Halk biliminin
en önemli ürünlerinden olan halk şiirini incelemede kullanılan yöntemlerden
birisi de bağlam merkezli yöntemdir. Bağlam merkezli yöntemle halk şiirine ait
bir metni inceleyebilmek için şiirin bağlamıyla ilgili bilgilere sahip olmak
gerekir. Bağlam merkezli anlayış, şiiri oluşumunu tamamlamış bir metin olarak
görmez. Şiir her icra ortamında yeniden üretilir. Her icra ortamında da metnin
şekil ve muhtevasında çeşitli değişiklikler oluşur. Bu sebeple sözlü kültür
ortamının ürünleri olan şiirlerin üretim ve tüketim bağlamlarıyla ilgili
derlemeler yapmak gerekir. Bugüne kadar halk şiiriyle ilgili çalışmalar daha
çok metin merkezli yöntemlerle yapılmış, şiirlerin bağlamlarıyla ilgili yeterli
derlemeler yapılmadığı için bağlam merkezli incelemeler yapılamamıştır. Bu
çalışmayla Âşık Sefil Selimî’nin “Kul Yanmasın” adlı şiiri bağlam merkezli
yöntemle incelenecektir. İnceleme şiirin üretim, tüketim bağlamlarıyla ilgili
yapılan derleme ve ulaşılan bilgilerle sınırlı tutulmuştur. Neticede bağlam
merkezli yöntemle halk bilimi ürününün incelenmesi örneklendirilir. Böylece
ürünün üretim ve tüketim bağlamlarında geçirdiği değişim ve dönüşümler
sebepleriyle birlikte belirlenir. Farklı bağlamlarda icra edilen “Kul Yanmasın”
adlı şiirde anlamı etkileyen değişiklikler olduğu görülür. Örneğin “Rahman”
kelimesi “Tanrı” olarak değişmektedir. Değişimlerin ideolojik sebeplerden
kaynaklandığı sonucuna ulaşılır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 12 Mayıs 2019 |
Kabul Tarihi | 16 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 46 |