Edebî eserler yazıldıkları dönemin sosyal hayatına dair izler
taşırlar. Bugüne kadar yapılan çalışmalar klasik şiirimizin hep hayal
dünyasına dikkat çekmiş, toplumun zihninden süzülen şiirin mevcut
realiteyi yansıtan kısmını ise ihmal etmiştir. Sosyal hayat ile divan şiiri
arasındaki paralellik son zamanlarda araştırmalara konu olmakla birlikte,
tüm sorunlarının bire bir kapsanması, sosyal hayatin karmaşık doğasından
dolayı ihmal edilmiştir. Özellikle anomi olarak karşımıza çıkan olgular
daha çok Antropoloji çalışmaları içerisinde ele alınmış, edebî çalışmalar
bu konuyu tamamı ile göz ardı etmiştir.
Bu makalede XVII. yy.da Üsküdar’da yaşayan bir gencin cinsel
istismarı anlatılmakta ve Nev’izade Atayi’nin şiir marifetiyle bu sıra dışı
toplumsal hadiseyi nasıl belgelendirdiği incelenmektedir. Böylece, şiirin,
özellikle de mesnevi tarzının adeta toplumun birebir aynası olduğunu bir
kez daha tevsik etmiş olduk.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2010 |
Gönderilme Tarihi | 31 Ekim 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Sayı: 28 |