ÖMER SEYFETTİN’İN ARDINDAN YAZILANLAR

Yıl 2020, Sayı: 48, 101 - 114, 14.12.2020

Hasan Çelik

Öz

Türk edebiyatında başta hikâye türünde olmak üzere şiir, roman, tiyatro gibi edebî türlerin yanı sıra kültür, sanat, spor gibi konularda çok sayıda makale yazan Ömer Seyfettin bu yönleri ile verimli bir isim olmasının yanında zihni sürekli Türk milleti ve bu millete ait unsurların ilerletilmesi ve geliştirilmesi için çalışan biri olarak Türk edebiyatına damgasını vurmuştur. Balıkesir’in Gönen ilçesinde başlayan yaşam mücadelesini, asker olarak girdiği ve bir süre mensubu olduğu orduda bir süre sürdürdükten sonra istifa ederek, mücadelesini silah yerine kalemle devam ettirir. Bu sırada da yazarlığın yanı sıra öğretmenlik de etmeye başlar. On beş yaşında başladığı yazı hayatını ömrünün sonuna dek sürdürür; ama en verimli döneminin son dört beş yılı olduğu hikâye ve yazılarının tarihleri göz önüne alındığında tespit edilebilir. Selanik’te çıkan Genç Kalemler dergisinde savundukları “Yeni Lisan” hareketinin önderlerinden biri olan Ömer Seyfettin, bu hareketle, adını edebiyat dünyasına handiyse kazımıştır. Bu denli değerli bir yazarın otuz altı gibi genç bir yaşta dünyadan göçmesi de dostları ve Türk basını tarafından üzüntüyle karşılanmış, süreli yayınlarda ölümü dolayısıyla anma yazıları yazılmıştır. İmzalı ya da imzasız yazılan bu yazıların büyük çoğunluğu hatıra türündendir.
Bu çalışmada Ömer Seyfettin’in ölümünün hemen ardından gazete ve dergilerde yayımlanan yazılar ve ölüm ilanları merkeze alınarak, ölümü üzerine sıcağı sıcağına yazılan yazılardan Ömer Seyfettin portresi ortaya çıkarılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Ömer Seyfeddin, Türk Edebiyatı, Süreli Yayın

Kaynakça

• [Ali Kemal], (8 Mart 1920). “Peyam-ı Eyyam”, Peyam-ı Sabah, S. 459, s. 1.
• A. L., (8 Mart 1920). “Ömer Seyfettin de Öldü”, Alemdar, S. 447, s. 2.
• ALANGU, Tahir (2017). Ömer Seyfettin - Ülkücü Bir Yazarın Romanı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, s. 34, 493.
• GÖNENSAY, Hıfzı Tevfik (17 Mart 1920). “Ömer Seyfettin”, Vakit, S. 848, s. 2.
• İmzasız, (1 Nisan 1920). “[Ölüm İlanı]”, İnci, S. 15, s. 1.
• İmzasız, (11 Mart 1920). “Ömer Seyfettin İçin”, Genç Yolcular, S. 2, s. 54.
• İmzasız, (7 Mart 1920). “Elim Bir Zıya Daha”, Yeni Gün, S. 352, s. 1.
• İmzasız, (7 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey’in Cenazesi”, İleri, S.779, s. 4.
• İmzasız, (7 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey’in İrtihali”, Tasvir-i Efkâr, S. 3007, s. 2.
• İmzasız, (7 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey’in Ufulü”, İleri, S.778, s. 4.
• İmzasız, (8 Mart 1920). “Bir İrtihal-i Müeesif”, Tasvir-i Efkâr, S. 3008, s. 2.
• İmzasız, (8 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey’in Resm-i Tedfini”, Yeni Gün, S. 353, s. 1-2.
• İmzasız, (8 Mart 1920). “Tedfin Merasimi”, Vakit, S. 839, s. 2.
• İmzasız, (9 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey’in Cenazesi”, İleri, S. 779, s. 3.
• KARAOSMANOĞLU, Yakup Kadri (10 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey”, İkdam, S. 8288, s. 2.
• POLAT, Nâzım Hikmet (2019). Ömer Seyfettin Bütün Hikâyeleri, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, s. 24.
• Tahrir Heyeti, (11 Mart 1336). “Ömer Seyfettin Öldü”, Servet-i Fünun, S. 1449, s. 220.
• Temaşa, (1 Nisan 1920). “Edebiyat Âlemimizde Bir Zıya”, Temaşa, S. 21, s. 11.
• US, Hakkı Tarık (7 Mart 1920). “Ömer Seyfettin Bey”, Vakit, S. 838, s. 1.
• YÖNTEM, Ali Canip (1 Mayıs 1336). “Ömer Seyfettin İçin”, İnci, S. 16, s. 9-12.