yıl 2010, Sayı: 27, 707 - 719, 01.01.2010

Yrd. Doç. Dr. Duygu Uçgun

Öz

Anahtar Kelimeler

-

“ÖZEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ” DERSİNİN TÜRKÇE ÖĞRETMENİ YETİŞTİRME SÜRECİNE KATKISI

Öz

İletişimin temel unsuru dil, kültür aktarımını sağlayan en önemli araçtır. Dolayısıyla kültürün geliştirilerek nesilden nesle aktarılmasında ve toplumu oluşturan bireyler arasında sağlıklı iletişim kurulmasında Türkçe öğretmenlerine önemli görevler düşmektedir. Bilgi toplumunun oluşumunda yaşanan gelişmeler, öğretmenin sorumluluklarını başka bir boyuta taşımıştır. Eskiden eğitim sisteminde “öğretmen merkezli eğitim” görüşü geçerliyken artık okullarda “öğrenci merkezli eğitim” yapılmaktadır. Bu yüzden öğretmen öğrenciyi merkez alacak bir öğretim ortamını hazırlayacak kapasiteye sahip olmalıdır. Bu da öğretmen eğitiminde niteliğin arttırılmasını gerektirir. Türkçenin bilgi değil ifade ve beceri dersi olduğu gerçeği de göz önünde bulundurulursa, Türkçe öğretmenlerinin hem Türkçeyi doğru kullanmaları hem de millî eğitimin genel amaçları ve Türkçe öğretiminin özel amaçları doğrultusunda öğrencilerini eğitmeleri gerekir. Bilmek ve bildiğini öğretebilmek birbirinden farklı kavramlardır. Türkçe öğretmeni bilgi yönünden ne kadar donanımlı olursa olsun bildiklerini beceri ve ifadeye dönüştüremediği sürece bunun bir önemi yoktur. Türkçe öğretmenliği mesleğinde beceri ve ifadenin yanı sıra yöntem bilgisi de önemlidir. “Özel Öğretim Yöntemleri” Türkçe öğretmeni adaylarının yöntem bilgisi bakımından yetişmelerini sağlayan derslerden biridir. Bu çalışmada söz konusu dersin Türkçe öğretmeni yetiştirme programlarına ne zaman girdiği, tarihî süreç içinde ne tür değişikliklere uğradığı doküman incelemesi yöntemiyle incelenmiş ve Türkçe eğitimi açısından önemi değerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, öğretmen, yöntem, program

Kaynakça

• ALKAN, Cevat-KAVCAR, C.– SEVER, S. (1998), “Bilgi Çağında Eğitimde Öğretmenlik Mesleğinin Yeniden Yapılanması”, Bilgi Çağında Öğretme- nimiz Sempozyumu (8-9 Ekim 1998), Anadolu Çağdaş Eğitim Vakfı Ya- yınları, Ankara, s. 9-18.
• ALKAN, Cevat, KURT, M. (Tarihsiz), Özel Öğretim Yöntemleri: Disiplinlerin Öğretim Teknolojisi, Anı Yayıncılık, Ankara.
• ALTUNYA, Niyazi (1981), Gazi Eğitim Enstitüsü Programlarının Değerlendi- rilmesi (1930-1980), (Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ya- yınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
• BAĞCIOĞLU, Gülsen (1997), Genel, Mesleki ve Teknik Eğitim Fakültelerindeki Öğretmenlik Uygulaması Dersine İlişkin Öğretim Elemanı ve Öğrenci Görüşleri (Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlan- mamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
• BALIM, A.-Günay, T.-KESERCİOĞLU, D.-İNEL, E. EVREKLİ (2009), “Fen Öğretmen Adaylarının yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Görüşlerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (27), s. 55-74.
• ÇELENK, Süleyman (1988), Eğitim Yüksekokulu Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları, (Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü- sü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
• DEMİREL, Özcan (1995), Genel Öğretim Yöntemleri, USEM Yayınları, Ankara.
• Buca Eğitim Fakültesi Kataloğu 1996 (1996), Dokuz Eylül Üniversitesi Rektör- lük Matbaası, İzmir.
• KILIÇ, Ilgım (2007). Müzik Öğretmenliği Lisans Programı Öğrencilerinin “Özel Öğretim Yöntemleri” Derslerinde Kazandıkları Yeterliklerin “Öğ- retmenlik Uygulaması”nda Kullanım Açısından Değerlendirilmesi, (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
• MAARİF VEKİLLİĞİ (1931), Gazi Muallim Mektebi ve Terbiye Enstitüsü, Teş- kilat ve Programlar, Ankara.
• MAARİF VEKİLLİĞİ (1941), Gazi Orta Öğretmen Okulu ve Terbiye Enstitüsü Müfredat Programı, Maarif Matbaası, Ankara,
• MEB (1968), Tebliğler Dergisi, 31 (1529).
• MEB (1979), Tebliğler Dergisi, 44 (2053).
• MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI (1980), Yüksek Öğretmen Okulu Bölümlerine Ait Geçici Haftalık Ders Dağıtım Çizelgeleri ile Bazı Bölümlere Ait Geçici Çerçeve Programları, Millî Eğitim Basımevi, Ankara.
• ÖZDEN, Yüksel (1999), Öğrenme ve Öğretme, PegemA Yayıncılık, Ankara.
• TEKİN, Seher (2006), “Özel Öğretim Yöntemleri” Derslerinin Öğrencilerin Pedagojik İçerik Bilgilerine Katkılarının İrdelenmesi”. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi (7-9 Eylül 2006). Gazi Üniversi- tesi Gazi Eğitim Fakültesi, Gazi Üniversitesi Yayınları, Ankara, s. 558.
• TEMİZKAN, Mehmet (2008), “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma”, Türk Eğitim Bilim- leri Dergisi, 6(3), s. 461-486.
• YILDIRIM, Ali, H. ŞİMŞEK (2006), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntem- leri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• YÜKSEKÖĞRETİM KURULU (1998), Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları, Yükseköğretim Kurulu Yayınları, Ankara.
• http://www.yok.gov.tr/egitim/ogretmen/programlar_icerikler.htm